Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O całą głowę góruje nad tłumem, mimo lat trzyma się prosto jak świeca i mimo upału nie jest nigdy rozmamłana, jak my wszystkie. Wszystkie tak dolegliwe niedogodności naszego bytowania znosi z budującą, bezosobową jakby wyższością i hartem, nie skarży się nigdy, nikogo sobą nie zajmuje, a zagadnięta, umie zawsze wszcząć rozmowę o rzeczach o sto mil odległych od naszej zawszonej, plugawej teraźniejszości (189).

Od pani Izy należałoby się nam uczyć, jaki "savuar vivre" obowiązuje damę w bolszewickim więzieniu. Bez żartów.
- Dlaczego pani zdjęła bluzkę i siedzi tylko w kombinacji? - Jej więzienny kabat jest bowiem aż pod brodę zapięty zawsze na wszystkie guziki.
- Bo upał. Przecież roztopić się można.
- A czy w domu, u siebie, w upały chodziła pani kiedy w samej kombinacji?
- Nie, nie chodziłam. - I nagle wiem, jak głupio musiała się czuć Ewa, kiedy sobie pierwszy raz uświadomiła własną nagość (189).