Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie walcz z wiatrem, wykorzystuj go.

Ludzie będą szukać w tobie oparcia, a ty upadniesz pod ich ciężarem. Dźwigną cię na nogi i będziesz ich nienawidził za to, że w ciebie wierzą. Będziesz starał się uciec, ale cię nie puszczą. Bóg jeden wie, co wtedy zrobisz. I będziesz umierał błagając Go, by ci to wyjawił lub będziesz żył błagając Go o śmierć, gdyż ciężar będzie nie do zniesienia.

Kołyszcie króla wysoko,
Do słońca.
Kołyszcie króla nisko,
Nad ziemią.
I rzućcie go w mrok grobu.

Chcecie mieć wszystko, nic nie dając. Chcecie zostać i chcecie odpłynąć. Ale każdy z was chce, żeby to sąsiad zapłacił cenę.

Jeśli nie utrzymujesz koi w porządku i kabiny w czystości, po tygodniu nie da się tam mieszkać.

I nikt nie wrócił, by pokazać Drogę,
Którą odkrywać nam tez przyjdzie pora.

Kiedy mężczyzna okazuje ci uprzejmość, dziękuje mu. A kiedy kobieta rzuca twarde słowo z miłością, słuchasz pełen szacunku.

Nigdy nie przybijaj do lądu, kiedy opuszczają go morskie ptaki.

Raj na ziemi jest naszym najstarszym i największym złudzeniem. Nawet gdyby istniał, zostałby przez nas zniszczony. Choćby owoce zwieszały się, nie wiem jak nisko, zawsze będziemy domagać się z krzykiem tych, które są poza naszym zasięgiem.

Żeby odbyć tysiącmilową podróż, zacząć trzeba od postawienia pierwszego kroku.

Jesteś wielki, bo umiesz wyciągnąć królika z cylindra, ale prawdziwym panem jest królik, który może kiwnąć pałeczką i sprawić, że zniknie sztukmistrz.

Kogo pytasz o wytłumaczenie muzyki — fletu czy tego, który we flet dmie?

Nadciąga wiatr i zwala szałasy. Uśmiechasz się i zaczynasz budować od nowa i od nowa.

Ludzie rzadko otwierają serce.

Trzymaj moją dłoń, kiedy steruję,
Trzymaj ręce, które wparły się
W wysoko podnoszone, nisko sunące wiosła,
Niebo umyka
Przez cały czas,
Lecz moc wychodzi nam na spotkanie,
Przez cały czas.
Tym szlakiem
Nie płynął żaden człowiek,
To święty szlak
Wszystkich wielkich przodków.
To droga tych
Którzy byli przed
Kalonim Klengą
I którzy po nim przyjdą.
On jest, który rozumie
Rytm ptaków i chmur,
Który patrzy w nocy oko
I widzi krainę jutra.