Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…) – Niech się pani nie martwi. Będą następne dzieci.
Miałam ochotę dać jej w twarz. Czemu wszyscy wciąż to powtarzali? Nie wiedzieli, jak ważne, jak niezastąpione było, to dziecko, właśnie to, żadne inne?

Gdy kocha się tak mocno, można poświęcić wszystko, aby być z ukochaną osobą.

(…) Bo jestem tylko człowiekiem. Omylnym jak każdy. Cały problem w tym, że moje błędy miały straszliwe konsekwencje.