Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kierowanie uwagi na każdy ze zmysłów może pogłębić w nas świadomość własnego ciała i wszystkiego, co dzieje się wokół nas w lesie lub ogrodzie. Może nawet nauczyć nas zwalniać tempo, użyczając nam, jak to zwał Gerald May, "mocy spowalniania", zarówno ciała, jak i umysłu.

Ci z nas, którzy uwikłali się w życie pełne szaleńczego pośpiechu, potrzebują strategii oferujących alternatywę. Kiedy podczas pieszej wędrówki lub przechadzki po parku, idąc ciężkim krokiem, poczujesz, że się spieszysz lub że plączą ci się myśli, spróbuj na kilka minut zwolnić. A najlepiej zatrzymaj się na minutę. Weź kilka oddechów. Zamień się w słuch. Słyszysz jakieś ptaki? Co to miejsce do ciebie mówi? Czy wiatr owiewa ci twarz? Czujesz zapach ziemi lub otaczającej cię roślinności? Jaki smak masz w ustach? Zrób kilka powolnych kroków - poczuj, jak twój bunt dotyka podłoża, jak twój środek ciężkości unosi się i opada, jak stopa zakroczna dźwiga się i przesuwa do przodu, zaczynając nowy krok.

W przypadku pieszej wędrówki poprzez ofiarny uświęcający akt zredukowania do minimum posiadanych przy sobie rzeczy materialnych, (...), możemy uwolnić się od powszechnych form nieczystości umysłu: zaabsorbowania dobrami materialnymi, bzika na punkcie komunikacji elektronicznej i planowania każdej chwili w naszym dniu. Dzięki powtarzalnemu rytmowi chodzenia z plecakiem na szlaku możemy się wyzwolić od tej obsesyjnosci.

...wędrujemy jako pielgrzymi. Każdego dnia - ulicami lub szlakami… po naszej planecie, w najgłębsze zakamarki własnej psychiki. Błądząc, czując, chłonąc wszystko jak gąbka.

jak być w pełni w naturze i jak być w pełni jej częścią..

Wdycham do płuc powietrze, po czym je wypuszczam. Moje ciało wydziela dwutlenek węgla, z którego drzewa wytwarzają tlen, bym później miał czym oddychać.

...podróże w celu podziwiania niezwykłych miejsc, które uzmysławiają nam konieczność ich ochrony, są lepsze...