Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to możliwe?- zastanawiała się. Jest tu, na tym skrawku ziemi, tymczasem w górze toczy się inne życie. Jakie ono jest? Do kogo należy, do jakich ludzi? I ta myśl, ta nieodgadniona tajemnica sprawiły, że coś zabolało ją w środku, rozdarło jakby. Coś w rodzaju tęsknoty za nieznanym, ognia, który rozpala wnętrzności, i dziwnego pragnienia, by być daleko stąd i robić rzeczy, o jakich do tej pory nie śniła.

Wprawdzie tej euforii było znacznie więcej, radości, podniecenia związanego z przygotowaniami do ślubu, ale też martwiła się ciążą,której przecież nie planowała.

Widocznie byli dla siebie. Miłość odmienia wszystkich.

W życiu nie ma nic oczywistego. Są tajemnice, które nam, zwykłym ludziom, nie mieszczą się w głowie.

Ludzie bywają tacy okrutni, nie próbują zrozumieć jeden drugiego. Łatwiej kogoś oceniać, krytykować, choć samemu ma się brud za paznokciami. Musi dopaść kogoś nieszczęście, by coś zrozumieli lub wybaczyli drugiemu. Ale i to nie zawsze. Nawet nie wiesz, ile krzywdy może wyrządzić taka krytyka.

W ciemności widać o wiele więcej. Wyobraźnia działa cuda. Wystarczy zamknąć oczy i zapomnieć o wszelkich troskach i niedostatkach. Kolory wypełniają nasz świat, który dotąd był smutny i skalany szarą codziennością. Obudzą się w nas nowe uczucia, żądze, namiętności i pragnienia. Emocje przybiorą różne barwy i ukształtują nasze życie po nowemu. A kiedy nastanie dzień i otworzymy oczy - kolory nie znikną.

Ludziom wydaje się, że wygrają walkę z czasem, wciąż się gdzieś spieszą, o coś zabiegają, a potem przychodzi moment, że i tak muszą wszystko zostawić i odejść. Jeszcze nikomu nie udało się wygrać z czasem.

W życiu najbardziej fascynująca jest tajemnica, nie sądzisz? To tajemnica ciągnie ludzi do odkrywania i do odważnych kroków. Świat dzięki temu się zmienia, idzie ku nowemu. Dążenie do odkrycia prawdy o ludzkim istnieniu wciąż jest aktualne i niektórzy wierzą, że będą pierwsi. Ale nie sądzę, że komukolwiek uda się ją odkryć. Na tym to polega. Ale póki mamy w sobie tę wiarę, możemy przenosić góry, a kiedy ją utracimy, nie potrafimy udźwignąć źdźbła słomy.

Prawo jest takie, że trzeba być człowiekiem! A nie potworem! Krzywda ludzka zawsze do ciebie wróci. Nikt jeszcze nie dorobił się na niej!

Człowiek przemierza pół świata w poszukiwaniu swojego brylantu, a dopiero tam, gdzie się tego zupełnie nie spodziewa, znajduje prawdziwy nieoszlifowany diament.

Miłość - odparła Zosia cicho. - Widocznie byli dla siebie. Miłość odmienia wszystkich.

Różne rzeczy się czasem mówi (...). Dopóki nie doświadczy się czegoś na własnej skórze, wszystko wydaje się inne.