Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Czy miłość nie jest obecna w życiu każdego człowieka? - pyta, jakby nasza rozmowa nie robiła na nim najmniejszego wrażenia.

Kiedy miłość staje się toksyczna, przestaje być miłością.

Idiotyczne uczucie - czuć się tak dobrze z powodu komplementu z ust obcej osoby.

Stoimy tak przez jakiś czas, a ja tłumię w sobie wszystko, co chcę powiedzieć lub o co zapytać. Ten moment jest zbyt kruchy, a jedno słowo pełne obaw może sprawić, że wszystko związane z nami się rozpadnie.

- No co? - pytam.
- Nic, są po prostu... normalne?
- Każdy ma jakieś upodobania, które uważa za dziwaczne, panno Underwood. I to właśnie myślenie, że to, czego pragniemy, na pewno nie jest normalne, jest jedyną rzeczą, która nas wszystkich łączy.

A ja z nim zostałam. Chciałam zatrzymać wszystkie połamane fragmenty składające się na niego całego, bo myślałam, że jeśli zdołam przetrwać u jego boku życiową burzę, wynagrodzi mi to jeszcze intensywniejszym i bardziej upajającym uczuciem.

„[…] zmiana za­cho­dzą­ca we mnie nie jest straszna, przy­naj­mniej nie dla mnie. Jest ekscytująca. Czuję, że je­stem na gra­ni­cy cze­goś wiel­kie­go i nie mogę się do­cze­kać, by zo­ba­czyć, co wy­da­rzy się po dru­giej stronie”.

A inna część mnie chce zobaczyć jej siłę, dzięki której odbierze mi całą władzę i kontrolę, jaką miałem do tej pory; pragnie widzieć, jak dokonuje najlepszego dla siebie wyboru, nawet jeśli oznacza to pozostawienie mnie tutaj.

- Czy pamiętasz, co mi powiedziałaś, kiedy o wszystkim powiedziałam?
[...]
- Przypomnij mi.
- Powiedziałaś, że to, co ludzie myślą we własnych głowach, to ich problem. Nie rób z tego swojego.

Ale zmiana zachodząca we mnie nie jest straszna, przynamniej nie dla mnie. Jest ekscytująca. Czuję, że jestem na granicy czegoś wielkiego i nie mogę doczekać się, by zobaczyć co wydarzy się po drugiej stronie.

Każdy ma jakieś upodobania, które uważa za dziwaczne, panno Underwood. I to właśnie myślenie, że to, czego pragniemy, na pewno nie jest normalne, jest jedyną rzeczą, która nas wszystkich łączy".

"Czy większość ludzi naprawdę ma jakieś ukryte fantazje, do których boi się przyznać? Ma to sens. Myślę, że pewnie zdecydowana większość uważa, że te ukryte pragnienia są złe i grzeszne, ale właściwie co w nich złego?".

Nie je­stem w sta­nie od­dy­chać. Nie mogę się ru­szyć. Nie mogę nic zro­bić, bo w jego rękach sta­łam się bez­bron­ną ofia­rą. On jest lwem, a ja po­tul­ną ga­ze­lą tkwią­cą w jego pasz­czy".

[...] zawsze znają się ludzie, którzy reagują w ten sposób. Którzy widzą rzeczy tylko z własnej perspektywy i nie chcą spojrzeć na coś szerzej.