Chińskie szepty to opowieść o zmianach jakie zaszyły w Pekinie przez 30 lat. Od komunizmu do kapitalizmu Pekin narodził się na nowo i zmienił nie do poznania - fizycznie, kulturowo i emocjonalnie. Jan Wong pisze na 338 stronie "... wydaje mi się, że dla mnie napisanie tej książki to w zasadzie złożenie maoistowskiej samokrytyki."

Jan wraz z mężem Normanem oraz z synami przyjeżdżają na wakacje do Pekinu. Kobieta zamierza w przeciągu miesiąca odnaleźć koleżankę ze studiów na którą doniosła. A w 1973 roku wiązało się to z odesłaniem na wieś, ograniczeniem racji żywnościowych oraz ciężką harówką w dzień i w nocy. Jan uruchamia wszystkie swoje kontakty, co wiąże się z pojawieniem się w powieści około 40 osób. Większość jest nudnych i sztampowych. Prawie nikt nie wie co się stało z Yin. Dopiero na 172 stronie jest pierwsza wzmianka, że kobieta której poszukuje główna bohaterka miała inne personalia Yan Luyi.

Co do samego czytania, to niestety ciągnęło się wyjątkowo długo. Wiele tematów od publicznych toalet, picia alkoholu zaglądanie do klubów nocnych przez 13-sto i 16-sto latków, narodowe ptaki Chin (czyli żurawie budowlane) do nagrody Nobla otrzymanej przez Czesława Miłosza rozpraszało moją uwagę od głównego wątku czyli odnalezienia Yin/Yan.

Pomimo, że całość mnie nie zachwyciła, a czasami wręcz usypiała polecam powieść fascynatom CHRL, osobom chcącym poznać zupełnie inne życie.

Chińskie szepty to opowieść o zmianach jakie zaszyły w Pekinie przez 30 lat. Od komunizmu do kapitalizmu Pekin narodził się na nowo i zmienił nie do poznania - fizycznie, kulturowo i emocjonalnie. Jan Wong pisze na 338 stronie "... wydaje mi się, że dla mnie napisanie tej książki to w zasadzie złożenie maoistowskiej samokrytyki."

Jan wraz z mężem Normanem oraz z synami...