Przewidywalna fabuła, nieciekawy styl pisania. 2 gwiazdki za trupa.

Przewidywalna fabuła, nieciekawy styl pisania. 2 gwiazdki za trupa.

Główna bohaterka Marlena to bardzo wrażliwa,urocza nastolatka.
Dziewczyna chciała by być ładna,kochana I akceptowana przez swoich rodziców.
Czuje się bardzo samotna,nierozumiana nie czuje miłości,zrozumienia i wsparcia.
W Liceum jest prześladowana,wyśmiewana przez koleżanki,nazywają ją kujonką.
Poznaje Miśkę, która pomaga jej pomocną dłoń wyciąga w jej stronę zaprzyjaźniają się obie dziewczyny ze sobą zostają najlepszymi przyjaciółkami.
Jest też Hubert,chłopak który chodzi do tej samej szkoły co Marlena,który zakochuje się w dziewczynie stają się sobie coraz bliżsi.
Marlena wpada w sidła anoreksji cierpi na tę straszną chorobę.
Pisarka porusza trudny i ważny temat o zaburzeniach odżywiania nastolatków,problemy i pierwsza prawdziwa miłość,uczucie szczere dwojga bohaterów.
Cała gama emocji,wzruszeń w tej powieści obyczajowej.
Wzruszyłam się i płakałam przy książce.
To cudowna,życiowa i bardzo wzruszająca książka.

Główna bohaterka Marlena to bardzo wrażliwa,urocza nastolatka.
Dziewczyna chciała by być ładna,kochana I akceptowana przez swoich rodziców.
Czuje się bardzo samotna,nierozumiana nie czuje miłości,zrozumienia i wsparcia.
W Liceum jest prześladowana,wyśmiewana przez koleżanki,nazywają ją kujonką.
Poznaje Miśkę, która pomaga jej pomocną dłoń wyciąga w jej stronę zaprzyjaźniają...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Powieść w bardzo realistyczny sposób ukazuje co dzieje się w głowie osoby zmagającej się z zaburzeniami odżywiania. Marlena patrząc w lustro widzi bardzo zakrzywiony obraz swojej sylwetki. Tam gdzie inni widzą drobną osóbkę, ona dostrzega jedynie grube uda i wystający brzuch. Napędzana wewnętrznym głosem, ćwiczy po nocach, ogranicza jedzenie do minimum i zaczyna oszukiwać wszystkich wokół. Łącznie z samą sobą. Wmawia sobie, że ma wszystko pod kontrolą, podczas gdy tak na prawdę zaczyna ogarniać ją chaos.

Jest to historia, która nie raz wywołuje złość i frustrację. I to nie za sprawą głównej bohaterki, ale przez osoby w jej otoczeniu. Wredne dzieciaki z klasy, które bez konkretnego powodu obrały sobie Marlene, jako swój cel i codziennie, w dość okrutny sposób, uprzykrzają jej życie. Matka, która nie potrafi okazać innych uczuć niż niechęć i twierdzi, że główna bohaterka jest wiecznym rozczarowaniem.

Ogromny plus za poruszenie ważnych tematów i zrobienie tego w na prawdę dobry sposób. W książce nie ma romantyzowania choroby. Czytając o zmaganiach Marleny czułam żal i współczucie. Chciałam z nią porozmawiać, przytulić i przekonać, że to co myślą o nas inni tak na prawdę nie ma znaczenia. Chciałam jej powiedzieć, że jest idealna taka jaka jest i nie musi nic w sobie zmieniać.

Mimo że dialogi wydawały się trochę sztuczne to całkiem spodobał mi się styl pisania autorki i chętnie sprawdzę jej inne książki. Zwłaszcza, że Zanim zgasnę czytało się na prawdę szybko.

Jest to powieść o przyjaźni i miłości, ale także o problemach i sile. Pokazuje jak wielki wpływ mają na nas osoby w naszym otoczeniu i jak istotne jest to, aby nigdy się nie poddawać, bo nawet w chwili gdy czujemy, że gaśniemy, może okazać się że tak na prawdę tylko chwila dzieli nas od tego, aby rozbłysnąć na nowo.

Powieść w bardzo realistyczny sposób ukazuje co dzieje się w głowie osoby zmagającej się z zaburzeniami odżywiania. Marlena patrząc w lustro widzi bardzo zakrzywiony obraz swojej sylwetki. Tam gdzie inni widzą drobną osóbkę, ona dostrzega jedynie grube uda i wystający brzuch. Napędzana wewnętrznym głosem, ćwiczy po nocach, ogranicza jedzenie do minimum i zaczyna oszukiwać...

Książka jest bardzo uczuciowa i emocjonalna, można odczuć emocje jakie główna bohaterka przeżywała. Książka jest bardziej odpowiednia dla osób o mocnej psychice. Książka zawiera historie anorektyczki, która nie zdaje sobie sprawy, że cierpi na chorobę zaburzenie dożywiania. Pokazuje też, że warto sięgać po pomocy i jak bardzo dobrze jest mieć osobę która cię wysłucha i będzie cię wspierać. Książka jest bardzo wartościowa, temat który porusza autorka jest bardzo waży, i który coraz bardziej pojawia się w naszym świecie.

Książka jest bardzo uczuciowa i emocjonalna, można odczuć emocje jakie główna bohaterka przeżywała. Książka jest bardziej odpowiednia dla osób o mocnej psychice. Książka zawiera historie anorektyczki, która nie zdaje sobie sprawy, że cierpi na chorobę zaburzenie dożywiania. Pokazuje też, że warto sięgać po pomocy i jak bardzo dobrze jest mieć osobę która cię wysłucha i...

Bardzo podobała mi się tematyka poruszona w tej książce. Marlena to młoda dziewczyna, która boryka się z problemem anoreksji. Brak znajomych, toksyczni rodzice i presja zwłaszcza ze strony matki, docinki w szkole… to wszystko u niej prowadzi do braku akceptacji i zapędza ją w błędne koło kontrolowania wagi bo tylko wtedy wydaje się jej, że będzie zaakceptowana.
To mądra i smutna książka, bardzo ciekawe jest móc spojrzeć na wszystko z perspektywy takiej osoby.
Bardzo dobrze napisana, bardzo szybko się ją czyta.
Niesie otuchę.

Bardzo podobała mi się tematyka poruszona w tej książce. Marlena to młoda dziewczyna, która boryka się z problemem anoreksji. Brak znajomych, toksyczni rodzice i presja zwłaszcza ze strony matki, docinki w szkole… to wszystko u niej prowadzi do braku akceptacji i zapędza ją w błędne koło kontrolowania wagi bo tylko wtedy wydaje się jej, że będzie zaakceptowana.
To mądra i...

Brak znajomych i toksyczne relacje z rodzicami spowodowały brak akceptacji siebie, co z kolei przełożyło się na nieustanną kontrolę wagi...
Z takimi problemami boryka się Marlena - Główna bohaterka książki " Kiedy zgasnę" autorstwa Justyny Leśniewicz. Książka jest poruszająca i wciągająca. Pierwszy raz miałam do czynienia z książką, której tematem jest anoreksja. W książce tej mamy możliwość spojrzenia a bohaterkę z dwóch perspektyw: dziewczyna z dużą niedowagą kontra dziewczyna z "nadmiarem tłuszczu"
Ta pozycja była ciekawym doświadczeniem, więc dostaje ode mnie 4/5 ⭐

Brak znajomych i toksyczne relacje z rodzicami spowodowały brak akceptacji siebie, co z kolei przełożyło się na nieustanną kontrolę wagi...
Z takimi problemami boryka się Marlena - Główna bohaterka książki " Kiedy zgasnę" autorstwa Justyny Leśniewicz. Książka jest poruszająca i wciągająca. Pierwszy raz miałam do czynienia z książką, której tematem jest anoreksja. W książce...

Podoba mi się podjęta tematyka, jednak czytając odniosłam wrażenie, jak gdyby autorka chciała za wszelką cenę nakreślić, że bohaterka „nie jest jak inne dziewczyny”. Postacie wydają się być napisane trochę płytko, stereotypowo. Zabrakło mi też szerszych opisów samopoczucia głównej bohaterki. Ogółem, zawarty problem można było obsadzić w ciekawszym tle.

Podoba mi się podjęta tematyka, jednak czytając odniosłam wrażenie, jak gdyby autorka chciała za wszelką cenę nakreślić, że bohaterka „nie jest jak inne dziewczyny”. Postacie wydają się być napisane trochę płytko, stereotypowo. Zabrakło mi też szerszych opisów samopoczucia głównej bohaterki. Ogółem, zawarty problem można było obsadzić w ciekawszym tle.

Książka porusza bardzo trudny temat, już od pierwszych stron dowiadujemy się, że główna bohaterka zmaga się z anoreksją. Jest historia jest trudna, poruszająca, ale też pokazuje jak ważni są ludzie, którymi się otaczamy. Plus za to, że książka pisana jest z dwóch perspektyw. Warto po nią sięgnąć!

Książka porusza bardzo trudny temat, już od pierwszych stron dowiadujemy się, że główna bohaterka zmaga się z anoreksją. Jest historia jest trudna, poruszająca, ale też pokazuje jak ważni są ludzie, którymi się otaczamy. Plus za to, że książka pisana jest z dwóch perspektyw. Warto po nią sięgnąć!

Duży plus za podjęcie tematu. Anoreksja to zdecydowanie jedna z tych spraw, o których trzeba dużo i na różne sposoby głośno przemawiać - szczególnie w literaturze.
Przyczepię się do formy... Błędy w tekście mimo podwójnej korekty (bardzo mnie to mierzi!),bardzo bijące po oczach.

Dodatkowo oczekiwałam emocjonalnego rollercoastera... i nie znalazłam go. Przez cały czas emocjonalnie byłam na stałej, czekając wielkiego upadku, a później mozolnej wspinaczki. Niestety. Nawet pod koniec, gdy już-już wydawało się, że będzie kulminacja....

Rozumiem intencje, temat ważny, ale nie znalazłam tu mocnych akcentów. Niemniej czytało się dość dobrze.

Duży plus za podjęcie tematu. Anoreksja to zdecydowanie jedna z tych spraw, o których trzeba dużo i na różne sposoby głośno przemawiać - szczególnie w literaturze.
Przyczepię się do formy... Błędy w tekście mimo podwójnej korekty (bardzo mnie to mierzi!),bardzo bijące po oczach.

Dodatkowo oczekiwałam emocjonalnego rollercoastera... i nie znalazłam go. Przez cały czas...