cytaty z książki "Flavia de Luce 5 - Schlussakkord für einen Mord"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Historia jest jak kuchenny zlew. Wszystko się kręci, po czy prędzej czy później wpada do odpływu. Coś idzie w zapomnienie, coś zostaje przeinaczone, a coś innego zatuszowane.
A potem, kiedy opadały emocje i wracał mi rozum, zdawałam sobie sprawę, jacy jesteśmy podobni: ojciec wkurzał mnie najbardziej, gdy mogłam się w nim przejrzeć jak w lustrze.
Niepisane prawo wszechświata mówi, że to, czego szukasz, zawsze znajduje się tam, gdzie sprawdzasz na szarym końcu.
Dziwne, pomyślałam: oto czworo nieutulonych w żalu - ojciec, Dogger, proboszcz i Cynthia Richardson - każde uwięzione we własnej przeszłości i nieskore dzielić się zgryzotą, nawet ze sobą nawzajem.
Czy koniec końców smutek był sprawą osobistą? Szczelnie zamkniętym zbiornikiem? Ciężarem, który można nieść tylko na jednych barkach?
Po przybyciu odnotowałam, że nie znajduje się ono w czołówce najładniejszych wiosek w Anglii. Wręcz przeciwnie. Nawet drzewa wyglądały na sterane.
Ilekroć nachodzi mnie smutek, myślę o cyjanku, którego odcień idealnie odzwierciedla mój nastrój.
Nie ma sensu tracić czasu na fałszywą próżność, jeśli mamy w zanadrzu prawdziwą.
Właściwie", podobnie jak jego kuzyn "prawdę mówiąc", winno budzić czujność jako zwyczajowy wstęp do wierutnego kłamstwa- ale nie budzi.
Czerwony kolor krwi pochodzi z żelaza zawartego w hemoglobinie. Żelazo łatwo łączy się z tlenem i transportuje go do najdalszych zakątków naszego ciała. Z kolei homary, ślimaki, kraby, mięczaki, kałamarnice oraz członkowie europejskich rodów królewskich mają błękitną krew z uwagi na zawartość miedzi w miejsce wyżej wspomnianego pierwiastka.