Najnowsze artykuły
Artykuły„Kobiety rodzą i wychowują cywilizację” – rozmowa z Moniką Raspen
1
ArtykułyMagiczne sekrety babć (tych żywych i tych nie do końca…)
0
ArtykułyNapisz recenzję powieści „Kroczący wśród cieni” i wygraj pakiet książek!
2
ArtykułyLiam Hemsworth po raz pierwszy jako Wiedźmin, a współlokatorka Wednesday debiutuje jako detektywka
1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Hermann von Salza Willy Cohn 
Mam mieszane uczucia odnośnie tej pozycji. Z jednej strony jest ona ciekawa, a z drugiej strony jakby niecałkowita. Autor szeroko opisał rolę mistrza krzyżackiego jako dyplomaty cesarza i papieża, ale nie zajmował się za bardzo kwestią zakonu krzyżackiego. Willy Cohn początkowo opisał problemy zakonu krzyżackiego dotyczące lokalizacji w Siedmiogrodzie, zawarł próby rokowań z królem Andrzejem II. Następnie w tok zdarzeń została wpleciona kwestia Konrada Mazowieckiego i jego starań o sprowadzenie Zakonu Krzyżackiego. Autor pokrótce przedstawił tok rozumowania Hermanna Von Salzy oraz wyjaśnił z jakiego powodu nie spieszyło mu się z zakładaniem nowej siedziby. Brak tu jednak szerszego opisu działań mistrza krzyżackiego w sprawie samych Prus już po sprowadzeniu tam krzyżaków. Autor nadmienia o zamiarach połączenia z Braćmi Dobrzyńskimi i Zakonem Kawalerów Mieczowych. Willy Cohn rozpisuje się o Hermannie Von Salza jako o wielkim dyplomacie, przedstawia jego dokonania jako męża stanu, który chciał jedności cesarstwa z papiestwem. Te informacje znajdziecie, ale próżno szukać tu jego dokonań jako mistrza krzyżackiego. Można jeszcze dodać, że autor ogółem zachwala działania mistrza Hermanna w kwestii zakonu. Dzięki jego bliskości z cesarzem bardzo wiele udało mu się uzyskać dla zakonu.
Hermann von Salza Willy Cohn
Dobry opis zmieniających się okoliczności politycznych, który prowadził do poszukiwania miejsca dla Zakonu Krzyżackiego: próby wzmocnienia w Outremer, w ziemi Borsa, a potem na ziemi Chełmińskiej.
Niestety biografia trochę rozczarowuje. Nie poznajemy dokładnie tła konfliktu cesarsko-papieskiego. Nie dowiemy się również, na czym dokładnie polegał kunszt dyplomatyczny von Salzy (brak przykładów pisemnych czy przemów). Autor raczy czytelnika wyliczeniem gdzie przebywał brat zakonny i z tego wyciąga wnioski, że skutecznie rozsądzał spory Fryderyka II z papieżem. To trochę za mało by uznać taką biografie za barwną i ciekawą.
