Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zewnętrzna presja jest tak potężna, a dążenie do uznania przez innych tak powszechne, że dla akceptacji ludzie złamią nawet najbardziej podstawowe zasady moralne. Nie mając jej zaczynają innymi manipulować albo ukazywać fałszywy obraz siebie. Gdy i to zawodzi, zaczynają zazdrościć innym tego, czego im brak. Naturalną tego konsekwencją jest obmawianie ich i zniżanie do własnego poziomu.

Bezwarunkowa miłość i akceptacja to jedne z najbardziej podstawowych potrzeb całej ludzkości.

Społeczeństwo, w którym większość z nas się wychowywała, dało nam poczucie, że jeśli dobrze wyglądamy, dobrze się zachowujemy lub mamy pewną pozycję społeczna, to w końcu kimś będziemy. Chociaż próbujemy zdobyć uznanie, to jednak zawsze będziemy niezaspokojeni. Każdy szczyt własnej tożsamości, który jesteśmy w stanie osiągnąć, ostatecznie zawala się pod presją odrzucenia lub krytycyzmu wynikającego z samopotępienia.
Nie możemy nic zrobić, by stać się godnymi bezwarunkowej i dobrowolnej miłości. Mamy fałszywe założenie, że jeśli będziemy żyli doskonale, wtedy każdy nas zaakceptuje - choć był Ten, który żył doskonale, i wszyscy Go odrzucili.