Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomyśl tylko. Jaki interes ludzie mieliby w tym, żeby Ci dopiec? No jaki? Nikt nie pluje jadem wszem, wobec i na każdego z osobna bezinteresownie. W ten sposób realizuje się jakieś interesy: hejterzy dają upust negatywnym emocjom, które się w nich gromadzą; zazdrośni koledzy-podglądacze podbudowują swoje kulawe ego, wszystkowiedzące ciocie same czują się lepsze, kiedy komuś wmówią maluczkość. Gdyby ktoś w dobrej wierze przekazywał Ci krytyczne uwagi, zadbałby o formę, w jaką je ubiera. Pytanie: „Kiedy w końcu znajdziesz porządną pracę?” – nie jest krytyką, tylko toksyną, której:
a. nie potrzebujesz,
b. nie powinieneś rozpamiętywać,
c. tym bardziej nie powinieneś uznawać za prawdę o sobie.