Cristian Alarcón opisuje obrót narkotykami z perspektywy stolicy Argentyny, Buenos Aires. Interes kwitnie tu tak samo jak krzewy koki w dogodnym klimacie. Dzielnica nędzy na obrzeżach stolicy, zwana Villa de Senor wiedzie w tej kwestii prym. Ze względu na wysoki wskaźnik przestępczości i niereformowalnych obywateli jest pomijana, omijana z daleka, a wielu chętnie zrównałoby ją z ziemią.

Transa znaczy diler. Tak więc „Ja, transa” to opis zdarzeń głównie z perspektywy samych handlarzy. Natomiast o klienteli tj. uzależnionych nie znajdziemy tu zbyt wielu informacji. Alarcón dużo miejsca poświęca porachunkom handlarzy, którzy na terenie Villi de Senor wykazują się wzmożoną aktywnością i bezwzględnością. Nie obowiązują tu żadne zasady – walka o władzę i teren jest przedkładana nad przyjaźń, więzy krwi nie znaczą nic. Dzielnica nędzy to miejsce niebezpieczne i zdemoralizowane. A przyczyną tych wszystkich problemów jest oczywiście bieda. Nie tak wyobrażacie sobie Buenos Aires.

Nie można autorowi odmówić zaangażowania i pasji w drążeniu tematu. Zyskał zaufanie swoich rozmówców, dlatego ci bez oporów opowiadali mu o swoich życiu w Villa de Senor. Taka szczerość była możliwa, ponieważ autor zapewnił anonimowość swoim bohaterom, zmieniając ich personalia. Poza tym zaznaczył, że jego materiały nie będą służyć organom ścigania.

Jednak Alarcón nie zawsze utrzymuje równy poziom w swoim reportażu – historie z drugiej ręki, sięgające daleko w przeszłość nie są tak wymowne jak te, które dotyczą bezpośrednio jego rozmówców. Niektóre postacie i wątki tracą na wyrazistości, ginąc w gąszczu nazwisk i wydarzeń. Pomimo tych niedociągnięć warto książkę przeczytać, nieczęsto bowiem zdarza się pozycja opisującą narkobiznes w Ameryce Łacińskiej, w dodatku z punktu widzenia samych handlarzy. Dopiero, gdy dopuścisz ich do głosu, zobaczysz, że ich świat jest jeszcze bardziej złożony i pokręcony, niż mogłoby się to wydawać.

Anna Aniszczenko

Cytaty za: „Ja, transa”, Cristian Alarcón, Wydawnictwo Karakter, 2012.