Sześć opowieści napisane lekkim przystępnym językiem. Pozycja dla osób chcących zapoznać się z przyczynami kampanii wrześniowej jak i niektórymi aspektami jej przebiegu. W książce nie ma nic nowego ani zaskakującego ,ale jak wspomniałem czyta się ją lekko i przyjemnie, można powiedzieć, że to kolejne odcinki "Sensacji XX Wieku", przeniesione z ekranu na karty książki, jak np. rozdział o Kutrzebie lub Sosnowskim.

Sześć opowieści napisane lekkim przystępnym językiem. Pozycja dla osób chcących zapoznać się z przyczynami kampanii wrześniowej jak i niektórymi aspektami jej przebiegu. W książce nie ma nic nowego ani zaskakującego ,ale jak wspomniałem czyta się ją lekko i przyjemnie, można powiedzieć, że to kolejne odcinki "Sensacji XX Wieku", przeniesione z ekranu na karty książki, jak...

Moim zdaniem najlepsza książka Wołoszańskiego. Ciekawie opisuje wydarzenia kampanii wrześniowej. Pomimo, że swoją opinię pisze po wielu latach od przeczytania tej książki, to nadal uważam, że ilość przedstawionych faktów oraz same komentarze autora stanowią dobre uzupełnienie polskiej literatury z zakresu II WŚ. Jak najbardziej warto poświęcić czas na przeczytanie.

Moim zdaniem najlepsza książka Wołoszańskiego. Ciekawie opisuje wydarzenia kampanii wrześniowej. Pomimo, że swoją opinię pisze po wielu latach od przeczytania tej książki, to nadal uważam, że ilość przedstawionych faktów oraz same komentarze autora stanowią dobre uzupełnienie polskiej literatury z zakresu II WŚ. Jak najbardziej warto poświęcić czas na przeczytanie.

Zawsze dobrze jest poczytać pana Bogusława 🙂

Zawsze dobrze jest poczytać pana Bogusława 🙂

Kolejna pozycja Wołoszańskiego. Mnie tam jego pisarstwo nie razi. Facet ma pasję i realizuje ją w sposób ciekawy i przynajmniej dla mnie wciągający. Czyta się szybko, a tym razem również dobór tematów był w części dla mnie nowy.

Książka traktuje, jak wskazuje tytuł, o honorze żołnierskim. Choć nie jestem fanem tej postawy (zbyt wielu ludzi wyciera sobie nią gębę, przez co mocno się sfatygowała),autor przedstawia kilka wydarzeń, które przebiegły tak, a nie inaczej, ponieważ ludzie zachowali się zgodnie z nakazami honoru żołnierskiego, albo dlatego, że je złamali lub zignorowali.

Zaczyna się od konferencji wersalskiej, potem opisywane są działania wywiadu przed wojną, potem porównanie walk na Westerplatte i atak na twierdzę Eben Emael (ileż można o tym czytać!),bitwa pod Mokrą, sylwetka gen. Kutrzeby w czasie kampanii wrześniowej w konfrontacji z niemieckim gen. Blaskowitzem, i reakcje Naczelnego Wodza, a na koniec historia ORP "Orzeł" i jego dowódcy.

Największe zastrzeżenie: nie wiem, na ile jest to zgodne z historyczną prawdą, ale Wołoszański mocno wybiela polskich żołnierzy, którzy z pominięciem części dowódców, prezentowani są zgoła jako wzór wszelkich cnót i bez wyjątku bohaterowie. Dla kontrastu natomiast Sucharski, Kłoczkowski, Rydz-Śmigły, i generalnie wszyscy nie-Polacy są prezentowani jako honoru pozbawieni, niekompetentni, tchórzliwi albo po prostu zbyt dumni. Może to się wpisuje w klimat czasów (że lepiej odwoływać się do dumnych tradycji polskiego oręża),ale trochę wieje propagandową śpiewką (jacy to dzielni nasi ułani byli, co pod okienko przybyli).

Jakoś mnie to razi, bo buduje obraz, że w sumie to byśmy wygrali, tylko wszystko się przeciwko nam sprzysięgło: źli sojusznicy, krótkowzroczni politycy, krwawi dyktatorzy, nieudolny wódz naczelny, dobra pogoda, i ogólnie kiepska sytuacja gospodarcza. Ciekawe, że w tym samym czasie Czechosłowacja potrafiła zbudować całkiem prężny przemysł zbrojeniowy (później przejęty przez Niemców),a u nas brakowało karabinów nawet dla tylu poborowych, ilu mieliśmy. Ale za to Polska pierwsza twardo powiedziała "nie" Hitlerowi. Brawo my. Bo jesteśmy lepsi od byle Czechów, albo byle Węgrów, Rumunów, Włochów, Bułgarów, Finów i Chorwatów, co nie?

Część tych historii znałem, część poznałem dopiero teraz w większym szczególe, co zresztą okazało się najciekawszym aspektem tego literackiego przeżycia.

Nie jest to najlepsza książka Wołoszańskego, ale przynajmniej trzyma porządny styl, w przeciwieństwie do jego fabularyzowanych opowiastek.

Kolejna pozycja Wołoszańskiego. Mnie tam jego pisarstwo nie razi. Facet ma pasję i realizuje ją w sposób ciekawy i przynajmniej dla mnie wciągający. Czyta się szybko, a tym razem również dobór tematów był w części dla mnie nowy.

Książka traktuje, jak wskazuje tytuł, o honorze żołnierskim. Choć nie jestem fanem tej postawy (zbyt wielu ludzi wyciera sobie nią gębę, przez co...

Zawsze ceniłem sobie programy Pana Bogusława Wołoszańskiego z serii "Sensacje XX-wieku". Czytając tę książkę miałem wrażenie, iż oglądam poszczególne odcinki z serii, co moim zdaniem należy zaliczyć jako duży plus. Od strony merytorycznej bardzo spodobało mi się przede wszystkim naświetlenie sytuacji politycznej panującej w Europie po I wojnie światowej oraz przedstawienie zakulisowych działań naszych sojuszników, które stawiały nas na przegranej pozycji. Do tego należy dodać wspaniałe opisy bitew września 1939 roku oraz z kampanii 1940 roku na zachodzie. Książka skutecznie obala też mity, takie jak np. szarże polskiej kawalerii na niemiecki czołgi czy niedofinansowanie polskiej armii (szczegółów nie zdradzam, ale jak się okazało, to pieniądze były, ale niewłaściwe zostały spożytkowane). Polecam!

Zawsze ceniłem sobie programy Pana Bogusława Wołoszańskiego z serii "Sensacje XX-wieku". Czytając tę książkę miałem wrażenie, iż oglądam poszczególne odcinki z serii, co moim zdaniem należy zaliczyć jako duży plus. Od strony merytorycznej bardzo spodobało mi się przede wszystkim naświetlenie sytuacji politycznej panującej w Europie po I wojnie światowej oraz przedstawienie...

Bardzo ciekawie napisana książka. Dużo ciekawych historii przedstawionych w i inny sposób niż do nich przywykłem. Historia odkryta "na nowo".

Bardzo ciekawie napisana książka. Dużo ciekawych historii przedstawionych w i inny sposób niż do nich przywykłem. Historia odkryta "na nowo".

Nie jest to na pewno najlepsza książka tego autora, jaką czytałem. Jednakowoż przyznaję, że Wołoszański kolejny raz mnie nie zawiódł!
Sześć niezależnych rozdziałów czyta się błyskawicznie, co zresztą nie dziwi znając jego styl pisania.
Polecam!

Nie jest to na pewno najlepsza książka tego autora, jaką czytałem. Jednakowoż przyznaję, że Wołoszański kolejny raz mnie nie zawiódł!
Sześć niezależnych rozdziałów czyta się błyskawicznie, co zresztą nie dziwi znając jego styl pisania.
Polecam!

Jak zwykle Wołoszański nie zawodzi choć trochę zawiodło mnie to, że jest to po części skrót odcinków "Sensacje XX wieku "

Jak zwykle Wołoszański nie zawodzi choć trochę zawiodło mnie to, że jest to po części skrót odcinków "Sensacje XX wieku "

Rewelacyjna książka historyczna. Czytało się ją jak książkę sensacyjną

Rewelacyjna książka historyczna. Czytało się ją jak książkę sensacyjną

fajne

fajne