Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Coraz bardziej pochłania mnie ten cykl.
Opowieść o czterech przyjaciółkach jest piękna w swojej prostocie.

Tym razem pierwszoplanową postacią jest Zuzia.
Niepokorna, wierna swoim zasadom (do czasu), ciągle gotowa do pomocy dziewczynom, ale nie pozwalająca na jakiekolwiek ingerowanie we własne życie.
Zawsze stara się sama rozwiązywać swoje problemy, lecz przekonuje się, że serce nie sługa.
Broni się przed miłością, która jest na wyciągnięcie ręki.

Ileż magii, ileż uroku tkwi we wszystkich tomach 'Sekretów Białej'.
I jak pięknie, jak umiejętnie autorka potrafi wplatać w swoją opowieść dawną historię Podlasia.

Cudowny, barwny, plastyczny język, świetne opisy i takaż charakterystyka postaci, bardzo umiejętnie prowadzona narracja to niewątpliwe atuty całego cyklu.

Polecam z całego serca !!

9/10.

Coraz bardziej pochłania mnie ten cykl.
Opowieść o czterech przyjaciółkach jest piękna w swojej prostocie.

Tym razem pierwszoplanową postacią jest Zuzia.
Niepokorna, wierna swoim zasadom (do czasu), ciągle gotowa do pomocy dziewczynom, ale nie pozwalająca na jakiekolwiek ingerowanie we wł...

Rozwiń

Zwiń

'Leśniczówka' ma w sobie ten sam urok, co poprzedni tom.
Choć autorka ponawia pewien schemat znany z pierwszej części, w niczym to nie przeszkadza.

Tym razem przyglądamy się losom Marii i Gabrysia.
Dawna miłość powraca a wraz z nią niepokój i obawa.
Dobro synka okazuje się najistotniejsze.

Z książek pani Panasiuk emanuje swoiste ciepło, którego tak brakuje w naszym codziennym życiu.
Pisarka pisze o rzeczach na pozór zwykłych, ale pisze w taki sposób, że nie można się od powieści oderwać.
Oczywiście, znów można czynić zarzuty, że to taka niby literatura dla pensjonarek, ale jakże potrzebne są takie właśnie książki.
Książki o zwykłych ludziach, o łączących ich głębokich więzach, o przyjaźni, która pomaga przetrwać najtrudniejsze chwile.
A że czasami słodko ?
Może właśnie takie powinno być życie.

Piękna książka.

8/10.

'Leśniczówka' ma w sobie ten sam urok, co poprzedni tom.
Choć autorka ponawia pewien schemat znany z pierwszej części, w niczym to nie przeszkadza.

Tym razem przyglądamy się losom Marii i Gabrysia.
Dawna miłość powraca a wraz z nią niepokój i obawa.
Dobro synka okazuje się najistotniejsze...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo urokliwa książka.

Tak, wiem, że naiwna, że cukierkowa, że....
Ale co z tego ?

Kochająca swój region autorka wplata w jego historię losy czterech przyjaciółek z dzieciństwa.
I o tym przede wszystkim jest, moim zdaniem, ta książka.
O przyjaźni.
A w tle także pokazanie okrutnego czasu wojny i zwykłej ludzkiej przyzwoitości, choć groziła za nią kara śmierci.

Można się czasem uśmiechnąć słysząc odzywki Zuzy, ale jej osoba wnosi do powieści humor i ogromny optymizm.

Bardzo potrzebne są takie książki.
Książki o zwykłych ludziach, ich troskach i radościach, o tajemnicach z przeszłości, powolnym ich odkrywaniu, o popełnionych błędach i próbach ich naprawiania.

Nigdy nie byłem w Białej Podlaskiej a teraz zapragnąłem, aby tam kiedyś pojechać.

Warto, naprawdę warto przeczytać.

7/10.

Bardzo urokliwa książka.

Tak, wiem, że naiwna, że cukierkowa, że....
Ale co z tego ?

Kochająca swój region autorka wplata w jego historię losy czterech przyjaciółek z dzieciństwa.
I o tym przede wszystkim jest, moim zdaniem, ta książka.
O przyjaźni.
A w tle także pokazanie okrutnego czas...

Rozwiń

Zwiń

Juan Gomex-Jurado potwierdza swoją klasę.

Autora poznałem podczas lektury trylogii z Antonią Scott i już wtedy jego opowieść wywarła na mnie ogromne wrażenie.

Tajemniczy algorytm, który może na nowo zdefiniować przyszłość internetu.
Twórca - mizantrop i jego niepełnosprawny umysłowo braciszek.
Afgańczyk.
I wreszcie Ona.
Irina.

To jest opowieść o zemście.

Straszne doświadczenie z dzieciństwa ukształtowały świadomość i psychikę bohaterki.
Dokonuje nieprawdopodobnych wręcz rzeczy, aby stać się prawdziwą Nemezis dla tych, którzy ją skrzywdzili.
Jest nieubłagana.
Bezlitosna.

Nie chcę wdawać się w rozważania na ile cała historia mogłaby być prawdopodobna w realu.
Bardziej fascynowała mnie kreacja zarówno postaci Iriny jak i pozostałych bohaterów powieści.

Doskonały styl, świetne opisy, barwny język, rewelacyjne przedstawienie wszystkich bohaterów, akcja niezwalniająca ani na moment, czegóż więcej trzeba, aby być w pełni usatysfakcjonowanym z lektury.

Doskonała książka !!

8/10.

Juan Gomex-Jurado potwierdza swoją klasę.

Autora poznałem podczas lektury trylogii z Antonią Scott i już wtedy jego opowieść wywarła na mnie ogromne wrażenie.

Tajemniczy algorytm, który może na nowo zdefiniować przyszłość internetu.
Twórca - mizantrop i jego niepełnosprawny umysłowo brac...

Rozwiń

Zwiń