Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest drogą na szafot, którą człowiek, przystrojony korona cierniową z róż, podąża od urodzenia do naturalnej śmierci, niezdolny, jeśli odrzuci samobójstwo, do wyrwania się z pułapki istnienia i z ubezwłasnowolniającej sieci jej obiektywnych i subiektywnych uzależnień, wśród których najsilniejsze implikuje współczesna cywilizacja.

Cioran czyni zatem rozróżnienie pomiędzy mężczyznami subtelnymi uczuciowo i wyrafinowanymi intelektualnie a prostackimi i prymitywnymi w obu tych sferach i twierdzi, a może tylko sugeruje, że ci pierwsi uprawiają swój nałogowy seksualizm z wieloma kobietami na szczytach rozpaczy, ci drudzy zaś w dolinach wieprzowatego hedonizmu - by zachować symetrię metaforyczną. Wszystkie ekstazy, zależnie od tego, przez kogo są przeżywane, ulegają monumentalizacji albo trywializacji. Tyczy to wszystkich ekstaz: miłosnych, alkoholowych, narkotycznych.