Bardzo nierówny ten zbiór opowiadań. Są tam prawdziwe perełki, błyskotliwe pomysły by spojrzeć inaczej na różne sprawy, niemal gotowe trajlery do scenariuszy, których nie powstydziłoby się Hollywood. Ale są też nudne, ciężkie texty, które Zajdel na siłę opakowywał w formę opowiadań bo chyba miał już zapłacone za napisanie czegokolwiek.

Bardzo nierówny ten zbiór opowiadań. Są tam prawdziwe perełki, błyskotliwe pomysły by spojrzeć inaczej na różne sprawy, niemal gotowe trajlery do scenariuszy, których nie powstydziłoby się Hollywood. Ale są też nudne, ciężkie texty, które Zajdel na siłę opakowywał w formę opowiadań bo chyba miał już zapłacone za napisanie czegokolwiek.

Ciężko oceniać opowiadania. Są to na tyle krótkie formy, że autor nie ma czasu wykazać w nich całego swojego literackiego potencjału. Niemniej, trzeba powiedzieć, że cześć opowiadań jest wręcz fantastyczna (9/10),cześć jest bardzo dobra (7-8/10),a najmniejsza część zaledwie OK albo przyzwoita (tak czy inaczej żadne chyba nie spada poniżej 5/10).
Ale suche oceny na bok - bawiłem się dobrze. I po lekturze jeszcze mocniej żałuję, że Zajdel nie zdążył zostawić po sobie trochę więcej twórczości - bo kilka z opowiadań z tego zbioru to świetne zalążki pełnoprawnych książek. Liczę, że ktoś kiedyś spróbuje je rozwinąć (tak jak Drugie Spojrzenie na Ksi)

Ciężko oceniać opowiadania. Są to na tyle krótkie formy, że autor nie ma czasu wykazać w nich całego swojego literackiego potencjału. Niemniej, trzeba powiedzieć, że cześć opowiadań jest wręcz fantastyczna (9/10),cześć jest bardzo dobra (7-8/10),a najmniejsza część zaledwie OK albo przyzwoita (tak czy inaczej żadne chyba nie spada poniżej 5/10).
Ale suche oceny na bok -...

Jak to zwykle bywa ze zbiorami opowiadań, tak i w tym przypadku spodziewajcie się nierównej formy. Niestety w tym przypadku nawet większość z tych najlepszych wygląda jak wprawka przed przeniesieniem pomysłu do „poważniejszej” formy.

Mimo wszystko warto dla tych kilku błyśnięć geniuszu Zajdla, a dla miłośników jego twórczości to „must have” na półce.

Jak to zwykle bywa ze zbiorami opowiadań, tak i w tym przypadku spodziewajcie się nierównej formy. Niestety w tym przypadku nawet większość z tych najlepszych wygląda jak wprawka przed przeniesieniem pomysłu do „poważniejszej” formy.

Mimo wszystko warto dla tych kilku błyśnięć geniuszu Zajdla, a dla miłośników jego twórczości to „must have” na półce.

Część opowiadań fenomenalne i pomysłowe, inne dobre i humorystyczne. Zajdel doskonale potrafi na dosłownie kilku stronach wykreować całe uniwersum, zarysować fabułę, skupić się na szczegółach i jednocześnie przejąć czytelnika, rozbawić czy też zasmucić.

I tak mamy tu: dalekie podróże kosmiczne, przygody Jana w bliskim kosmosie, rozważania nad zagrożeniem dla ludzkości jakim jest postęp, interwencje obcych na Ziemi, zagadnienia z podróżami w czasie, antyutopijne wersje przyszłości. Mix zagadnień z kanonu s-f to niewątpliwy atut tego zbioru opowiadań.

Opowiadania: "Ten piękny dzień" czy "869113325" moim zdaniem stoją na najwyższym poziomie, które można spokojnie porównywać z najlepszymi tego typu formami światowych pisarzy. Bardzo podobały mi się także "Blisko Słońca" poprzez ciekawe zagadnienie anomalii, "Wyższe racje" gdzie pisarz-bohater opowiadania pisze książkę s-f z punktu widzenia swojego uniwersum, "Wyjątkowo trudny teren" - ciężko nie odnieść się tu do opowiadania "Passengers" Silverberga, "Sami", "Relacja z pierwszej ręki" czy świetne "Chrzest bojowy".

Podsuwam jeden cytat z "869113325" by oddać klimat:
"(...) poprawił podłączenie powietrza i centralnej nerki, odłączył przełyk od zupociągu i wlokąc za sobą przewody, poczłapał smętnie w stronę pracmaszyny."

Całość tomu oceniam na 7/10 bo taka wyszła mi średnia za wszystkie opowiadania :-)

Część opowiadań fenomenalne i pomysłowe, inne dobre i humorystyczne. Zajdel doskonale potrafi na dosłownie kilku stronach wykreować całe uniwersum, zarysować fabułę, skupić się na szczegółach i jednocześnie przejąć czytelnika, rozbawić czy też zasmucić.

I tak mamy tu: dalekie podróże kosmiczne, przygody Jana w bliskim kosmosie, rozważania nad zagrożeniem dla ludzkości...

czesc srednia, czesc wrecz genialna!

czesc srednia, czesc wrecz genialna!

Wszystkie opowiadania warto przeczytać. Nie są całkiem równe. Ale czyta się dobrze. Dużo trafnie opisanych zjawisk, które muszą prowadzić do tego czego dotyczą przepowiednie Zajdla. Ostatnie opowiadanie z pierwszej ręki - GENIALNE. Wracam do niego co kilka lat.

Wszystkie opowiadania warto przeczytać. Nie są całkiem równe. Ale czyta się dobrze. Dużo trafnie opisanych zjawisk, które muszą prowadzić do tego czego dotyczą przepowiednie Zajdla. Ostatnie opowiadanie z pierwszej ręki - GENIALNE. Wracam do niego co kilka lat.

Opowiadania trudno jest oceniać, bo są wśród nich lepsze i gorsze. Znalazły się tam takie, które wciągały od pierwszego zdania, ale były też takie, które mnie po prostu znudziły. Ale to Zajdel, więc koniecznie trzeba się zapoznać.
Jedno z nich było jak jeden z odcinków "Czarnego Lustra" z Netflixa. Było też takie, w którym postęp goni postęp, aż w końcu sam zjada zwój ogon. I takie, w którym ludzie żyją w wyznaczonych kwadratach i są pilnowani przez przybyszów z kosmosu. No i wiele, wiele innych.

Opowiadania trudno jest oceniać, bo są wśród nich lepsze i gorsze. Znalazły się tam takie, które wciągały od pierwszego zdania, ale były też takie, które mnie po prostu znudziły. Ale to Zajdel, więc koniecznie trzeba się zapoznać.
Jedno z nich było jak jeden z odcinków "Czarnego Lustra" z Netflixa. Było też takie, w którym postęp goni postęp, aż w końcu sam zjada zwój...

Zdecydowanie wolę dłuższe formy, ale warto było się zapoznać. Dużo ciekawych pomysłów do rozwinięcia, które mogłyby natchnąć intelektualnych spadkobierców Zajdla. Trafny wybór opowiadania tytułowego, pod czym na pewno podpisałby się sam Autor ze swoim zamiłowaniem do wieloznaczności, których w tym zbiorze również nie brakuje - oprócz typowej gry słów, są zarówno anagramy, jak i wyrazy wywołujące skojarzenia poprzez brzmienie.
Wiele opowiadań poświęconych jest zagrożeniom związanym ze zbyt szybkim rozwojem techniki - w świecie Zajdla ludzie nie nadążają za nowoczesnością, każdego ranka budzą się w coraz bardziej skomplikowanej rzeczywistości, która, siłą rzeczy, "najsłabsze ogniwa" skazuje na klęskę, co jednak rykoszetem odbija się również na jednostkach wybitnych - tym samym doprowadzając cywilizację ludzką do upadku. W kontekście pędzącego rozwoju przywoływany jest też pęd kształcenia, a raczej "pęd wykształcenia" (kolejna wizja Zajdla materializująca się współcześnie),niosący ze sobą konsekwencje w postaci braków niższej kadry, podnoszenia formalnych wymagań, pracy na nieadekwatnych w stosunku do umiejętności stanowiskach, zbyt wąskich specjalizacji czy "dezercji" prawdziwych intelektualistów.
Na uwagę zasługuje opowiadanie "Ten piękny dzień" skłaniający do refleksji nad sensem naszego życia i nieśmiertelnością jako celem samym w sobie.
W "Grze w zielone" przyglądamy się z kolei mechanizmowi powstawania oraz podtrzymywania kłamstwa na ogromną skalę, co aktualnie (nie tylko w Polsce) praktykuje się z powodzeniem i niemym przyzwoleniem, o ile przynosi korzyści odpowiednim grupom.
Natomiast tytułowe opowiadanie to dla mnie majstersztyk - Bóg, stworzenie Ziemi, grzech pierworodny (genetycznie przekazywana skaza, "błąd programu"),wygnanie z raju, odkupienie ludzkości, itd. w wydaniu sci-fi.
Na koniec (choć w zbiorze nie jest ostatnie) polecam lekkie i rozrywkowe, choć gorzkie, bo zdarza się, że do bólu prawdziwe, "Felicitas" - o tym, jak łatwo, goniąc za marzeniami i ulegając złudzeniom, można stracić to, co najważniejsze...

Zdecydowanie wolę dłuższe formy, ale warto było się zapoznać. Dużo ciekawych pomysłów do rozwinięcia, które mogłyby natchnąć intelektualnych spadkobierców Zajdla. Trafny wybór opowiadania tytułowego, pod czym na pewno podpisałby się sam Autor ze swoim zamiłowaniem do wieloznaczności, których w tym zbiorze również nie brakuje - oprócz typowej gry słów, są zarówno anagramy,...

Bardzo dobre i świetnie napisane opowiadania. Mały minusik za troszkę prześmiewczy ton. Duży plus za ilość opowiadań zawartych w książce. Ostatnie opowiadanie najbardziej mi się podobało

Bardzo dobre i świetnie napisane opowiadania. Mały minusik za troszkę prześmiewczy ton. Duży plus za ilość opowiadań zawartych w książce. Ostatnie opowiadanie najbardziej mi się podobało

Nierówna książka. Niektóre opowiadania naprawdę wciągają, niektóre są ok, a czasem no coz....
Jednakże, widać że fajna klasyka. Ogólnie po środku 7.

Nierówna książka. Niektóre opowiadania naprawdę wciągają, niektóre są ok, a czasem no coz....
Jednakże, widać że fajna klasyka. Ogólnie po środku 7.