Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263
- ArtykułyPowstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70
- ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17
- ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Grygiel
1
7,2/10
Pisze książki: historia
historyk- mediewista.
Wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim - filologia polska
i pracownik Biblioteki Jagiellońskiej
Wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim - filologia polska
i pracownik Biblioteki Jagiellońskiej
7,2/10średnia ocena książek autora
10 przeczytało książki autora
8 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zygmunt Korybutowicz Litewski Książę w Husyckich Czechach (ok. 1395 - wrzesień 1435)
Jerzy Grygiel
7,2 z 6 ocen
19 czytelników 1 opinia
2016
Najnowsze opinie o książkach autora
Zygmunt Korybutowicz Litewski Książę w Husyckich Czechach (ok. 1395 - wrzesień 1435) Jerzy Grygiel
7,2
Biografia o rozmiarach broszury, licząca 134 strony tekstu, specyficzna, bo o naszym bohaterze wiemy bardzo niewiele, nie znamy nawet jednego jego wizerunku.
Stąd działalność polityczna i żywot Zygmunta Korybutowicza zostały wplecione w historię zmagań dyplomatycznych prowadzonych na linii cesarza rzymskiego i króla Polski/księcia litewskiego a także poszczególnych odłamów husyckich: taborytów, utrakwistów, lewicy praskiej księdza Żeliwskiego.
Autor kreśląc narrację oparł się głównie na kronice Długosza i posiłkowo na badaniach historyków polskich i czeskich.
Najlepiej został opisany okres 1420-1426, czyli dwie wyprawy Zygmunta do Czech i jego 4-letnie rządy w Pradze.
Niestety jego dalsze losy, które wydają mi się równie ciekawe, czyli opanowanie Gliwic i rajzy rabunkowe po Śląsku, pobyt u Krzyżaków i następnie w Inflantach oraz udział w buncie Świdrygiełły zostały opisane skrótowo i bardzo pobieżnie. Być może należy to zrzucić na karb ubogości źródeł pisanych.
Język pracy jest bez zarzutu, akademicki ale nie nużący.
Z uwagi na skromną objętość materiału autor nie opisał meandrów teologicznych ani początków husytyzmu i chwała mu za to. Wydaje mi się, że samo wytłumaczenie różnic między stronnictwami husyckimi zajęłoby więcej stron niż cały żywot Zygmunta. W tym sensie praca jest skierowana dla osób przynajmniej z grubsza odnajdujących się w temacie.