Znowu się nabrałem na te wysokie oceny . Dla mnie ta książka ciągnęła się jak flaki z olejem . Ani ciekawa ani tajemnicza . Ot takie romansidło . Myślałem . że zakończenie będzie ciekawe jakieś może tajemnicze a tu dupa blada . Zmarnowany czas . Nie polecam

Znowu się nabrałem na te wysokie oceny . Dla mnie ta książka ciągnęła się jak flaki z olejem . Ani ciekawa ani tajemnicza . Ot takie romansidło . Myślałem . że zakończenie będzie ciekawe jakieś może tajemnicze a tu dupa blada . Zmarnowany czas . Nie polecam

Kiedy zaczęłam ją czytać już przed połową wiedziałam, że trafi ona do moich ulubieńców, a łzy, które towarzyszyły mi przy czytaniu, tylko mnie w tym utwierdziły. Ta książka to niezwykła opowieść o historii dwojga ludzi. O Callie i Joelu. Jest ona przepiękna i jednocześnie bardzo smutna. Nie chcę zdradzać szczegółów. Sama podchodziłam do niej nic o niej nie wiedząc i uważam, że to sprawiło, że "Nas dwoje" tak bardzo zawładnęło moim sercem. Absolutnie kocham tą książkę. Wierzę, że zostanie w mojej pamięci bardzo długo.

Kiedy zaczęłam ją czytać już przed połową wiedziałam, że trafi ona do moich ulubieńców, a łzy, które towarzyszyły mi przy czytaniu, tylko mnie w tym utwierdziły. Ta książka to niezwykła opowieść o historii dwojga ludzi. O Callie i Joelu. Jest ona przepiękna i jednocześnie bardzo smutna. Nie chcę zdradzać szczegółów. Sama podchodziłam do niej nic o niej nie wiedząc i uważam,...

Piękna książka. Ostatnie 2 strony mnie rozkleiły. Polecam

Piękna książka. Ostatnie 2 strony mnie rozkleiły. Polecam

Książka - wyciskacz łez. Miałam wrażenie, że od połowy jest napisana w taki sposób żeby była najsmutniejsza jak się da i żeby na pewno każdy czytelnik się wzruszył. Czułam się zaszantażowana emocjonalnie i tylko przekartkowałam do końca żeby poznać zakończenie.

Bardzo podobna historia do "Miłość ponad czasem / Żona podróżnika w czasie".

Książka - wyciskacz łez. Miałam wrażenie, że od połowy jest napisana w taki sposób żeby była najsmutniejsza jak się da i żeby na pewno każdy czytelnik się wzruszył. Czułam się zaszantażowana emocjonalnie i tylko przekartkowałam do końca żeby poznać zakończenie.

Bardzo podobna historia do "Miłość ponad czasem / Żona podróżnika w czasie".

Pewnego czasu o tej książce było bardzo głośno, zbierała ona wiele pozytywnych opinii, ale zwlekałam ciągle z jej przeczytaniem. Jak widać w końcu się doczekała. Czy się nią zachwycałam w trakcie czytania? No nie bardzo.. Fabuła była nawet ciekawa i oryginalna, ale chyba spodziewałam się czegoś innego po niej. "Nas Dwoje" to debiutancka powieść autorki. Podobno jest to wyciskacz łez, natomiast u mnie łzy się nie pojawiły. Owszem jest to słodko -gorzka historia Joela i Callie, i momentami bardzo smutna, jednak nie wywołała we mnie zbyt wielu emocji w trakcie czytania. Powieść ta toczyła się w bardzo powolnym tempie, uczucie między tą dwójką rozwijało się przez pół książki, zabrakło mi jakiejkolwiek akcji, za dużo było zbędnych opisów, spokojnie mogłaby być trochę krótsza
Główną bohaterkę dało się polubić, jednak Joela tak nie bardzo. Wątek ze snami był dosyć ciekawy, ale wydaję mi się, że nikt by nie chciał wiedzieć to co w swoich snach widział główny bohater.

Niestety dla mnie ta książka okazała się być z tych o których szybko zapomnę, musiałam sobie przypomnieć o czym była i jakie było jej zakończenie. 🫣 i tym zakończeniem byłam rozczarowana 🥺 Żeby nie było w książce znalazły się także momenty, które dawały do myślenia. 👍

Pewnego czasu o tej książce było bardzo głośno, zbierała ona wiele pozytywnych opinii, ale zwlekałam ciągle z jej przeczytaniem. Jak widać w końcu się doczekała. Czy się nią zachwycałam w trakcie czytania? No nie bardzo.. Fabuła była nawet ciekawa i oryginalna, ale chyba spodziewałam się czegoś innego po niej. "Nas Dwoje" to debiutancka powieść autorki. Podobno jest to...

Nie zaliczyłabym tej książki do żadnej kategorii "naj-" (smutniejsza, romantyczna, wzruszająca etc.),ale na pewno mogę powiedzieć, że skradła moje serce. Pomysł na głównego bohatera najbardziej mnie zaciekawił, nie tylko ze względu na jego sny, ale też dlatego, że nie wydawał się najbardziej sympatyczną osobą na świecie ( i jak mu się dziwić?) - bardzo się cieszę, że autorki potrafią napisać i takich facetów w książkach.
Historia bardzo mi się spodobała, a styl pisania autorki zachęca do sięgnięcia po jej kolejne książki.

Nie zaliczyłabym tej książki do żadnej kategorii "naj-" (smutniejsza, romantyczna, wzruszająca etc.),ale na pewno mogę powiedzieć, że skradła moje serce. Pomysł na głównego bohatera najbardziej mnie zaciekawił, nie tylko ze względu na jego sny, ale też dlatego, że nie wydawał się najbardziej sympatyczną osobą na świecie ( i jak mu się dziwić?) - bardzo się cieszę, że...

"Istnieje więcej niż jeden sposób na szczęśliwe życie."
⠀
Każdy może znaleźć swój własny, który go uszczęśliwi. Nie patrząc na innych.
⠀
Książka, która nabrała mocy urzędowej, a nie powinna, bo okazała się być dobrą i wciągającą historią. Dodatkowy plus stanowi fakt, że to debiut Holly Miller.
Głównym bohaterem jest Joel, który kiedyś pracował jako weterynarz, ale przez swoją przypadłość musiał zrezygnować z pracy. Pewny jak niczego innego mężczyzna twierdzi, że nie może się zakochać. Bo to nie zwiastuje niczego dobrego. Przewrotny los stawia na Jego drodze Callie - fantastyczną kobietę, która niedawno straciła przyjaciółkę. Ból po stracie jeszcze jest wielki i Callie nie mogąc się z tym pogodzić, pomaga w kawiarni mężowi Grace. Rezygnując tym samym z własnych marzeń.
Właśnie w tej kawiarni Joel i Grace będą się widywać, aż w końcu postanowią się spotykać poza nią. Uczylucie będzie kwitło, aż do czasu snu Joela, po którym dojdzie do rozstania. Dlaczego?
Tego już nie zdradzę :)
Dajcie znać czy znacie tę książkę lub czy chcecie ją poznać :) a jeśli znacie to napiszcie jak ją odbieracie :)

"Istnieje więcej niż jeden sposób na szczęśliwe życie."
⠀
Każdy może znaleźć swój własny, który go uszczęśliwi. Nie patrząc na innych.
⠀
Książka, która nabrała mocy urzędowej, a nie powinna, bo okazała się być dobrą i wciągającą historią. Dodatkowy plus stanowi fakt, że to debiut Holly Miller.
Głównym bohaterem jest Joel, który kiedyś pracował jako weterynarz, ale przez...

Sięgacie często po książki, które zbierają praktycznie same dobre oceny? Ja muszę przyznać, że robię tak bardzo często i opinia innych jest dla mnie bardzo ważna. Gdy widzę, jak wiele osób poleca tę samą książkę, to od razu chciałabym ją przeczytać i sprawdzić o co tyle szumu. Tak samo miałam właśnie w przypadku książki „Nas dwoje”, autorstwa Holly Miller.

Od razu muszę dodać, że nie jest to słodki i uroczy romans z happy endem. Ta książka tak bardzo poruszyła moje serce i wywołała lawinę uczuć. Jest to niezaprzeczalnie piękna historia miłosna, która zawiera momenty rozdzierające serce na kawałki. Może nie płakałam, ale bardzo się przy niej wzruszyłam. Czytając historię opowiadaną naprzemienne pomiędzy Callie i Joelem od początku wiedziałam, że poruszy najczulsze struny mojego serca. Holly Miller ma dar do pisania w magiczny sposób. Oczarowała mnie wszystkimi postaciami i chciałam dla każdego z nich tylko wspaniałe rzeczy.

Sięgacie często po książki, które zbierają praktycznie same dobre oceny? Ja muszę przyznać, że robię tak bardzo często i opinia innych jest dla mnie bardzo ważna. Gdy widzę, jak wiele osób poleca tę samą książkę, to od razu chciałabym ją przeczytać i sprawdzić o co tyle szumu. Tak samo miałam właśnie w przypadku książki „Nas dwoje”, autorstwa Holly Miller.

Od razu muszę...

Gorąco polecam, ale ostrzegam, to historia, która złamała mi serce.

Gorąco polecam, ale ostrzegam, to historia, która złamała mi serce.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki. Mimo naprawdę przyjemnej lektury, niemal do ostatnich rozdziałów, zakończenie to jedno wielkie nieporozumienie. Dramatyzm? Tragiczna historia miłosna? Raczej zmarnowany potencjał. Ta opowieść naprawdę mogła mieć zakończenie, które nada historii jakiejś głębi. Tymczasem jest po prostu miałkie i nijakie. I cała opowieść, te relacje miedzy bohaterami, ich więzi i historie po prostu tracą sens bo okazuje się, że to wszystko prowadzi donikąd, a ich decyzje... No właśnie, czy były dobre, czy złe? Zdecydowanie ta historia zasługiwała na lepsze zamknięcie, i wcale nie mam na myśli szczęśliwego zakończenia, po prostu zakończenie zepsuło całą magię tej opowieści. Zachwyty byłyby całkiem zrozumiałe i podzielona, gdyby nie ta końcówka. Spłycona, miałka. Stracony potencjał.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki. Mimo naprawdę przyjemnej lektury, niemal do ostatnich rozdziałów, zakończenie to jedno wielkie nieporozumienie. Dramatyzm? Tragiczna historia miłosna? Raczej zmarnowany potencjał. Ta opowieść naprawdę mogła mieć zakończenie, które nada historii jakiejś głębi. Tymczasem jest po prostu miałkie i nijakie. I cała opowieść, te relacje...