Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piszę pracę licencjacką na temat amiszów, a konkretnie o ich edukacji. Książka Dagny Dejny była jedyną pozycją w mojej bibliografii w języku polskim.
Pozycja mocno rozczarowująca. Jak na osobę, która żyła przez jakiś czas we wspólnocie Old Order, oczekiwałam relacji pokroju książek Kraybilla.
Niestety, zaczynamy od wielostronicowego omówienia metody, co można by ując w jednym akapicie a i to wydaje się zbyteczne. Mamy też zaznaczenie, że autorka będzie się skupiać na wychowaniu, a książka to w sumie zbiór najbardziej powszechnych ciekawostek, o wychowaniu jest ciutkę więcej, ale na pewno nie jest to temat przewodni. Następnie, przez kolejne rozdziały, autorka powtarza ciągle to, co już wcześniej wspominała. Niepotrzebnie porusza takie tematy jak np. ślub i opisuje je... na 3/4 strony. Mnóstwo ambitnie brzmiących definicji, zupełnie zbędnych do zrozumienia treści, przypisy o rzeczach nie związanych z książką na 70% strony.
Jeśli ktoś chce dowiedzieć się czegoś naprawdę o amiszach, polecam próbować zagłębić się w literaturę z The Johns Hopkins University Press lub w jakiś inny sposób docierać do zagranicznych źródeł, bo ta książka jedynie rozczarowuje.

Piszę pracę licencjacką na temat amiszów, a konkretnie o ich edukacji. Książka Dagny Dejny była jedyną pozycją w mojej bibliografii w języku polskim.
Pozycja mocno rozczarowująca. Jak na osobę, która żyła przez jakiś czas we wspólnocie Old Order, oczekiwałam relacji pokroju książek Kraybilla.
Niestety, zaczynamy od wielostronicowego omówienia metody, co można by ując w...