Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy my wszyscy czytaliśmy tę samą książkę??

Pierwsza część bardzo mnie wciągnęła. Co prawda nie przepadam za historiami, w których pojawiają się dzieci, wątki samotnych matek itp. Jasne, samo życie, ale wolę historie skupione na dorosłych bohaterach. Tu jednak atmosfera tajemnicy, niedomówien, sekretów zabranych do grobu naprawdę mnie wciągnęła i nie mogłam doczekać się 2giej części.

No i klops.

Im dalej w las, tym bardziej nie rozumiem jak temu związkowi można kibicować. Główny bohater to nie jest stereotypowy "łobuz, co kocha najbardziej", tylko manipulator, gotowy zrobić dziewczynie dziecko bez jej wiedzy i zgody. Z resztą, oboje bracia siebie warci. Chłop ma takie problemy, że do konca ksiazki mialam nadzieje, ze szczesliwym zakonczeniem bedze ich rozląka, a nie zejscie. Ale nie, romantyzujmy to. I nie, nie spodzewam się po tego typu ksiazkach nie wiadomo czego. Ten gatunek po prostu przyjemnie się czyta. Ale ta ksiazka... tu tak wiele rzeczy jest nie tak, ze nie wiedzialabym od czego zaczac.

Czy my wszyscy czytaliśmy tę samą książkę??

Pierwsza część bardzo mnie wciągnęła. Co prawda nie przepadam za historiami, w których pojawiają się dzieci, wątki samotnych matek itp. Jasne, samo życie, ale wolę historie skupione na dorosłych bohaterach. Tu jednak atmosfera tajemnicy, niedomówien, sekretów zabranych do grobu naprawdę mnie wciągnęła i nie mogłam doczekać się...

...no nie tego się spodziewałam. Kilka całkiem zabawnych historii nie ratuje tej książki, bo reszta jest raczej mało ciekawa, często bez jakiejkolwiek puenty. Dodatkowo, naprawdę chcę wierzyć, że ten zawód uprawiany jest w ogromnym poszanowaniu zarówno dla zmarłego, jak i jego bliskich, a tutaj często opisy były wyjątkowo niesmaczne, prześmiewcze, nawet upokarzające.

...no nie tego się spodziewałam. Kilka całkiem zabawnych historii nie ratuje tej książki, bo reszta jest raczej mało ciekawa, często bez jakiejkolwiek puenty. Dodatkowo, naprawdę chcę wierzyć, że ten zawód uprawiany jest w ogromnym poszanowaniu zarówno dla zmarłego, jak i jego bliskich, a tutaj często opisy były wyjątkowo niesmaczne, prześmiewcze, nawet upokarzające.

Ciężka, nie językowo, ale emocjonalnie. Niektóre strumienie myśli bohaterki wręcz przytłaczające - to swoją trafnością, to zaklinaniem rzeczywistości. Miałam wrażenie, że Vanessa jest już więźniem własnego umysłu, że zakopała się w nim tak bardzo, ze boi się prawdziwego świata. Książka była dla mnie momentami tym cięższa, że zmierzyła mnie z własnymi przeżyciami z przeszłości (byłam już co prawda pełnoletnia, więc o przestępstwie nie może być mowy, ale pomiędzy mentorskim tonem i zmianami nastroju toksyczego Strane'a, odnalazłam dawnego, starszego od siebie partnera. I momentami robiło mi się z tego powodu niedobrze). Książkę zdecydowanie polecam.

Ciężka, nie językowo, ale emocjonalnie. Niektóre strumienie myśli bohaterki wręcz przytłaczające - to swoją trafnością, to zaklinaniem rzeczywistości. Miałam wrażenie, że Vanessa jest już więźniem własnego umysłu, że zakopała się w nim tak bardzo, ze boi się prawdziwego świata. Książka była dla mnie momentami tym cięższa, że zmierzyła mnie z własnymi przeżyciami z...