Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wpadłam na tę książkę całkiem przypadkiem, nazwiska autora nigdy nie słyszałam (w sumie to pseudonim),ale okazuje się, że napisał osiem powieści i ma bogaty życiorys. 31 kości to całkiem zgrabnie skonstruowana opowieść kryminalno-sensacyjna, choć być może nie do końca da się w tej grupie książkę umieścić. Podoba mi się pomysł na fabułę. Główna bohaterka przyjeżdża do małego miasta w Hiszpanii na pogrzeb swojej matki, z którą w zasadzie nie utrzymywała kontaktów. Wpada w wir różnych spraw, z którymi matka miała do czynienia. Spraw nie do końca legalnych i uczciwych. Daniella dziedziczy po matce nie tylko mieszkanie i dobrze prosperujący pub, ale też całą masę poważnych problemów. Całkiem fajnie sobie z nimi jednak radzi, zważywszy że nie miała dotąd pojęcia, czym zajmowała się matka. Główna bohaterka to taki typ kobiety, którą w książkach bardzo lubię – bystra, konkretna, wygadana, z ostrym językiem. Całą historię oglądamy z jej perspektywy. Mamy więc wgląd nie tylko w to, co robi, ale przede wszystkim w to, co myśli – a kombinuje naprawdę nieźle, co w jej sytuacji nie jest proste. Ma duże poczucie humoru i wyraźny dystans do siebie i świata. Ach, no i bardzo lubi kawę, co podwyższa jej pozycję w rankingu moich ulubionych bohaterek. To pierwsza część cyklu, w Polsce pojawiła się również kolejna (6 ran). Z tego co się zorientowałam druga część jest bezpośrednią kontynuacją pierwszej – mam nadzieję, że równie dobrą.