Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kasiu, dokonałaś niemożliwego. Twoja książka jako pierwsza w życiu "czyta mi się" sama. Z dykcją, na głosy, pauzami i miejscem na oddech. No i jest jeszcze wizualizacja, normalnie, centralnie "widzę" jakbym zza kulis oglądała teatr, bądź scenę z filmu.
Już łapie się na tym, że chcę, na pewno chcę, wrócić do początku i zaraz po zamknięciu ostatnich słów, zacząć od nowa.
Nie mam jednego, prostego określenia dla Fragmentów. Bo są fragmentami, delikatnie zszywanymi na okrętkę, tak, że powstaje wcale wcale szal, który w jednym miejscu jest miły jak futro młodego kota, piórka kurczaczka, w innym znów, gryzie jak czysta wełna na spoconym karku.
Zrobiłaś taką książkę, którą nie wiedziałam, że potrzebuję.
Dzięki
Wiola Pawlak

Kasiu, dokonałaś niemożliwego. Twoja książka jako pierwsza w życiu "czyta mi się" sama. Z dykcją, na głosy, pauzami i miejscem na oddech. No i jest jeszcze wizualizacja, normalnie, centralnie "widzę" jakbym zza kulis oglądała teatr, bądź scenę z filmu.
Już łapie się na tym, że chcę, na pewno chcę, wrócić do początku i zaraz po zamknięciu ostatnich słów, zacząć od nowa.
Nie...