Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bełkot ustępuje po stu stronach, aby pojawił się jakiś zarys fabuły. Ostatnia część trochę rekompensuje tą niefortunną przygodę. Famme fatale wprowadza porządek w chaos, co nie zmienia faktu, że literacki obraz postrzępionej tożsamości oraz braku zaufania w ocenie co jest prawdą a co fałszem nabiera wartości. Zdecydowanie odradzam i dziwię się, jak można mieć odwagę coś takiego napisać, jakim cudem wydać, a jeszcze jak można być na tyle szalonym, aby to wydawać. Szczęśliwie, nie jest to obszerna lektura, ale na miłość boską, jak można zrobić kilka literówek przy publikowaniu tego anty-dzieła? Jestem zwolenniczką literatury, a dopiero potem kinematografii, jednak w tym przypadku można spokojnie motyw braku pamięci poznać przez Memento, Zapłatę, itd. itp.