Saga Puszczy Białowieskiej to wspaniała podróż od zarania dziejów aż po lata współczesne, po Puszczy i historii Polski. Historyczne zagadnienia przeplatane fragmentami fabularnymi, pozwalały poznać dzieje Puszczy Białowieskiej. Książka ta wnosi wiele wiedzy o ostatniej pierwotnej puszczy w Europie, jednocześnie wzbudza w czytelniku smutek a momentami wściekłość. Pewnie zastanawiacie się skąd ta wściekłość... A stąd, że to co na przestrzeni lat działo się z Puszczą, degradacja do której przyczyniły się ludzkie ręce oraz władza nastawiona tylko na zysk, zniszczyły tak ogromne bogactwo jakim jest Puszcza Białowieska. To co dzisiaj możemy obserwować to namiastka potęgi jaką była puszcza. I chociaż przebrnięcie przez tę pozycję, kosztowało mnie wiele godzin i dni, to polecam ją każdemu kto chce poznać dzieje tej wspaniałej pradawnej puszczy, Puszczy Białowieskiej.

Saga Puszczy Białowieskiej to wspaniała podróż od zarania dziejów aż po lata współczesne, po Puszczy i historii Polski. Historyczne zagadnienia przeplatane fragmentami fabularnymi, pozwalały poznać dzieje Puszczy Białowieskiej. Książka ta wnosi wiele wiedzy o ostatniej pierwotnej puszczy w Europie, jednocześnie wzbudza w czytelniku smutek a momentami wściekłość. Pewnie...

Warto zaopatrzyć się w pisadło i notes. Niesamowicie dużo informacji. Długo zajęło mi skończenie tej pozycji, ilość wiedzy może przytłaczać. Merytorycznie świetna, ale bym nie polecał na początek. Raczej dla osób zafiksowanych w temacie.

Warto zaopatrzyć się w pisadło i notes. Niesamowicie dużo informacji. Długo zajęło mi skończenie tej pozycji, ilość wiedzy może przytłaczać. Merytorycznie świetna, ale bym nie polecał na początek. Raczej dla osób zafiksowanych w temacie.

Najlepsza książka Simony, kawał smutnej j pięknej historii. Dla miłośników przyrody do połknięcia w dwa wieczory. Dla myśliwych, żeby zobaczyli, jakimi są śmieciami. Polecam.

Najlepsza książka Simony, kawał smutnej j pięknej historii. Dla miłośników przyrody do połknięcia w dwa wieczory. Dla myśliwych, żeby zobaczyli, jakimi są śmieciami. Polecam.

Nie podejmuję się opisać wszystkich emocji, które towarzyszyły mi podczas słuchania audiobooka. Z jednej strony - ogromne uznanie dla pióra i stylu autorki, dla jej przebogatej wiedzy i ogólnie dla zawartości tej książki, która obok przystępnie podanych faktów oferuje też interesujące opowiadania, ilustrujące losy (jakże smutne) Puszczy Białowieskiej. Ale z drugiej nieopanowany gniew na to, że ten przepiękny zielony skarb, którego wartości nie da się przeliczyć na żadne pieniądze, nawet te uzyskiwane ze sprzedaży ciągle pozyskiwanego zeń drewna, ta absolutnie ostatnia prawdziwa puszcza europejska, ciągle nie doczekała się ustaw, które naprawdę ochroniłyby ją przed zgubną interwencją człowieka. Wydawałoby się, że w naszych czasach, gdy ekologia i ochrona naturalnych ostoi przyrody stała się tak oczywistą koniecznością, że nikomu niczego tłumaczyć nie trzeba, nad Puszczą Białowieską powinien zostać rozpostarty parasol ochronny, zapobiegający jakiemukolwiek POZYSKIWANIU z niej dóbr i traktowaniu jej jako obszar gospodarczy. A jednak... Nie wiem, jak to możliwe, że każdy, niezależnie z której strony sceny politycznej, kto jest odpowiedzialny za ewentualne zapobieganie interwencji "gospodarczej", ma najwyraźniej zatkane uszy i nie słyszy głosów rozsądku, nawołujących do prawdziwej ochrony Puszczy. Prawdopodobnie są to uszy zatkane bardzo grubymi zwitkami banknotów...

Nie podejmuję się opisać wszystkich emocji, które towarzyszyły mi podczas słuchania audiobooka. Z jednej strony - ogromne uznanie dla pióra i stylu autorki, dla jej przebogatej wiedzy i ogólnie dla zawartości tej książki, która obok przystępnie podanych faktów oferuje też interesujące opowiadania, ilustrujące losy (jakże smutne) Puszczy Białowieskiej. Ale z drugiej...

Przepiękna opowieść, w starym stylu. Napisana, jak ksiązki mojego dzieciństwa, kiedy z wypiekami czytałem Goździkiewicza czy Tytusa Karpowicza. Splata się wiedza, z osadzonymi w wiedzy historiami o ludziach i zwierzętach. Epilog przejmująco smutny, ale może jeszcze jest szansa...

Przepiękna opowieść, w starym stylu. Napisana, jak ksiązki mojego dzieciństwa, kiedy z wypiekami czytałem Goździkiewicza czy Tytusa Karpowicza. Splata się wiedza, z osadzonymi w wiedzy historiami o ludziach i zwierzętach. Epilog przejmująco smutny, ale może jeszcze jest szansa...

Oryginalny styl. Prawie każdy rozdział ma pisaną zieloną czcionką część, którą można by nazwać literaturą piękną, i drugą - popularnonaukową. Trudno więc zaliczyć tę książkę do jednego gatunku, ale mimo że napisana przez osobę reprezentującą naukę, naukową piłą nie jest. Trudniejszy język ma tylko jeden z ostatnich rozdziałów.
Dość gruba, może nie czyta się zbyt szybko, jednak nie jest szczególnie męcząca.
Raz byłem w Puszczy Białowieskiej, co skłoniło mnie do sięgnięcie po lekturę.

Oryginalny styl. Prawie każdy rozdział ma pisaną zieloną czcionką część, którą można by nazwać literaturą piękną, i drugą - popularnonaukową. Trudno więc zaliczyć tę książkę do jednego gatunku, ale mimo że napisana przez osobę reprezentującą naukę, naukową piłą nie jest. Trudniejszy język ma tylko jeden z ostatnich rozdziałów.
Dość gruba, może nie czyta się zbyt szybko,...

Poruszająca książka. Mam ochotę rzucić wszystko i wyruszyć do Puszczy Białowieskiej. Zobaczyć ją póki jeszcze jest...

Poruszająca książka. Mam ochotę rzucić wszystko i wyruszyć do Puszczy Białowieskiej. Zobaczyć ją póki jeszcze jest...

Trzeba koniecznie, chociaż myślałam, że nie dam rady- bo traumatyzuje. Pozbawia złudzeń, że człowiek jest z natury mądry i dobry. Nie, nie jest. Autorka- wnuczka słynnego Wojciecha- napisała ją z rozmachem, dbając o historię, naukę, a nawet o legendy. Powinna być lekturą szkolną obowiązkową, niestety.

Trzeba koniecznie, chociaż myślałam, że nie dam rady- bo traumatyzuje. Pozbawia złudzeń, że człowiek jest z natury mądry i dobry. Nie, nie jest. Autorka- wnuczka słynnego Wojciecha- napisała ją z rozmachem, dbając o historię, naukę, a nawet o legendy. Powinna być lekturą szkolną obowiązkową, niestety.

Saga o ludzkim okrucieństwie i bezmyślności. Bolesna prawda o tym jak człowiek "czyni sobie ziemię poddaną". Napisana w ciekawy sposób, łączy historię z tematami przyrodniczymi. Bardzo dobra lektura. Polecam wielbicielom natury, ale może nie tylko... może otworzy oczy też komuś, kogo takie tematy do tej pory nie interesowały.

Saga o ludzkim okrucieństwie i bezmyślności. Bolesna prawda o tym jak człowiek "czyni sobie ziemię poddaną". Napisana w ciekawy sposób, łączy historię z tematami przyrodniczymi. Bardzo dobra lektura. Polecam wielbicielom natury, ale może nie tylko... może otworzy oczy też komuś, kogo takie tematy do tej pory nie interesowały.

Arcyciekawa książka o jednej z piękniejszych polskich puszczy. Historia, miesza się w niej z opowieściami o lesie i jego mieszkańcach, o ludziach, polityce i ekologii.

Arcyciekawa książka o jednej z piękniejszych polskich puszczy. Historia, miesza się w niej z opowieściami o lesie i jego mieszkańcach, o ludziach, polityce i ekologii.