Paul Kemprecos

W odróżnieniu od „Węża”, „Błękitne złoto” rozpoczyna się krótkim prologiem, który wyjątkowo w żaden sposób nie naprowadza czytelnika na trop przyszłych wydarzeń. Cała afera jest odkrywana w recenzowanej powieści dość późno – początkowo do czynienia mamy z dwiema równoległymi historiami, które nie mają punktów wspólnych, a na dodatek rozgrywają się w dwóch zupełnie odmiennych strefach klimatycznych. Co wspólnego ma czternaście martwych wielorybów, wikingowie i tajemnicze plemię Indian żyjących głęboko w amazońskiej dżungli? Okaże się, że całkiem wiele – Cussler z mistrzowską wprawą łączy ze sobą elementy pozornie niepowiązane.