Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Proza i poezja to dawki lekarstw. Uzdrawiają to pęknięcie, któremu ulega wyobraźnia z winy rzeczywistości.

Książka to magiczny dywan, który zawozi cię w jakieś inne miejsce. Książka to drzwi. Otwierasz je. Przestępujesz próg. Ale czy wracasz?

Jeanette Winterson, Po co ci szczęście, jeśli możesz być normalna?

(...) martwię się, że tyle jest małych dzieci, którymi nigdy się nie opiekowano i dlatego nie mogą dorosnąć.

Im więcej czytałam, tym bardziej czułam się związana - na wskroś czasu - z innymi ludźmi i czułam coraz większe sympatie. Czułam się mniej odizolowana.

Jest co niemiara tych rzeczy, których nie możesz zmienić, kiedy jesteś dzieckiem. Ale możesz się spakować do podróży...