Dziennik cwaniaczka. Jak po lodzie

Książka sama mówi „jak po lodzie” bo wszystko w życiu Grega idzie jak po lodzie.

Książka sama mówi „jak po lodzie” bo wszystko w życiu Grega idzie jak po lodzie.

Pokaż mimo to

Podeszłam do tej książki z nadzieją, że będzie dobra tak samo jak pierwsze części. Niestety jest dużo gorsza. Nie będę kontynuować serii.

Podeszłam do tej książki z nadzieją, że będzie dobra tak samo jak pierwsze części. Niestety jest dużo gorsza. Nie będę kontynuować serii.

Pokaż mimo to

Długo nie mogłam się za to zabrać, chociaż moja 9-letnia córka zachwyca się wszystkimi seriami "cwaniaczka". Na początku odstręczał mnie sam tytuł ze słowem "cwaniaczek". W języku polskim ten wyraz ma konotacje negatywne. Jego synonimy to: bumelant, oszust, spryciarz, szachraj, bajerant, macher. Z tego wszystkiego lepiej było wybrać słowo: spryciarz. "Spryciarzem" jest na przykład Tomek Sawyer, a nie "cwaniakiem". No dobrze, przyjęłam do wiadomości tytuł. Kolejną sprawą był druk, wygląd graficzny książki. Jest tam dużo obrazków i powiększonych słów. Początkowo sądziłam, że wyróżnione wyrazy coś znaczą. Nie znaczą. Kiedy przyzywyczaiłam się do obrazkowej formy, skupiłam się na tekście. Narracja Grega płynie w 1 osobie, zgodnie z tytułęm – jest to "dziennik", prowadzony codziennie lub co kilka dni, chronologicznie. To pierwszy plus – czytelnicy dowiadują się o istnieniu i formie. Może kogoś to zainspiruje do prowadzenia własnego dziennika? Plus drugi – treść. Zabawna, ściśle związana z życiem chłopca. Trwa mroźna zima, a tytułowy bohater - Greg nie lubi zimna, więc opisuje w co się ubiera, jak reagują na lodowate zimno nauczyciele, jak sobie umila chodzenie do szkoły w duży mróz (czekolada w termosie :)), wreszcie – szczegółowo relacjonuje bitwę na śnieżki z kolegami. Greg ma młodszego brata i kochających rodziców. Relacje rodzinne są w zasadzie wzorowe. Całość ogólnie mi się podobała. Zabawne były fragmenty, w których Greg relacjonował, że w przyszłości będą nami rządziły roboty, wobec czego należy już teraz grzecznie rozmawiać z kuchenką mikrofalową. Greg martwi się też globalnym ociepleniem oraz "weekendami bez elektroniki", które organizuje mama, zaniepokojona godzinami spędzanymi przez chłopców na grach. Skądś to znamy, prawda? Musiałam się przemóc w kwestii języka. Jest potoczny. No, ale to przecież dziennik chłopca :), gdyby pisał jak Mickiewicz, byłby niewiarygodny :)
"Dzienniczek cwaniaczka" sześć razy otrzymał główną nagrodę Nickelodeon Kids` Choice Award w kategorii Ulubiona Książka. Głosują nastoletni odbiorcy :)

Długo nie mogłam się za to zabrać, chociaż moja 9-letnia córka zachwyca się wszystkimi seriami "cwaniaczka". Na początku odstręczał mnie sam tytuł ze słowem "cwaniaczek". W języku polskim ten wyraz ma konotacje negatywne. Jego synonimy to: bumelant, oszust, spryciarz, szachraj, bajerant, macher. Z tego wszystkiego lepiej było wybrać słowo: spryciarz. "Spryciarzem" jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejne zimowe przygody naszego bohatera. Polecam !!!!

Kolejne zimowe przygody naszego bohatera. Polecam !!!!

Pokaż mimo to

Świetna książka, dobra rozrywka. Polecam nie tylko chłopcom całą serię "Dziennik Cwaniaczka", Tekst poprzeplatany ilustracjami tak jak w komiksie co sprawia, że książkę czyta się jednym tchem!

Świetna książka, dobra rozrywka. Polecam nie tylko chłopcom całą serię "Dziennik Cwaniaczka", Tekst poprzeplatany ilustracjami tak jak w komiksie co sprawia, że książkę czyta się jednym tchem!

Pokaż mimo to

Gdy szkoła Grega zostaje zamknięta z powodu śnieżycy, cala okolica zmienia się w pole bitwy na śnieżki. Na szczęście Greg i Rowley jako jedyni zachowują zimną krew. Świetna seria dla nastolatków z dużą dawką humoru :)

Gdy szkoła Grega zostaje zamknięta z powodu śnieżycy, cala okolica zmienia się w pole bitwy na śnieżki. Na szczęście Greg i Rowley jako jedyni zachowują zimną krew. Świetna seria dla nastolatków z dużą dawką humoru :)

Pokaż mimo to

Fantastyczna! Syn w końcu przekonał się do czytania książek,. Jest napisana takim językiem i oprawiona w takie ilustracje że całodobowy gracz w końcu czyta jakieś książki! Polecam rodzicom którzy nie mogą przekonać dzieci do czytania.

Fantastyczna! Syn w końcu przekonał się do czytania książek,. Jest napisana takim językiem i oprawiona w takie ilustracje że całodobowy gracz w końcu czyta jakieś książki! Polecam rodzicom którzy nie mogą przekonać dzieci do czytania.

Pokaż mimo to

Zima jak co roku przychodzi po jesieni. Ale żeby aż taka?! Szkoła zostaje zamknięta do odwołania z powodu śnieżyc. A kiedy nie ma szkoły, a jest śnieg to można urządzić bitwy na śnieżki. Okolice domu Grega stają się polem bitewnym. A śniegowa woja jest prowadzona jak prawdziwa wojna. Zawiązują się sojusze, trzeba walczyć o wpływy, a co najważniejsze uważać na szpiegów i spiski.
Kolejna część przygód Grega przynosi wiele uśmiechu na twarzy czytelników. Podobnie jak w poprzednich częściach całość opatrzona jest rysunkami w formie komiksowej.

Zima jak co roku przychodzi po jesieni. Ale żeby aż taka?! Szkoła zostaje zamknięta do odwołania z powodu śnieżyc. A kiedy nie ma szkoły, a jest śnieg to można urządzić bitwy na śnieżki. Okolice domu Grega stają się polem bitewnym. A śniegowa woja jest prowadzona jak prawdziwa wojna. Zawiązują się sojusze, trzeba walczyć o wpływy, a co najważniejsze uważać na szpiegów i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Seria, która rozśmieszy każdego czytelnika do łez, warto przeczytać!

Seria, która rozśmieszy każdego czytelnika do łez, warto przeczytać!

Pokaż mimo to

Zima zaskakuje nie tylko w Polsce. Szkoła Grega przez obfite opady śniegu zstaje zamknięta, a sąsiedztwo domu Grega zamienione w pole wojny na śnieżki. Greg z przyjaciółmi jest w samym środku tych ziomych zawirowań. Podobnie jak poprzednie ten tom również czyta się jednym tchem od deski do deski z małą przerwą na oglądanie rysunków.

Zima zaskakuje nie tylko w Polsce. Szkoła Grega przez obfite opady śniegu zstaje zamknięta, a sąsiedztwo domu Grega zamienione w pole wojny na śnieżki. Greg z przyjaciółmi jest w samym środku tych ziomych zawirowań. Podobnie jak poprzednie ten tom również czyta się jednym tchem od deski do deski z małą przerwą na oglądanie rysunków.

Pokaż mimo to