Główna bohaterka, Jemma, jedzie wraz ze swoim mężem, Mattem, na ślub jego przyjaciela z dzieciństwa, Lucasa. Poznaje wszystkich znajomych z dawnej ekipy swojego małżonka, również młodszą siostrę Lucasa, Alex, która zachowuje się dość dziwnie: zawsze nosi workowate ubrania i zasłania twarz włosami, nie odzywa się, większość dnia spędza samotnie, a z całą grupą tylko spożywa posiłki. W planowany dzień przyjęcia dochodzi do tragedii, przez którą ceremonia zostaje odwołana. Rok później Lucas znów zaprasza te same osoby do swojej posiadłości i proponuje im pewną grę towarzyską...

Przede wszystkim muszę napisać, że powieść naprawdę wciąga już od pierwszych stron. Narracja w większości jest prowadzona z perspektywy Jemmy, która wchodzi w grupę starych znajomych jako nowa, obca. O sprawach z przeszłości łączących pozostałych bohaterów wie tyle, co czytelnik, dlatego jest najlepszą przewodniczką po świecie powieści. Szybko okazuje się, że każdy z bohaterów ma swoje sekrety i każdemu zależy na tym, żeby sekretami pozostały. Chociaż ostatecznie niektóre elementy układanki mogą okazać się przewidywalne, to na pewno całość historii nie jest nudna ani banalna, czyta się ją z zapartym tchem i trudno nie podglądać dalszych stron w chęci jak najszybszego poznania odpowiedzi na wszystkie pytania.

„Gra w morderstwo” to druga powieść Rachel Abbott po „Zmuszonej, by zabić”, w której pojawia się postać detektyw Stephanie King. Nie czytałam pierwszej książki z tej serii, ale w żaden sposób nie przeszkadza to w odbiorze, bo fabuła jest niezależną historią. Muszę jednak powiedzieć, że rozterki sercowe detektyw King, przewijające się w tle sprawiają wrażenie wciśniętych na siłę i niepotrzebnie spowalniają tempo właściwej akcji. Bohaterowie z grupy weselników sami tworzą na tyle barwną gamę postaci, że ich historie i osobowości w zupełności wystarczą, by zaspokoić czytelnika. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że książka byłaby jeszcze lepsza, gdyby detektywi pełnili wyłącznie swoją funkcję zawodową. Ich prywatny wątek po prostu mnie nudził i szczerze wątpię, by ewentualna lektura pierwszej książki z udziałem detektyw King mogła zmienić coś pod tym względem.

Jeszcze jedno drobne zastrzeżenie, tym razem w stosunku do polskiego wydania, nie samej powieści, to niestety literówki i błędy. Jest ich na tyle sporo, żeby zaczęły już przeszkadzać w odbiorze. Podam przykład z podziękowań od autorki na końcu książki: „Specjalne podziękowania kieruję do członków ekipy z Penlee Lifeboat (…)”. Domyślam się, że takie potknięcia nie wynikają z nieznajomości gramatyki, a z nieuwagi, ale kiedy takie błędy z nieuwagi zaczynają się mnożyć, to mogą denerwować.

Mimo tych drobnych mankamentów, fani thrillerów na pewno nie będą zawiedzeni najnowszą powieścią Rachel Abbott. To wciągająca historia pełna oryginalnych postaci, tajemnic z przeszłości i nieoczekiwanych wydarzeń.

Agnieszka Budna