Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomost zawirował. Jezioro zatańczyło. Niebo runęło w wodę. Pola runęła razem z niebem. Zielony kożuszek rzęsy otoczył ją zewsząd. Wciągnął pod wodę i zamknął się za nią szybko, bezszelestnie, lodowato. Pieszczotliwie łaskotał jej dłonie i twarz. Opadając, widziała przez zieloną krę kurczące się skrawki nieba. Zobaczyła jeszcze rozbryzgującą się taflę jeziora i zamknęła oczy, by nie widzieć.