Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Socjalizm zdołał zedrzeć chusty z głów kobiet, ale nie udało mu się zmienić myślenia ich mężów. Zerwał z kobiecych piersi zawieszone na łańcuszkach krzyżyki, ale nie potrafił zdjąć łańcuchów krępujących mózgi mężczyzn.

Wolność ginie nie tylko wtedy, gdy inni dyktują nam, co mamy mówić, dokąd zmierzać i jak postępować. Opresyjne są również te społeczeństwa, które deklarują, że umożliwiają ludziom realizację ich potencjału, ale nie zmieniają struktur, które sprawiają, że szansę na dobre życie mają tylko nieliczni. A jednak, mimo wszystkich ograniczeń, nigdy nie tracimy naszej wewnętrznej wolności - wolności robienia tego, co słuszne.

Nadzieja jest czymś, o co trzeba walczyć.

Kiedyś za chęć opuszczenia kraju trafiało się do więzienia. Teraz nikt nas nie zatrzymywał, ale po drugiej stronie nie byliśmy już mile widziani. Jedyne, co się zmieniło, to barwy policyjnych mundurów. Mogliśmy zostać aresztowani nie przez nasze władze, lecz przez władze innych krajów, których rządy zachęcały nas jeszcze niedawno do walki o wolność. Zachód przez dziesiątki lat krytykował Wschód za zamykanie granic, finansowal kampanie na rzecz swobody podróżowania, wyrażał moralne oburzenie wobec państw, które ją ograniczały.