cytaty z książki "Obrączka"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Mnie w tym zetknięciu z przyjacielem wracały siły, ufność w siebie, odrastały skrzydła.
Nieraz dążenie jest szczęściem większym, niż posiadanie.
Nie ciebie pierwszą, nie ciebie ostatnią zmiażdżyło życie. Po to ono jest przecie, aby miażdżyć, gnieść, z dusz i ciał robić sobie klepisko — dobrze ubitą szosę, po której się toczy naprzód.
Obrączka! Symbol niewoli, ale i miłości. Jedno ogniwo tej wielkiej obręczy, co ludzkość całą spaja w jedno żyjące ciało, co wieki z wiekami i pokolenia z pokoleniami łączy, co serca z sercami wiąże. Symbol przynależności nie tylko, jak niewolnica do jednego pana, lecz do całej wielkiej ludzkiej rodziny. Symbol uznanych i przyjętych obowiązków, świętych praw i wzniosłego posłannictwa!
Ja chcę być wolną, być człowiekiem, być działającem kołem w maszynie tego świata i iść, chociażby przebojem, naprzód ku wiedzy, ku światłu.
Nie, nie zgaśnie moja pochodnia! Pójdę z nią w mój kraj biedny i wysoko trzymać ją będę ponad głowami tych, co są w ciemnościach. Niech będzie światło! Niech będzie ciepło! I rozwidnią się ciemne kąty, i rozpalą się inne pochodnie, i ogniska się rozniecą, ciepłe, ożywcze.
Aby żyć wedle swoich przekonań, przede wszystkim wypadało być u siebie.
Czułam, chociaż na to burzyło się we mnie wszystko, że bez protekcyi i reklamy i największy talent nie wybija się na wierzch.