Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) czasami, kiedy znasz kogoś od lat, a on ma jakiś obraz ciebie, trudno jest rozmawiać o sprawach, które zaburzają ten obraz.

Może i wątpię w prawdy tego świata, ale nigdy więcej nie zwątpię w to, czy osoba, którą jestem i którą mogę się stać, jest kochana czy warta miłości. Znam siebie i nie znam. Jedno i drugie może być prawdą.

Nie mam własnej etykietki, lecz nie przeszkadza mi to, że na razie pozostaję w szarej strefie.

Tak często się zakochiwałam i odkochiwałam i sądzę, że moje serce należało w połowie do świata, a w połowie do mnie. Lecz gdyby ona mnie poprosiła, oddałabym jej całe.

(...) życie spędzone na czekaniu nie jest życiem spędzonym na kochaniu. To życie zmarnowane na obietnicę czegoś, co wcale nie jest pewne.