'' Cień Ryer Avenue '' , to jedna z tych książek w których bohaterowie dorastają i wchodzą w dorosłość niejako na oczach czytelnika , a ten , sumiennie im w tym dorastaniu towarzyszy . Najpierw więc poznajemy szóstkę dzieciaków z Ryer Avenue . A właściwie należałoby powiedzieć piątkę i...jednego . Bo Willie Paycek , mimo że zna tamtą piątkę , codziennie ich widuje i mija na podwórku i mimo że bardzo chce należeć do ich grupy , jednak nie jest do niej zaproszony . Autorka postarała się o prawdziwą różnorodność swoich postaci , jest więc tu i Włoch i Irlandczyk i Żyd i Amerykanin , jednak Willie jest tylko zwykłym '' polaczkiem '' . Pani Uhnak dość plastycznie i sugestywnie opisała owego '' polaczka '' i jego rodzinę . A więc , ojciec Willie’go , Stanley Paycek , jest dozorcą , a przy tym obdartym , śmierdzącym pijakiem . Matka , wstrętna gruba i brudna . Kochanek matki i przyjaciel ojca o swojsko brzmiącym nazwisku , Walter Stachiew również pijak . Oraz grupka , wiecznie zasmarkanych i parchatych dzieciaków , które naprzemiennie są , jedno ojca Willie’go , następne Stachiewa itd. Pewnie zastanawiacie się dlaczego tak dokładnie opisuję tę rodzinę , ano dlatego , że zastanawiam się czy autorka miała jakiś uraz do Polaków . Jeśli tylko w tej jej książce pojawia się Polak , albo Polka , to jest to napewno ktoś zły i brzydki , do tego z nałogami . Albo głupi i upośledzony i jeśli nawet coś osiągnie to bardziej cwaniactwem i oszustwem niż zdolnościami . Natomiast Żydzi są chołubieni i godni pożałowania , bo im wciąż ktoś okrada ich biedne przecież sklepiki , każdy ich oszukuje i żeruje na ich dobroci . I to oni właśnie , z racji tego że są Żydami mają trudności , by dostać się na prestiżowe uczelnie w kraju . Nie żebym , jakoś bardzo uważała że nasz naród to taki święty , uczciwy i dobry do bólu , ale jest to z lekka stronnicze kiedy się czyta że Polka to dziwka z rynsztoka która daje na prawo i lewo wszystkim dookoła , a każdy Polak , to pijak , rozrabiaka , albo złodziej , no i oczywiście koniecznie wszyscy muszą być niedomyci . Nie wiedziałam że już w latach dziewięćdziesiątych mieliśmy taką opinię za granicą . Ale to tylko taka moja mała dygresja , a wracając do książki , jest mroźny koniec grudnia roku 1935 . Wtedy to wydarza się to co jest napisane w opisie książki . Stanley Paycek zostaje uznany za winnego i skazany na krzesło elektryczne , gdyż nawet nadchodzący akurat policjanci na własne oczy widzieli jak pijaniutki okłada łopatą swego przyjaciela i niemal członka swojej rodziny , Waltera Stachiewa . Co naprawdę się wtedy wydarzyło ? Kto brał w tym udział i w jakim stopniu ? Co z tego wynikło ? Tego wszystkiego czytelnik dowiaduje się dopiero na końcu , a po drodze patrzymy na dorastające dzieciaki , na ich wzloty i upadki , zyski , straty , przyjaźnie i marzenia . Amerykańskimi oczami jednego z nich popatrzymy na wojnę , a właściwie na jeden z jej rezultatów , oświęcimski obóz koncentracyjny . Autorka uderza też w Amerykę , bez ogródek pisząc że rząd jej kraju pomagał ukrywać się nazistowskim mordercom . Książka jest mocna i bardzo dobrze się czyta . Losy dorastających dzieciaków opisywane są po kolei , czyli jest zachowany spójny porządek , tak jak lubię . Niewątpliwie pisarka potrafi czytelnika zainteresować i utrzymać to zainteresowanie przez ponad czterysta grubych stron , a postacie przez nią stworzone są wyraziste , żywe i pełnokrwiste . Polecam tę trochę już zapomnianą pozycję , bo naprawdę warto ją przeczytać .

'' Cień Ryer Avenue '' , to jedna z tych książek w których bohaterowie dorastają i wchodzą w dorosłość niejako na oczach czytelnika , a ten , sumiennie im w tym dorastaniu towarzyszy . Najpierw więc poznajemy szóstkę dzieciaków z Ryer Avenue . A właściwie należałoby powiedzieć piątkę i...jednego . Bo Willie Paycek , mimo że zna tamtą piątkę , codziennie ich widuje i mija na...

Czyta się rewelacyjnie.
Tylko że żadnego z bohaterów nie mogłam tak do końca polubić - ze względu na stosunek do Williego. O ile mogę zrozumieć dziecięce okrucieństwo, to pogarda, lekceważący stosunek i brak refleksji w stosunku do odrzucanego zawsze chłopaka są zastanawiające.
Pani psychiatra, kongresmen, biskup, strażak, żołnierz i polityk Ben - oni wszyscy nawet się nad Williem nie litowali!

Czyta się rewelacyjnie.
Tylko że żadnego z bohaterów nie mogłam tak do końca polubić - ze względu na stosunek do Williego. O ile mogę zrozumieć dziecięce okrucieństwo, to pogarda, lekceważący stosunek i brak refleksji w stosunku do odrzucanego zawsze chłopaka są zastanawiające.
Pani psychiatra, kongresmen, biskup, strażak, żołnierz i polityk Ben - oni wszyscy nawet się...