Królowa mafii

"Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akcji..."
Zastanawiałem się dlaczego w ogóle wypożyczyłem ten bełkot z biblioteki. Chyba tylko tak z ciekawości. Cóż, człowiek ułomny jest.
Pani Słowikowa doskonale wiedziała co robi jej mąż i jego znajomi. Zwykli bandyci i złodzieje. Kryminaliści, do tego prymitywni. Nie naszła jej chwila refleksji, że jej Słowik czy jak mu tam tak zwyczajnie krzywdzi innych. Że jej luksusowe życie oparte jest na nieszczęściu innych. Te jej wybielanie, opera, teatr, restauracje gdzie uczyła innych jak używa się widelca i noża. Wtedy jej nie przeszkadzało?
Podobno teraz jest piosenkarką?!
Nawet nie daję "0 gwiazdek"
Co do autora tego chłamu, to należało zadać kilka trudniejszych pytań, ale cóż "pecunia non olet" Zwłaszcza dla Słowikowej.

"Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akcji..."
Zastanawiałem się dlaczego w ogóle wypożyczyłem ten bełkot z biblioteki. Chyba tylko tak z ciekawości. Cóż, człowiek ułomny jest.
Pani Słowikowa doskonale wiedziała co robi jej mąż i jego znajomi. Zwykli bandyci i złodzieje. Kryminaliści, do tego prymitywni. Nie naszła jej chwila refleksji, że jej Słowik czy jak mu tam tak...

Całą książkę oraz osobą Pani Moniki doskonale podsumował gangster Igor, który działał w latach 90 - tych i wypowiada się na końcu książki, dziwiąc się, że książka ma mieć tytuł "Królowa mafii". Według niego nazywanie jej królową to przesada ponieważ sugerowałoby to, że stała na czele organizacji przestępczej, a nic takiego nie miało miejsca. Była tylko żoną gangstera i tak była odbierana. I o tym jest ta książką choć mam ambiwalentne odczucia ponieważ na samym początku Pani Monika zaznacza, że nie chce się wybielać, a dokładnie taki przekaz nasuwa się mi po skończeniu książki. Co więcej miałem wrażenie że czytam opowieść życia kobiety oderwanej od rzeczywistości, która nie liczyła się z normlanym uczciwym życiem. Interesowały ją tylko mocne wrażenia, pieniądze, wystawne życie i przygody miłosne. Cóż, nie jest to pierwsza pozycja Pana Pytlakowskiego, którą przeczytałem i która jest przeciętna i to jest właśnie gorsze od samej fabuły tej książki. Lektura na raz. Tylko dla fanów gangsterki i to tylko tych zagorzałych.

Całą książkę oraz osobą Pani Moniki doskonale podsumował gangster Igor, który działał w latach 90 - tych i wypowiada się na końcu książki, dziwiąc się, że książka ma mieć tytuł "Królowa mafii". Według niego nazywanie jej królową to przesada ponieważ sugerowałoby to, że stała na czele organizacji przestępczej, a nic takiego nie miało miejsca. Była tylko żoną gangstera i tak...

Sama książka napisana nieźle. Dobrze się czyta, łatwo się wciągnąć.
Można krytykować bohaterkę za styl bycia czy stosunek do własnej osoby ale trudno odmówić jej inteligencji, błyskotliwości. Na tle innych bohaterek tego "sektora" napewno barwna postać.

Sama książka napisana nieźle. Dobrze się czyta, łatwo się wciągnąć.
Można krytykować bohaterkę za styl bycia czy stosunek do własnej osoby ale trudno odmówić jej inteligencji, błyskotliwości. Na tle innych bohaterek tego "sektora" napewno barwna postać.

Polecam! Czyta się jednym tchem. Pani Monika Banasiak... Okazuje się pustą zadufaną i zakochaną w samej sobie skrajną materialistką. Jej przekonanie o swojej wspaniałości, i to jak inne kobiety jej nienawidzą bo jej zazdroszczą tej wspaniałości a wszyscy mezczyzni ja kochają jest tak żałosne, że ma się wrażenie iż czyta się wywiad z pustą zarozumiałą napalona 16letnią blacharą, a nie dojrzałą kobietą po 50tce.
Szokujące są ciekawostki jak funkcjonowała mafia pruszkowska.
Warto!

Polecam! Czyta się jednym tchem. Pani Monika Banasiak... Okazuje się pustą zadufaną i zakochaną w samej sobie skrajną materialistką. Jej przekonanie o swojej wspaniałości, i to jak inne kobiety jej nienawidzą bo jej zazdroszczą tej wspaniałości a wszyscy mezczyzni ja kochają jest tak żałosne, że ma się wrażenie iż czyta się wywiad z pustą zarozumiałą napalona 16letnią...

język , informacje i sposób napisania tego śmiesznego dokumentu zostawia wiele do rzyczebis . Szkoda czasu na te coś , z którego nic się nie dowiemy oprócz tego ze Pani Słowikowa jak przystała na królowa była pusta ale mówiła biegle w dwóch językach co podkreśla średnio na co drugiej stronie aż mam ochotę poznać i pogadać z nią w innym języku ... żenada

język , informacje i sposób napisania tego śmiesznego dokumentu zostawia wiele do rzyczebis . Szkoda czasu na te coś , z którego nic się nie dowiemy oprócz tego ze Pani Słowikowa jak przystała na królowa była pusta ale mówiła biegle w dwóch językach co podkreśla średnio na co drugiej stronie aż mam ochotę poznać i pogadać z nią w innym języku ... żenada

Trudno ocenić książkę i zawartą w niej historię - bo z jednej strony na pewno jest to ciekawa część naszego półświatka, ale z drugiej strony - do głowy przychodzą mi panowie z Norymbergi - z których część też "nie wiedziała", "nie zainteresowała się". Na odległość trąci to hipokryzją - "dopóki forsa jest, nie interesuje mnie skąd"... .

Trudno ocenić książkę i zawartą w niej historię - bo z jednej strony na pewno jest to ciekawa część naszego półświatka, ale z drugiej strony - do głowy przychodzą mi panowie z Norymbergi - z których część też "nie wiedziała", "nie zainteresowała się". Na odległość trąci to hipokryzją - "dopóki forsa jest, nie interesuje mnie skąd"... .

Niesamowity obraz tego jak można dopasowywać się tak aby robić dobrze sobie. Jak można naginać moralnośc i etykę.

Niesamowity obraz tego jak można dopasowywać się tak aby robić dobrze sobie. Jak można naginać moralnośc i etykę.

Szkoda czasu na czytanie. Natomiast podziwiam, że ktoś miał cierpliwość do spisania tych fantazji.

Szkoda czasu na czytanie. Natomiast podziwiam, że ktoś miał cierpliwość do spisania tych fantazji.

Nic więcej, co już wiem z Tv :)

Nic więcej, co już wiem z Tv :)

"Dlaczego ja" w formie książki.

"Dlaczego ja" w formie książki.