„Greenwich Park” to debiut Katherine Faulkner, dziennikarki pracującej jako reporterka śledcza. Doświadczenie zawodowe pozwoliło autorce skonstruować przewrotną intrygę, która zaczyna się od tego, co było potem: od listu z więzienia. List skierowany jest do głównej bohaterki, ale długo pozostaje tajemnicą, kto go napisał. Książka początkowo wydaje się opowiadać o zupełnie zwyczajnych, bogatych londyńczykach, ale szybko zauważamy, że z niemal każdym jest coś nie tak, każdy skrywa własne tajemnice, przez co atmosfera staje się coraz bardziej duszna i niepokojąca. Spokój Helen burzą tajemnicze telefony i liściki, znikające przedmioty i ciągłe podejrzenia. Ta stała niepewność i toksyczne relacje między bohaterami stanowią najmocniejszą stronę powieści.

Katherine Faulkner przedstawia wydarzenia z perspektywy trzech kobiet: Helen, jej bratowej Sereny i przyjaciółki Katie. Każda z nich zwraca uwagę na różne szczegóły, z których stopniowo wyłania się pełen obraz. Najlepiej poznajemy główną bohaterkę, znajdującą się na marginesie towarzyskiego życia, jako ta brzydsza i mniej zabawna. Helen wydaje się zarówno irytująco naiwna, jak i chorobliwie wścibska. Choć trudno ją polubić, to równocześnie nie sposób jej nie współczuć.

Faulkner zręcznie prowadzi akcję, podsycając atmosferę napięcia. Od pewnego momentu można się częściowo domyślić, co się wydarzyło, ale pełen obraz sytuacji wyłania się dopiero na końcu. „Greenwich Park” to mocny thriller, pełen zaskakujących zwrotów. Pokazuje, jak zagubionym można się czuć we własnym domu, wśród najbliższych ludzi, w wydawałoby się najszczęśliwszym okresie życia. Autorka portretuje bohaterów zaprzątniętych sobą, własną wygodą, poszukiwaniem bogactwa i przyjemności. W „Greenwich Park” nie można ufać nikomu.

Agnieszka Kruk