Przeczytałem. Niestety więcej nie umiem napisać. Mało informacji ze mną zostało. Książka była niestety niemrawa, bez polotu oraz pomysłu. Ilustracje, mam wrażenie wrzucone na siłę. Nagłówki to żywcem wycięty został z tekstu, niemrawo się to czyta. Nie polecam

Przeczytałem. Niestety więcej nie umiem napisać. Mało informacji ze mną zostało. Książka była niestety niemrawa, bez polotu oraz pomysłu. Ilustracje, mam wrażenie wrzucone na siłę. Nagłówki to żywcem wycięty został z tekstu, niemrawo się to czyta. Nie polecam

Merytorycznie ciężko się przyczepić - dużo dobrze udokumentowanej faktografii, brak (chyba, jestem laikiem w temacie) rażących błędów. Skąd więc niska ocena? Bo całość jest zwyczajnie nudna: napisana sztywnym, akademickim językiem, męcząca w odbiorze...

Merytorycznie ciężko się przyczepić - dużo dobrze udokumentowanej faktografii, brak (chyba, jestem laikiem w temacie) rażących błędów. Skąd więc niska ocena? Bo całość jest zwyczajnie nudna: napisana sztywnym, akademickim językiem, męcząca w odbiorze...

Natknąłem się na tę pozycję przypadkowo, w sklepie z tanią książką, a ponieważ zawsze ciekawiła mnie historia polskiego piwa, zwłaszcza na tle bogatych tradycji piwnych naszych sąsiadów - Niemców i Czechów, więc "Polskie Piwo" wylądowało w moim koszyku. Szybko przekonałem się, że historia odkrywana przez Marcina Jakuba Szymańskiego jest naprawdę fascynująca i pochłonęła mnie bez reszty. Ale uwaga! To nie jest dowcipna powiastka skrząca się od anegdot, niewyszukanych żarcików czy rubasznych historyjek dobrych do opowiadania przy piwku. To pełnokrwista podróż w przeszłość, rzetelna historia pewnej gałęzi przemysłu targanej polskimi wichrami losu.

Początkowo nie mogłem uwierzyć jak bardzo w zwykłej opowieści o browarnictwie na ziemiach polskich odbijają się (nomen omen) zjawiska, które wywierały wpływ na naszą historię, nasze społeczeństwo. Po wstępie dotyczącym wiekowych tradycji domowego przyrządzania piwa obserwujemy jak produkcja piwa specjalizuje się, trafia pod opiekę cechów do miast, w których wytrawni piwowarzy przyrządzają świetny trunek. Śledzimy jak stopniowego zamachu na cechy dokonuje szlachta, za pomocą przywilejów i nadań wprowadzając produkcję piwa na szlacheckie dwory (czyż nie brzmi to znajomo?). Powstaje tam piwo gorsze niż miejskie, ale z pomocą odpowiednich dekretów cieszące się czymś w rodzaju monopolu.

Potem wpadamy już w niesamowity wir polskich dziejów - rozbiory, podział kraju, co odciska wielkie piętno na browarnictwie w danym regionie; zaznajemy niemieckiej germanizacji ale i uprzemysłowienia oraz rosyjskiego bałaganu i zacofania. Poznajemy całą galerię niesamowitych postaci - browarników, zarządców, przemysłowców, hochsztaplerów. Przebijamy się przez jedną wojnę, wielki kryzys, przypominamy sobie jak trudnym okresem było dwudziestolecie międzywojenne, wpadamy w drugą wojnę i lądujemy w siermiężnych realiach PRL, tuż obok budki z piwem. Powoli doczekujemy się Wolnej Polski i rewolucji piwnej XXI w. Naprawdę niesamowita jest to podróż i mimo, iż momentami nieco przytłoczona danymi czy statystykami produkcji, to dała mi naprawdę wiele satysfakcji.

Polskie piwo jest bezwzględnie związane z naszymi dziejami, a jego wytwórcy zmagali się z wszystkimi burzami nawiedzającymi ten piękny, skrzący się zbożem kraj. Dziś rozumiem, że nie możemy mieć marek piwa sięgających tradycją do średniowiecza, a wszystkie daty na etykietach to zwykły marketing. Zbyt wiele po drodze było zniszczeń, zawłaszczeń, prób wykorzenienia, upaństwowień, kryzysów i wojen. Ale ta świadomość sprawia, że sięgam po polskie piwo z dumą, ciesząc się że po tylu latach upokorzeń browarnictwo w Polsce po raz kolejny i z uporem maniaka podnosi się i rozkwita. A piwo smakuje wybornie.

Natknąłem się na tę pozycję przypadkowo, w sklepie z tanią książką, a ponieważ zawsze ciekawiła mnie historia polskiego piwa, zwłaszcza na tle bogatych tradycji piwnych naszych sąsiadów - Niemców i Czechów, więc "Polskie Piwo" wylądowało w moim koszyku. Szybko przekonałem się, że historia odkrywana przez Marcina Jakuba Szymańskiego jest naprawdę fascynująca i pochłonęła...

Książka przyciągnęła moją uwagę z racji tego, że bardzo mocno interesuję się złotym trunkiem. Wydana jest bardzo starannie i ciekawie. Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów, byłem pod wrażeniem. Dużo anegdot, ciekawych wydarzeń, przybliżone sylwetki znanych osób z historii piwa. Z rozdziału na rozdział jest niestety coraz gorzej, książka robi się wyliczanką nazw browar i miejscowości, brakuje tego początkowego pazura i polotu z pierwszych rozdziałów. Nawet dla mnie, osoby mocno zainteresowanej tematem, ostatnie strony są ciężkie do łyknięcia. Podsumowując, mimo wszystko pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników złotego trunku.

Książka przyciągnęła moją uwagę z racji tego, że bardzo mocno interesuję się złotym trunkiem. Wydana jest bardzo starannie i ciekawie. Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów, byłem pod wrażeniem. Dużo anegdot, ciekawych wydarzeń, przybliżone sylwetki znanych osób z historii piwa. Z rozdziału na rozdział jest niestety coraz gorzej, książka robi się wyliczanką nazw...

Niezła książka, ale nie aż tak dobra jak się spodziewałem po początku. Pierwsze rozdziały są bowiem bardzo lekkie, pełne anegdot i ciekawostek. Dotyczy to zwłaszcza poglądowego i wstępnego rozdziału o piwie na przestrzeni historii w ujęciu ogólnoświatowym (wart przeczytania, choćby po to żeby dowiedzieć się, że chełpiący się swoim pilsnerem, Czesi zawdzięczają swoje słynne piwo Niemcowi). Podobnie dobrze czyta się o średniowieczu i czasach nowożytnych aż do rozbiorów. Później jednak, gdy dochodzimy do "przełomowego" wieku XIX, kiedy narodziła się masowa produkcja piwa, książka zaczyna się powoli zamieniać w wyliczankę nazw browarów, nazwisk właścicieli i danych dotyczących ilości produkcji czy spożycia złocistego trunku. Tego rodzaju narracja jest w sumie kontynuowana w kolejnych rozdziałach dotyczących II RP, Polski Ludowej i czasów nam współczesnych. Trochę szkoda, może źle się nastawiłem? Jednak odrobinę brakuje mi stylu z pierwszej części książki...

W ostatecznym rozrachunku jednak jest to jednak miarę przystępna i niezbyt obszerna pozycja (niewiele ponad 300 stron) dla zainteresowanych tematem.

Niezła książka, ale nie aż tak dobra jak się spodziewałem po początku. Pierwsze rozdziały są bowiem bardzo lekkie, pełne anegdot i ciekawostek. Dotyczy to zwłaszcza poglądowego i wstępnego rozdziału o piwie na przestrzeni historii w ujęciu ogólnoświatowym (wart przeczytania, choćby po to żeby dowiedzieć się, że chełpiący się swoim pilsnerem, Czesi zawdzięczają swoje słynne...

Bardzo dobra książka, wszystko z niej zrozumiałem. Wystarczy znać podstawowe zagadnienia piwne i mieć wiedzę na temat historii świata i tego jak się zmieniał, wtedy książka nie powinna być dla nikogo za trudna.

Bardzo dobra książka, wszystko z niej zrozumiałem. Wystarczy znać podstawowe zagadnienia piwne i mieć wiedzę na temat historii świata i tego jak się zmieniał, wtedy książka nie powinna być dla nikogo za trudna.

Na papierze to był pomysł fantastyczny – opowiedzieć z przymrużeniem oka historię browarnictwa na terenach polskich, przypomnieć najciekawsze gatunki piwne i najbardziej znane browary, zasypać czytelnika tonami anegdotek. W praktyce trochę to nie wyszło. Za dużo tu pracy naukowej, danych statystycznych i wyliczanek, za mało żartów i ciekawostek. Przecież piwo to nie jest poważny napój!

Marcin Jakub Szymański w książce Polskie piwo. Biografia (historia lekko podchmielona) wykonał mrówczą pracę. Przyjrzał się historii browarnictwa od najdawniejszych czasów. Po wstępie opisującym światowe początki napoju między innymi w Mezopotamii przeskoczył do Polski, gdzie przyjrzał się trunkom produkowanym w średniowieczu. Kto je robił? W jaki sposób? Jakie miasta słynęły z piwa i jakie przepisy regulowały warzenie tego napoju? Jak wyglądała sytuacja piwa w kolejnych epokach, w tym pod zaborami, w czasie dwudziestolecia międzywojennego albo i w PRL-u?

Ciut więcej tutaj:
https://zdalaodpolityki.pl/2018/12/24/polskie-piwo-biografia-historia-lekko-podchmielona/

Na papierze to był pomysł fantastyczny – opowiedzieć z przymrużeniem oka historię browarnictwa na terenach polskich, przypomnieć najciekawsze gatunki piwne i najbardziej znane browary, zasypać czytelnika tonami anegdotek. W praktyce trochę to nie wyszło. Za dużo tu pracy naukowej, danych statystycznych i wyliczanek, za mało żartów i ciekawostek. Przecież piwo to nie jest...

Jako że mieszkam około 20 km od Zwierzyńca to przytoczę cytat:

„Niektórzy badacze wskazują, że epoka przemysłowego piwowarstwa na ziemiach polskich rozpoczęła się w 1805 roku w Zwierzyńcu, gdzie hrabia Zamoyski otworzył duży browar na wzór angielski, w którym zainstalował aparaturę brytyjską i przez pewien czas korzystał z pomocy fachowców właśnie z Wielkiej Brytanii”.

Niezwykłe dzieje piwa w Polsce próbuje opisać Marcin Jakub Szymański w książce „Polskie piwo. Biografia (historia lekko podchmielona)” i nad wyraz bardzo dobrze mu to wychodzi.

Z kolei ja próbuję opisać to, co pan Szymański opisuje, w felietonie na Dzikiej Bandzie, popijając przy tym ikonę polskiego piwa – piwo grodziskie. Dlaczego akurat to piwo? Cóż...:
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s02e18/

Jako że mieszkam około 20 km od Zwierzyńca to przytoczę cytat:

„Niektórzy badacze wskazują, że epoka przemysłowego piwowarstwa na ziemiach polskich rozpoczęła się w 1805 roku w Zwierzyńcu, gdzie hrabia Zamoyski otworzył duży browar na wzór angielski, w którym zainstalował aparaturę brytyjską i przez pewien czas korzystał z pomocy fachowców właśnie z Wielkiej...

"Polski piwo. Biografia (historia lekko podchmielona)" 🍺🍻
Jak rodziło się piwowarstwo na polskich ziemiach❓Jak zmieniały się metody warzenia piwa na przestrzeni lat❓

Marcin Jakub Szymański jest historykiem, doktorem nauk humanistycznych, pracownikiem Katedry Historii Polski Nowszej Uniwersytetu Łódzkiego. Jego specjalizacją jest historia społeczna, gospodarcza i regionalna. Niektórzy mogą go kojarzyć z innej książki, której był współautorem oraz pierwszej piwnej monografii regionalnej.
Autor próbuje nam przedstawić obecność chmielowego napitku w naszym kraju. Opowiada o ulubionym trunku naszych rodaków i jego wpływie na Europę.
Toczono o nie spory polityczne, a czasem odbierano wolność ustawami. Wszelkie przemiany i zawirowania sprawiły, że z kart historii zniknęły browary kmiece. Ciosem dla polskiego browarnictwa była okupacja i okres komunistycznego zglajszlachtowania.
Po roku 1990 piwowarstwo odrodziła się w bardzo bardzo szybki sposób.

Z tej lektury dowiemy się jak wyglądało ważenie i jak zmieniła się produkcja słodu. Jest to opowieść o największej piwnych rodach. Wiele znalazło się tu ciekawostek, które mogą stanowić ogromne zaskoczenie wśród czytelników.
Pan Marcin pisze o piwnych obyczajach w sposób bardzo przystępny i zrozumiały. Wprowadza wiele nowinek i uzupełnia treść starymi zdjęciami, dokumentami i reklamami. Zachęcam do sięgnięcia po tą pozycję❗

"Polski piwo. Biografia (historia lekko podchmielona)" 🍺🍻
Jak rodziło się piwowarstwo na polskich ziemiach❓Jak zmieniały się metody warzenia piwa na przestrzeni lat❓

Marcin Jakub Szymański jest historykiem, doktorem nauk humanistycznych, pracownikiem Katedry Historii Polski Nowszej Uniwersytetu Łódzkiego. Jego specjalizacją jest historia społeczna, gospodarcza i...

Lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych dziejami polskiego browarnictwa.

Lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych dziejami polskiego browarnictwa.