Berg i Leon skrajnie charakterologicznie inne osobowości, no i Alf, który nader często Jaskra przypomina, postać dwuznaczna przez całą opowieść. W wielu momentach dominuje głównych bohaterów. Do tego zaawansowana technologia w konfrontacji ze światem nie tak spokojnym, jakby się wydawał. I dylemat głównych bohaterów czy służbistą być ślepym, czy ludzkim w obliczu zagrożenia. Doskonale to Pani Galina wyważyła, do tego praktycznie brak opisów i dłużyzn. Blisko 400. stronicowy dialog, który płynie lekko i umyka nad wyraz szybko. Świetna.

Berg i Leon skrajnie charakterologicznie inne osobowości, no i Alf, który nader często Jaskra przypomina, postać dwuznaczna przez całą opowieść. W wielu momentach dominuje głównych bohaterów. Do tego zaawansowana technologia w konfrontacji ze światem nie tak spokojnym, jakby się wydawał. I dylemat głównych bohaterów czy służbistą być ślepym, czy ludzkim w obliczu...

"Przyznaję, że przedzierając się przez głęboki las, chciałbym kiedyś trafić na jednorożca. W przeciwnym razie, jakąż przyjemność czerpałby człowiek ze żmudnej wędrówki przez gęstwinę?
Nigdzie nie powiedziano, że one nie istnieją, ale może się okazać, iż są inne niż opisywane w książkach... i jeżeli się dowiesz, że gdzieś W głębokim lesie żyje jednorożec, lepiej nie wchodź tam z dziewicą.
Umberto Eco"

Jest to książka Rosyjskiej pisarki Marii Galiny, która nie wiedzieć czemu jest strasznie mało znana i niepopularna. Opowiada o wysoko zaawansowanych technologicznie terranach, których ksenologowie (osoby zajmujące się pozaziemskimi cywilizacjami) doglądają rozwijające się planety i w odpowiednim momencie informują ich mieszkańców o tym, że nie są sami w kosmosie. Dwójka ksenologów: Berg oraz Leon dotarli na pewną słabo zbadaną planetę, mówiąc mieszkańcom, że są ludźmi pochodzącymi zza oceanu. Już na początku swej misji kontakt z bazą zostaje zerwany przez wybuch ciała niebieskiego, a potem zaczyna dziać się coraz dziwniej... Książka z początku może wydać się wam dość nudna, ale zalecam nie zrażać się, i czytać dalej, gdyż w miarę czytania coraz bardziej ciekawi i wciąga. Gorąco tę książkę polecam i zachęcam do jej przeczytania.

"Przyznaję, że przedzierając się przez głęboki las, chciałbym kiedyś trafić na jednorożca. W przeciwnym razie, jakąż przyjemność czerpałby człowiek ze żmudnej wędrówki przez gęstwinę?
Nigdzie nie powiedziano, że one nie istnieją, ale może się okazać, iż są inne niż opisywane w książkach... i jeżeli się dowiesz, że gdzieś W głębokim lesie żyje jednorożec, lepiej nie wchodź...