Bardzo zmęczyła mnie ta książka... a właściwie kilkadziesiąt pierwszych stron, bo nie dałam rady wymęczyć jej do końca. Totalnie nie podszedł mi styl pisania i nadużywanie wulgaryzmów przez bohaterów. Bardzo ciężko się to czyta

Bardzo zmęczyła mnie ta książka... a właściwie kilkadziesiąt pierwszych stron, bo nie dałam rady wymęczyć jej do końca. Totalnie nie podszedł mi styl pisania i nadużywanie wulgaryzmów przez bohaterów. Bardzo ciężko się to czyta

Przeciętna książka, która myli brutalność z wulgarnością. Ciężko się czyta chamskie teksty niemalże z ust każdego bohatera, z którymi autor wyraźnie przesadził. Pozycja nie umywa się nawet do serii Chrisa Cartera o detektywie Robercie Hunterze. Tam można było odczuć tę brutalność w opisach morderstw, tutaj natomiast jest to jedynie namiastka wyżej wymienionego cyklu, w dodatku średnio napisana. Osoby liczące na bezpośredniość autora w scenach zabójstw mogą się przeliczyć tak jak ja. Po przeczytaniu licznych komentarzy na ten temat miałem nadzieję na krwawą jatkę, a takie sceny można policzyć na palcach jednej ręki. Czytelnicy mogą otrzymać natomiast irytujące i wulgarne dialogi między przygłupimi pomagierami głównego bohatera, który jest jedyną zaletą tej książki. John Tallow jest naprawdę dobrze napisaną postacią.

Przeciętna książka, która myli brutalność z wulgarnością. Ciężko się czyta chamskie teksty niemalże z ust każdego bohatera, z którymi autor wyraźnie przesadził. Pozycja nie umywa się nawet do serii Chrisa Cartera o detektywie Robercie Hunterze. Tam można było odczuć tę brutalność w opisach morderstw, tutaj natomiast jest to jedynie namiastka wyżej wymienionego cyklu, w...

Współczesny kryminał dziejący się w Nowym Jorku.
Gdyby Raymond Chandler żył w dzisiejszych czasach być może właśnie tak by pisał. Połączenie klasycznej czarnej kryminalnej opowieści z krwawym, mrocznym thrillerem, w którym rozrabia psychopatyczny seryjny zabójca. Napisane językiem barwnym, dosadnym, w którym równowagę trzyma gorzka ironia ludzi przegranych, typowa dla smutnych panów w kapeluszach.
Warren Ellis jest mistrzem w tworzeniu bohaterów, którzy na pierwszy rzut oka, a nawet i na drugi, są wariatami. Każdy jest inny, każdy ma swoje fobie, każdy jest rewelacyjnie sportretowany. Ich dialogi to czyste złoto skrzące się błyskotliwością, sarkazmem, jadem, specyficznym humorem i czystym szaleństwem.
Dla samego stylu można to czytać i czytać. Kilka maźnięć piórem i wszystko jasne. Pisarstwo Ellisa nie ogląda się zbytnio na czytelnika. To on ma gonić za autorem. Ellis nie dopowiada i nie tłumaczy po dwa razy.
Wybitna rozrywka. Po wiele, wiele więcej o tej książce sięgnijcie na Dziką Bandę:
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s03e010/

Współczesny kryminał dziejący się w Nowym Jorku.
Gdyby Raymond Chandler żył w dzisiejszych czasach być może właśnie tak by pisał. Połączenie klasycznej czarnej kryminalnej opowieści z krwawym, mrocznym thrillerem, w którym rozrabia psychopatyczny seryjny zabójca. Napisane językiem barwnym, dosadnym, w którym równowagę trzyma gorzka ironia ludzi przegranych, typowa dla...

Lekka i przyjemna lektura weekendowa :)

Lekka i przyjemna lektura weekendowa :)

„Wzorzec zbrodni” - historia osadzona jest w realiach Nowego Jorku.
Główny bohater John Tallow.
Książka Warrena Ellisa jest bezlitosna i dosyć ciężka, można rzec, że momentami szczera do bólu.
Dla mnie zawiera to czego zazwyczaj szukam w kryminale czyli tempo,akcja, konkretna zagadka do rozwiązania, tajemnica oraz poszukiwany sprawca i podążający jego śladami unikalny w swoim rodzaju policjant. Najważniejsze jest to - że całość czyta się z zaciekawieniem i sprawnie.
Myślę, że lektura przeznaczona jest dla ludzi o mocnych nerwach – ale spokojnie całość utworu mija błyskawicznie (300 stron).
Taka książka na podróż w pociągu czy zimowy wieczór.

„Wzorzec zbrodni” - historia osadzona jest w realiach Nowego Jorku.
Główny bohater John Tallow.
Książka Warrena Ellisa jest bezlitosna i dosyć ciężka, można rzec, że momentami szczera do bólu.
Dla mnie zawiera to czego zazwyczaj szukam w kryminale czyli tempo,akcja, konkretna zagadka do rozwiązania, tajemnica oraz poszukiwany sprawca i podążający jego śladami unikalny w...

Ciekawy pomysł, wciągająca, sprawnie poprowadzona fabuła, choć momentami trąca "naiwnością". Klimat książki pozwala przenieść się w świat bohaterów, razem z nimi próbować osaczyć Łowcę. Miła lektura :)

Ciekawy pomysł, wciągająca, sprawnie poprowadzona fabuła, choć momentami trąca "naiwnością". Klimat książki pozwala przenieść się w świat bohaterów, razem z nimi próbować osaczyć Łowcę. Miła lektura :)

To moja pierwsza książka kryminalna, którą przeczytałem, więc nie będę mógł jej porównać z jakąkolwiek inną lekturą z tego gatunku. Czytając tę książkę nie odczuwałem sytuacji, gdy autor wstawia rozległe, niepotrzebne opisy, co uważam za plus. Akcja jest ciekawie poprowadzona i chce się czytać więcej. Co do minusów, to muszę tutaj napisać o fabule jako całości. Wydaje mi się, że autor mógłby stworzyć fabułę bardziej mroczną i tajemniczą, dzięki czemu mogłaby zostać w mojej głowie na dłużej. Książkę traktuję trochę jak lekki, przeciętny film - miło się ogląda ale nie pozostaje w pamięci. Polecam książkę dla osób, które jeszcze nie miały okazji czytać kryminałów.

To moja pierwsza książka kryminalna, którą przeczytałem, więc nie będę mógł jej porównać z jakąkolwiek inną lekturą z tego gatunku. Czytając tę książkę nie odczuwałem sytuacji, gdy autor wstawia rozległe, niepotrzebne opisy, co uważam za plus. Akcja jest ciekawie poprowadzona i chce się czytać więcej. Co do minusów, to muszę tutaj napisać o fabule jako całości. Wydaje mi...

W zasadzie to nie wiem od czego zacząć, może od tego ,że książka ta jest trochę dziwna. Fabuła po pierwszym rozdziale zapowiada się nieźle, wygrzebane, stare, nierozwiązane sprawy, dziwny zabójca a potem powoli wszystko blednie...
Autorem jest twórca komiksów i to widać, bo postacie są trochę "przerysowane". Chyba najciekawiej opisaną postacią jest antybohater, ze względu na jego, że tak to ujmę, charakterystyczny styl bycia.
Z ciekawszych rzeczy na plus jest na pewno (o ile nie jest fikcyjna)historia rdzennych Amerykanów zamieszkujących obszary dzisiejszego Nowego Yorku. Tak poza tym to książka przewidywalna, ogólnie tylnej części ciała nie urywa :)

W zasadzie to nie wiem od czego zacząć, może od tego ,że książka ta jest trochę dziwna. Fabuła po pierwszym rozdziale zapowiada się nieźle, wygrzebane, stare, nierozwiązane sprawy, dziwny zabójca a potem powoli wszystko blednie...
Autorem jest twórca komiksów i to widać, bo postacie są trochę "przerysowane". Chyba najciekawiej opisaną postacią jest antybohater, ze względu...

Sięgnąłem po tę książkę, głównie ze względu na nazwisko autora – znam go jako scenarzystę takich komiksów jak „Planetary” czy „Transmetropolitan”. Tutaj mamy jego próbkę kryminału. Nowojorska policja podczas akcji przypadkiem natrafia na kolekcję różnego rodzaju broni w małym mieszkaniu. Badający tę sprawę detektyw wkrótce odkrywa pewien wzór… Autor świetnie przedstawia bohaterów – jest to zbiór oryginalnych indywiduów z których każde mogłoby spokojnie doczekać się własnej książki. Trochę słabo na ich tle wypada główny antagonista – za bardzo w swojej ideologii kojarzył mi się z mordercą z „Kolekcjonera kości”. Także Nowy Jork jest przedstawiony bardzo klimatycznie – mroczne miasto pełne przemocy, gdzie tylko pomyleniec chciałby mieszkać. Niestety fabularnie nie jest już tak dobrze – jest za dużo zbiegów okoliczności by akcja była wiarygodna, a na dodatek w pewnym momencie można z łatwością przewidzieć zakończenie. Powieść jako kryminał wypada słabo, ale jest świetna jako obyczajówka.

Sięgnąłem po tę książkę, głównie ze względu na nazwisko autora – znam go jako scenarzystę takich komiksów jak „Planetary” czy „Transmetropolitan”. Tutaj mamy jego próbkę kryminału. Nowojorska policja podczas akcji przypadkiem natrafia na kolekcję różnego rodzaju broni w małym mieszkaniu. Badający tę sprawę detektyw wkrótce odkrywa pewien wzór… Autor świetnie przedstawia...

Nie jak "Siedem", bardziej jak pięć plus, ale niech już będzie sześć.

Największy zarzut?! Wzorzec Zbrodni czyta się jak komiks bez obrazków. Szybko ale jednak brakuje tego czegoś (warsztatu?). Za to są makabryczne opisy z policyjnego radia, które i tak nie czynią NYC bardziej niebezpiecznym miastem od Sandomierza.

Nie jak "Siedem", bardziej jak pięć plus, ale niech już będzie sześć.

Największy zarzut?! Wzorzec Zbrodni czyta się jak komiks bez obrazków. Szybko ale jednak brakuje tego czegoś (warsztatu?). Za to są makabryczne opisy z policyjnego radia, które i tak nie czynią NYC bardziej niebezpiecznym miastem od Sandomierza.