Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówiłaś o sobie przekornie, że jesteś nikim, bo właśnie tak Odyseusz przedstawił się Polifemowi (który był cyklopem), dzięki czemu zyskał nad nim przewagę. Powtarzałaś, że nie chcesz być "kimś" bo musiałabyś przestać być nikim, a to zbyt wielka -
śmiertelnie wielka - cena.

Wróciło straszliwe zmęczenie. Nie było to zwykłe zmęczenie po trudnym dniu, tygodniu czy miesiącu - był to stan ciężkiego uszkodzenia wszystkich sił witalnych przez lata absurdalnej walki, której motywy aktualnie mi umykały. Od bardzo, bardzo dawna, a właściwie to przez większość dorosłego życia, łudziłam się, że jest to przejściowe, że już za moment, po nadrobieniu jakichś jeszcze zaległości, po odhaczeniu tego czy innego tematu, będę mogła złapać oddech; że jeśli wysilę się jeszcze trochę, to dotrę do jakiegoś lepszego miejsca i tam się zatrzymam. Oczywiście nic podobnego nawet nie majaczyło na horyzoncie.