Szukając Noel

Pogoda ducha. Nadzieja. Miłość. Tymi trzema słowami podsumowałabym tę historię. Chwyta za serce i wprawia w pogodny, marzycielski nastrój.

Pogoda ducha. Nadzieja. Miłość. Tymi trzema słowami podsumowałabym tę historię. Chwyta za serce i wprawia w pogodny, marzycielski nastrój.

Pokaż mimo to

Piękna, wzruszająca historia, jak zwykle u Evansa...

Piękna, wzruszająca historia, jak zwykle u Evansa...

Pokaż mimo to

Piękna opowieść. Jak wszystkie Paula Evansa. I jak zwykle uroniłam łezkę ze wzruszenia. Polecam jak najbardziej!

Piękna opowieść. Jak wszystkie Paula Evansa. I jak zwykle uroniłam łezkę ze wzruszenia. Polecam jak najbardziej!

Pokaż mimo to

Książka wydawałoby się prosta i niczym nie wyróżniająca a totalnie trafiła w moje serce. Bardzo polecam.

Książka wydawałoby się prosta i niczym nie wyróżniająca a totalnie trafiła w moje serce. Bardzo polecam.

Pokaż mimo to

Ciekawa historia, polecam!

Ciekawa historia, polecam!

Pokaż mimo to

Następna powieść Evansa która podbiła moje serce. Piękna opowieść o tym, że zawsze trzeba mieć nadzieje, że Bóg zsyła nam swoje anioły kiedy tego najbardziej potrzebujemy;) Piękna

Następna powieść Evansa która podbiła moje serce. Piękna opowieść o tym, że zawsze trzeba mieć nadzieje, że Bóg zsyła nam swoje anioły kiedy tego najbardziej potrzebujemy;) Piękna

Pokaż mimo to

„Szukając Noel” to historia, która wzrusza. Dwoje zagubionych w życiu ludzi, którzy maja swoje małe i duże problemy. Swoje sekrety, lęki i smutki, doświadczyli w życiu wiele zła, cierpienia i samotności.
Główny bohater, Mark, traci niemal wszystko i kiedy wydaje się, że nie może być gorzej - jest gorzej. Wtedy autor stawia na jego drodze Macy, przemiłą, uroczą dziewczynę, która ma w sobie "to coś". Mark i Macy muszą pokonać razem spore trudności, zmierzyć się z przeszłością, pozamykać dawne problemy.
Zarówno Macy, jak i Mark, nie byli nigdy specjalnie rozpieszczani przez los. Ona wcześnie straciła matkę, odebrano ją ojcu narkomanowi, rozdzielono z siostrą i przydzielono rodzinie, w której była bita i źle traktowana. On wyjechał na studia, stracił stypendium, przestał się uczyć, zostawiła go dziewczyna, zmarła matka, a ojciec nie chciał go znać.

To piękna opowieść o miłości, która musiała dojrzeć, żeby się spełnić.

„Szukając Noel” to historia, która wzrusza. Dwoje zagubionych w życiu ludzi, którzy maja swoje małe i duże problemy. Swoje sekrety, lęki i smutki, doświadczyli w życiu wiele zła, cierpienia i samotności.
Główny bohater, Mark, traci niemal wszystko i kiedy wydaje się, że nie może być gorzej - jest gorzej. Wtedy autor stawia na jego drodze Macy, przemiłą, uroczą dziewczynę,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oglądałam kiedyś systematycznie program "Zerwane więzi" prowadzony przez Alicję Resich-Modlińską. Potrafił zainteresować i zaangażować mnie emocjonalnie, niezwykłą historią odnajdowania się po latach rodzeństwa rozdzielonego w dzieciństwie podczas adopcji. Do końca emisji odcinka nie było wiadomo, czy ekipie telewizyjnej udało się odnaleźć poszukiwanych, ale za każdym razem rozgrywające się sceny radości lub smutku rozdzierały mi serce wywołując łzy. Męczyłam się okrutnie, a mimo to oglądałam kolejny odcinek, z kolejną historią zagubionej, rozproszonej, rozdzielonej rodziny.
Historia opowiadana w tej książce była do tamtych bardzo podobna i mimo, że już na jej początku autor tymi zdaniami – "Tamtej nocy spotkałem Macy. W tamte święta Bożego Narodzenia Macy odnalazła Noel." – zdradził mi jej zakończenie, to nie ono było w niej najważniejsze, ale wszystko to, co działo się zanim nastąpił finał.
A działo się dla mojego biednego serca aż nadto.
I tutaj muszę przytoczyć opowieść o żabie cytowaną w książce za pastorem: "gdy wrzucić ją do garnka z wrzącą wodą, wyskoczy z niego czym prędzej. Jeśli jednak wrzuci się ją do garnka z zimną wodą i zacznie powoli, łyżeczka po łyżeczce, dolewać do wrzątku, żaba ugotuje się żywcem."
Ugotowany – dokładnie tak czuł się Mark, główny bohater, gdy zakochał się w Macy, a przecież w dniu jej poznania planował samobójstwo! Odległość od jednej postawy do drugiej bardzo duża i skrajna, a jednak możliwa, jeśli jest się Richardem Paulem Evansem stopniującym emocje.
Ugotowana czułam się również ja, gdy autor powoli rozwijając akcję dodawał po smutnym fakcie jeszcze bardziej smutniejszy, po nieszczęśliwym wydarzeniu jeszcze bardziej nieszczęśliwe, a każde pełne scen niesprawiedliwości, decyzji krzywdzących innych, przemocy psychicznej i fizycznej, bezsilności w obliczu nieuniknionego, wyborów tylko chwilowo przynoszących ulgę i demonów wyciągniętych z trudnej, skomplikowanej przeszłości każdego z bohaterów. Do połowy historii Marka i Macy trzymałam się dzielnie. W połowie opowieści rozbolało mnie gardło od bycia obojętną i udawania przed innymi (czytałam w kolejce do lekarza), że wcale mnie ich losy nie wzruszają. Od połowy ilość przygnębiających i poruszających scen pokonała mój obronny mur, zmuszając do pokornego wyżebrania wśród czekających dwóch chusteczek. Od tej pory razem z Macy i jej przyjaciółką często sięgałyśmy po chusteczki, ona opowiadając przez łzy, a ja przez łzy czytając jej opowieść. I mimo, że męczyłam się emocjonalnie, to jednak czytałam dalej czekając na końcowe oczyszczenie, katharsis, zadośćuczynienie bycia uczestnikiem tej wyprawy po ciernistej drodze życia bohaterów, bo pomimo ogromnego ładunku emocjonalnego, książka podarowała mi również nadzieję, przypominając, że życie to nie tylko piękny kwiat róży, ale i konieczność istnienia pod nim łodygi z licznymi ostrymi kolcami. Cała opowieść jest gęsto utkana właśnie takimi myślami, mądrościami, sentencjami i życiowymi prawdami.
Autor posiada niezwykły dar opisywania prostymi słowami zdarzeń sięgających głębokich pokładów najczulszych miejsc i najbardziej wrażliwych rejonów ludzkiego serca. Wręcz manipulacji nimi, której nie widziałam, ale skutki boleśnie odczułam. I o ile pierwsza jego powieść "Stokrotki w śniegu" wydana w tej serii autorskiej pisarza opowiadała o tym, co w życiu jest najważniejsze, wykorzystując przesłanie "Opowieści wigilijnej" Karola Dickensa i odwołując się do rozumu, o tyle ta opowiada o tym, co człowiekowi jest najbliższe, wykorzystując przesłania zawarte w "Czarnoksiężniku z Krainy Oz" Lymana Franka Bauma, odwołując się do emocji.
Po tej książce wiem jedno – następnej jego powieści nie będę czytać:
– w miejscu publicznym,
– będąc przygnębioną,
– będąc chorą,
– nie mając pod ręką chusteczek.
Złamałam wszystkie zasady. Byłam chora, a przez to przygnębiona, czytałam w niekończącej się kolejce do lekarza pediatry (bo tylko taki akurat przyjmował), w której każdy mały pacjent był ważniejszy ode mnie i nie miałam pod ręką chusteczek. Miałam za to warunki do konstruktywnego wykorzystania wolnego czasu w oczekiwaniu na wizytę z lekką, łatwą i przyjemną książką. Nic z tego! Ta niepozorna książeczka, niewielka formatem doprowadziła mnie do stanu, w którym objawy przeziębienia osiągnęły skrajną postać ciężkiego zakażenia wirusem grypy ptasiej i świńskiej łącznie. Nie mogłam mówić, nie mogłam oddychać przez nos, na świat patrzyłam przez wąskie szparki, a temperaturę było widać gołym okiem. Z gabinetu wyszłam ze zwolnieniem lekarskim!
I miałam kilka dni wolnego na … tak, tak – czytanie książek!
http://naostrzuksiazki.pl/

Oglądałam kiedyś systematycznie program "Zerwane więzi" prowadzony przez Alicję Resich-Modlińską. Potrafił zainteresować i zaangażować mnie emocjonalnie, niezwykłą historią odnajdowania się po latach rodzeństwa rozdzielonego w dzieciństwie podczas adopcji. Do końca emisji odcinka nie było wiadomo, czy ekipie telewizyjnej udało się odnaleźć poszukiwanych, ale za każdym razem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam twórczość Evansa, porusza do głębi, daje do myślenia i wciąga... tak też jest opowieść "Szukając Noel".

Uwielbiam twórczość Evansa, porusza do głębi, daje do myślenia i wciąga... tak też jest opowieść "Szukając Noel".

Pokaż mimo to

Powieść Evansa jest cudownie napisana pełna ciepła,miłości,optymizmu,z przekazem życiowym historia i życiowa.
Przepiękna,cudowna i wciągająca powieść,przy lekturze spędziłam miłe chwile,przeczytałam z wielką przyjemnością,bardzo mi się podobała książka.
Poruszyła mnie mocno za serce.

Powieść Evansa jest cudownie napisana pełna ciepła,miłości,optymizmu,z przekazem życiowym historia i życiowa.
Przepiękna,cudowna i wciągająca powieść,przy lekturze spędziłam miłe chwile,przeczytałam z wielką przyjemnością,bardzo mi się podobała książka.
Poruszyła mnie mocno za serce.

Pokaż mimo to