Jest rok 1863. Imigranci płyną na statku z Niemiec do Argentyny. To właśnie tu splata się los dwóch skrajnie różnych kobiet: Anny i Victorii. Biedna i bogata dziewczyna. Obie obierają ten sam cel - Argentyna - kraj, w którym mają spełnić się ich marzenia, w którym wszelkie dotychczasowe, bardzo szeroko i indywidualnie pojęte nadzieje mają się zrealizować.

Obie kobiety płyną do swoich mężów. Anna do mężczyzny, który do Argentyny udał się w poszukiwaniu lepszego życia i co za tym idzie nowej pracy. Victoria do bogatego plantatora. W powieści „W krainie kolibrów” występuje trójka głównych postaci. Anna, Victoria i Julius. Ten ostatni to bliski znajomy Victorii - postać pełna życia, planów i zapału. Dla niego podróż do odległego kraju oznacza spełnianie swoich życiowych ambicji. Mało tego, opuszczając rodzinne strony, chce udowodnić ojcu, że jest wartościowym człowiekiem, który potrafi stawić czoła codzienności i problemom, które ją otaczają.

Ta podróż połączy Annę, Victorię i Juliusa na zawsze. Będąc jeszcze na statku nikt nie podejrzewa, że po rozłące, kiedy każde z nich uda się w swoją stronę, ich losy się jeszcze złączą. Płyną do Argentyny niewątpliwie zdeterminowani i przepełnieni nadzieją na lepsze jutro skierowani na realizację swoich marzeń. Jak potoczą się ich losy? Czy faktycznie życie w Argentynie przyniesie im spełnienie marzeń?

Fabuła „W krainie kolibrów” koncentruje się głównie na losach trójki bohaterów i ich uczuciach. Postacie przedstawione przez Caspari są nieskomplikowane i raczej zwyczajne. Nie należą do wyróżniających się bohaterów, którzy zaskakują, ale bardzo szybko można ich polubić. Miłość dominuje w życiu trójki nadrzędnych postaci. To temat przewodni. To siła, która napędza ich do dalszego działania. To też element, który nadaje im określony i bezcenny charakter.

„W krainie kolibrów” to książka skierowana zdecydowanie do wymagającego czytelnika, który ceni sobie umiejętność autora do przekazywania różnorakich emocji poprzez słowo pisane. To piękna podróż przez Argentynę, tak bardzo inną od Europy. Lekkość charakteryzująca  powieść jest niezaprzeczalnie wielkim atutem. Pomimo trudnych tematów, jakie pisarka porusza - krąg niemieckich imigrantów, świat przestępczy, prostytucja – powieść czyta się z lekkością. Nie doświadcza się przepełnionego męczącymi i zdruzgotanymi myślami umysłu. Debiutująca Sofia Caspari świetnie radzi sobie z przedstawieniem bardzo ogólnego portretu Argentyny i obrazu ówczesnego życia. Pamiętajmy jednak, że to dopiero początek tej przygody, bowiem „W krainie kolibrów” jest pierwszą częścią sagi. Przed nami więc kolejne cudowne - z jednej strony lekkie – a z drugiej głębokie chwile w argentyńskich klimatach, których osobiście nie mogę się doczekać.

Agnieszka Stolarczyk