Che miał zwyczaj dokładnie notować w swym prywatnym dzienniku obserwacje z każdego dnia swego życia partyzanta. W długich marszach po terenach stromych i trudnych, wśród wilgotnych lasów, kiedy jego ludzie, zawsze zgarbieni pod ciężarem plecaków z amunicją i bronią, zatrzymywali się na chwilę, aby odpocząć, albo kiedy kolumna pod koniec męczącego dnia otrzymywała rozkaz postoju i rozbijała obozowisko, widać było Che - tak go od początku czule ochrzcili Kubańczycy - jak wyciągał notatnik i swoim drobnym, prawie nieczytelnym pismem lekarza zapisywał wrażenia.
...Dzięki owemu niezmiennemu zwyczajowi notowania głównych wydarzeń z każdego dnia możemy dysponować informacją szczegółową, ściśle dokładną i bezcenną, z owych bohaterskich ostatnich miesięcy jego życia w Boliwii.

Ze wstępu Fidela Castro