Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To prawda, co powiedziałam kiedyś o gwiazdach - że niektóre rzeczy lepiej widać w świetle... a niektóre łatwiej dostrzega się w ciemności. Bo gdzieś w mrokach tamtej nocy Calder przytulił mnie i zgodziliśmy się, milcząco i w słowach, że świat jest ohydny i zły,, a miłość - niedorzecznie ryzykowna i absurdalnie niebezpieczna... ale że będziemy kochać i tak. Że nie zamkniemy przed są naszych odważnych, wrażliwych serc. Było to naiwne, nierozsądne i słuszne. I było to najdzielniejsze, co kiedykolwiek uczyniliśmy.

Jeśli szuka się piękna, jedynie tam gdzie to oczywiste, tylko w najbardziej sprzyjających okolicznościach, to być może nie szuka się piękna wcale.

Chcę, by mój dom był twoim domem. Chcę, żeby moje łózko było twoim łóżkiem, i pragnę mieć nocą twoje ciepło na wyciągnięcie ręki.

As pretty as a flower . . . as strong as a weed.

Ty, sam ty, bez niczego, bez pracy, bez domu, bez pieniędzy. Nagi. Ty zawsze mi wystarczysz. Zawsze będziesz moim spełnionym marzeniem, moim przeznaczeniem.

Czy to nie dziwne, że dopiero przy tobie odzyskuję świadomość własnego istnienia?

I love you, Morning Glory. It's always been your heart that kept me alive. Your love. Your sweetness. I painted you to keep you alive, and that's what kept me breathing, too.

Maybe if you find the love in any situation, even the most horrifying ones, maybe that's where God is.

I never stopped loving you. I never will. Ever.

Our souls clung to each other as much as our bodies did. And yes, there was healing.

Where do you find your strenght, Morning Glory?" ...she gave me a small smile in return... "From You".

But what I did know was that I loved a girl. And I knew I loved her in a way I'd never, ever recover from. I knew I loved her to the very core of myself. And I knew she loved me back.

(...) wszędzie można natknąć się na dobrych i złych ludzi.

Wiem tylko, że tak jak miłość, Bóg nie powinien krzywdzić.

Everyone deservs a love story that doesn't hurt. Even us? Yes, I promise you. Even us.

I love you, Butterscotch. You have the most beautiful heart of anyone I've ever met. And maybe you feel like a mess sometimes, and life is a mess sometimes, but the way I see it, you're the beauty that came from the mess.

Twoje piękno jest z gatunku tych, przez które mężczyźni potrafią wzniecać wojny i pacyfikować całe osady tylko dlatego, że inni mężczyźni ośmielili się na ciebie spojrzeć.

Wydaje mi się, Calder, że musimy nauczyć się przebaczać, już nawet nie w imię ludzi, którzy czynili nam zło, ale dla własnego dobra. Nie możemy oplatać serc goryczą, bo kiedyś może ona stać się częścią nas, wrosnąć w nas tak mocno, że nie będziemy potrafili się jej pozbyć. Sądzę, że powinniśmy się skupić na pięknie, które zostało nam dane w tym życiu, i z niego uczynić coś, co stanowi o naszej istocie. Bo ludzie zgorzkniali wycieńczają samych siebie od środka, a w końcu niszczą wszystkich, którzy próbują ich kochać.

Eden, Eden, I was dead without you. Oh God, I've been walking around like a ghost—half in this world, and half in the other. Eden .

Czasami odnosiłem wrażenie, że wiele piękna w życiu rodzi się z brzydoty. I jak odnaleźć w tym sens? Jak można być za coś wdzięcznym, skoro otrzymanie tego kosztowało tak wiele? A może właśnie to decydowało o prawdziwym pięknie-nadejście światła po czasie mroku? Może właśnie o to chodziło? Jeśli szuka się piękna jedynie tam, gdzie to oczywiste, tylko w najbardziej sprzyjających okolicznościach, to być może nie szuka się piękna wcale.

Sometimes I imagine the rain is him. If I’m alone, I turn my face into it and I can feel him. I’ll never have a place where I can visit him, and so I’m with him in the rain.

I know the goodness in you Calder, I do, more than anyone. I know the tenderness of your heart, and I know all that was taken from you. I know all the dreadful sorrow inside of you. I live it, too. I know. I know. But I also believe we are going to be okay — we are going to love so hard and with so much intensity, that it’s going to melt away all the pain.

Anytime she was in the room, it was like the whole place was bathed in her warmth." He tilted his head, looking thoughtful for a second. "Does that sound like an exaggeration? Maybe overly dramatic, poetic words from a boy who has loved her his whole life.

You listen to your heart, Jack. And you listen to the voice that comes to you when you close your eyes. You'll know it because it will be something between a feeling and a whisper. And that voice? Jack, if your heart is good like yours is, that voice never, ever lies.

I'm not leaving you. I'm just not going to sneak around with you. You have a life." She bit her lip, looking down. "I don't blame you for that. But—" "I know," I said, feeling as if my heart was breaking open in my chest. "We deserve more than that".

(...) czasami zdarzają się cuda, nawet ty, którym wydaje się, iż na nie nie zasłużyli.

Nie starczyło mi tchu w płucach, by wypowiedzieć jego imię, by wyszeptać słowa, które powinien usłyszeć na koniec - że go kochałam, że zawsze będę go kochać, że był moją siłą i moją słabością, moją nieskończoną radością i największym smutkiem.

Ja jednak poprzysiągłem na wszystkie świętości, że sprawię, by bił od niej jeszcze silniejszy blask, i nigdy nie będę próbował go stłumić...

Kocham cię, Blasku Poranka. To twoje serce zawsze trzymało mnie przy życiu. Twoja miłość. Twoja słodycz. Malowałem cię, by nie pozwolić ci odejść w zapomnienie, ale dzięki temu ja sam utrzymywałem się przy życiu.