Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Novelka o Shikamaru wypada dużo lepiej niż ta o Kakashim, ale pomimo tego nie ma fajerwerków. Opisy są znacznie lepsze, tak samo postaci, które nie wydają się już takie sztuczne. Dialogi też trochę się poprawiły, ale jednak dalej wydają się pozbawione emocji. Pomimo tego novelke czytało się przyjemnie. Shikamaru jest jedną z moich ulubionych postaci tak samo jak Temari. Więc jestem szczeliwa, że mogłam poznać ich jeszcze bliżej i to jak zostali przedstawieni nie rozczarowało mnie (tak jak to było w przypadku Kakashiego 😤) Akcja trzyma w napięciu do samego końca i wszystko trzyma się kupy. Nie było tutaj takich żałosnych i zbędnych rzeczy jak w novelce o Kakashim. W dodatku momentu z Shakimaru i Temari wywoływały na moje twarzy szeroki uśmiech (w końcu jest to moim zdaniem najlepsza para z Naruto). Ohh i jak już mam to w zwyczaju musiałam policzyć ile razy Naruto powiedział ten teges. Wiem, że wszyscy jesteście ciekawi! Trzymajcie się mocno. Naruto wypowiedział to słowo szesnaście razy. Na ilu stronach? Ośmiu... Ogólnie moim zdaniem Naruto w novelach wypada okropnie 😩 najlepiej jakby go tam w ogóle nie było.