Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To normalne, że obawiasz się oceny, my też wielokrotnie się z tym mierzymy. Ale gdyby nas ten lęk miał powstrzymywać przed działaniem, to byśmy się tu nie spotkali. Oczywiście, że niektórzy ludzie będą Cię krytykować. To znaczy, że wzbudzasz emocje, że masz swój charakter, osobowość, masz w sobie to coś. To coś, do czego będą się mogli przy****ć i w ten sposób dasz im radość, na którą czekali w swojej piwnicy od wielu lat. Widzisz jak łatwo można dawać światu radość? A tak serio, to przygotuj się na krytykę, a kiedy nadejdzie, to będziesz gotowy. Unikniesz rozczarowania i rozdźwięku pomiędzy twoimi oczekiwaniami, a rzeczywistością. Uczucie niesprawiedliwości nie będzie ci doskwierać, bo w końcu tego się spodziewałeś.

Pomyśl tylko. Jaki interes ludzie mieliby w tym, żeby Ci dopiec? No jaki? Nikt nie pluje jadem wszem, wobec i na każdego z osobna bezinteresownie. W ten sposób realizuje się jakieś interesy: hejterzy dają upust negatywnym emocjom, które się w nich gromadzą; zazdrośni koledzy-podglądacze podbudowują swoje kulawe ego, wszystkowiedzące ciocie same czują się lepsze, kiedy komuś wmówią maluczkość. Gdyby ktoś w dobrej wierze przekazywał Ci krytyczne uwagi, zadbałby o formę, w jaką je ubiera. Pytanie: „Kiedy w końcu znajdziesz porządną pracę?” – nie jest krytyką, tylko toksyną, której:
a. nie potrzebujesz,
b. nie powinieneś rozpamiętywać,
c. tym bardziej nie powinieneś uznawać za prawdę o sobie.