"(...)przeczytanie książki jest o wiele bardziej wartościowe, niż obejrzenie filmu."

Nie zawsze, a raczej zależy to od książki lub filmu.
Jeśli naprawdę tak myślisz i czujesz się lepsza od osób których pasją jest kino (tylko dlatego bo Ty czytasz książki i jeśli chcesz się usprawiedliwiać to twoich słów PO PROSTU nie da się odczytać w inny sposób) to należysz do grona osób które nie potrafią oglądać filmów i w "Odysei kosmicznej" nie widzą nic więcej niż fabuł a z "Psychozy" zapamiętują tylko zwariowaną fabułę co jest kalectwem i w sumie odbiera 90% radości z oglądania filmów. W takim wypadku dla to dla Ciebie lepiej, że czytasz ...

"(...)przeczytanie książki jest o wiele bardziej wartościowe, niż obejrzenie filmu."

Nie zawsze, a raczej zależy to od książki lub filmu.
Jeśli naprawdę tak myślisz i czujesz się lepsza od osób których pasją jest kino (tylko dlatego bo Ty czytasz książki i jeśli chcesz się usprawiedliwiać to twoich słów PO PROSTU nie da się odczytać w inny sposób) to należysz do grona osób...

Nie, nie lubię wchodzić na te popularne ostatnio rejony "lepszy/gorszy" - to nie ma po prostu nic do tego i bardzo prosiłabym by takich rzeczy nie mieszać do dyskusji. I jak najbardziej da się moją wypowiedź odczytać inaczej, o ile samemu nie myśli się o takich kwestiach (problem rodzi się często wtedy, kiedy sami go sobie wymyślimy).
Owszem, są filmy, przy których liczą się także walory artystycznie, kiedy to możemy mówić o czymś więcej niż prostym przeniesieniu historii na ekran. Natomiast chodziło mi o to, że czytanie samo w sobie zwyczajnie o wiele intensywniej wpływa na rozwój intelektualny, niż oglądanie filmów (ot, choćby jeśli mowa o wyobraźni). I tak, są różne sytuacje, rodzaje, typy osobowości, zdaję sobie z tego sprawę i nie mam zamiaru wchodzić w szczegóły (w końcu są filmy niezwykle wartościowe, a są przecież książki bardzo... ekhm... ujmując to delikatnie - niewartościowe), zresztą w kontekście tej wypowiedzi chodziło mi raczej o czytanie vs oglądanie znanych i cenionych powieści/adaptacji książkowych, bo tak to oczywiście te dwa środki przekazu są ciężkie do porównania.

Nie, nie lubię wchodzić na te popularne ostatnio rejony "lepszy/gorszy" - to nie ma po prostu nic do tego i bardzo prosiłabym by takich rzeczy nie mieszać do dyskusji. I jak najbardziej da się moją wypowiedź odczytać inaczej, o ile samemu nie myśli się o takich kwestiach (problem rodzi się często wtedy, kiedy sami go sobie wymyślimy).
Owszem, są filmy, przy których liczą...

1. Nie nie da się bo napisałaś w prost, że czytanie książki jest bardziej wartościowe od oglądania filmu co samo z siebie jest kompletną bzdurą.

2. Czytanie "samo w sobie" nie jest bardziej wartościowe niż oglądania "samo w sobie", bo nie ma żadnego powodu dlaczego przeczytanie "50 twarzy greya" miałoby kogoś bardziej rozwinąć intelektualnie niż osobę która obejrzała film.

Swoją drogą jak piszesz o wyobraźni to równie dobrze można powiedzieć, że to właśnie książka pozostawia mniej pola dla "wyobraźni", ponieważ ten środek przekazu ma o wiele więcej miejsca do ukazywania świata i bohaterów - popatrz jak są przedstawiane postacie w książkach - tona opisu wyglądów, zachowań, tego co bohaterowie przeżyli itp. natomiast w filmie gdzie masz na to czas? NIGDZIE. (możesz powiedzieć, że to właśnie te "opisy" pobudzają czytelnika, ale równie mocno człowiek musi "wysilić makówkę" żeby wywnioskować kim jest bohater oglądając początek np. czasu apokalipsy - https://www.youtube.com/watch?v=CIrvSJwwJUE ; w książce byś miała opis, że bohater ma ciężkie przeżycia po wojnie, że nie może przestać o niej myśleć, zaczął pić itp. a tutja? TYLKO pokazane kilka obrazów z których sama musisz wszystko wywnioskować. W książce masz na tacy, a tutaj w kilka minut pokazane - tylko, że musisz to wywnioskować. I uwierz mi, że tak naprawdę niewiele osób potrafi oglądać filmy i podejrzewam, że Ty właśnie zaliczasz się do grupy która "ma oczy, ale nie widzi").

PS: Żeby nie było wątpliwości - ja nie mam zamiaru wywyższać X muzy ponad czytelnictwo; ja sprzeciwiam się wywyższaniu czytania książek ponad oglądania filmów; po prostu bawią mnie ludzie, którzy myślą, że należą to jakieś elitarnej grupki bo "czytają książki"

1. Nie nie da się bo napisałaś w prost, że czytanie książki jest bardziej wartościowe od oglądania filmu co samo z siebie jest kompletną bzdurą.

2. Czytanie "samo w sobie" nie jest bardziej wartościowe niż oglądania "samo w sobie", bo nie ma żadnego powodu dlaczego przeczytanie "50 twarzy greya" miałoby kogoś bardziej rozwinąć intelektualnie niż osobę która obejrzała film.
...

To jeśli nie masz zamiaru wywyższać czegokolwiek/kogokolwiek, to może przestaniesz usilnie starać się wmówić, że jakkolwiek w dyskusji został poruszony wątek "czytelnicy są lepsi od widzów" (czy coś w tym stylu, nie wiem jak to inaczej ująć). Nie no, naprawdę - jak piszesz o czymś takim, to mam wrażenie, że sam stwarzasz ten problem, a co za tym idzie gdzieś ci on tam tkwi w umyśle. Powtórzę więc raz jeszcze - to nie jest żadna, ale to absolutnie żadna kwestia tego, że jak ktoś czyta, to jest lepszy od tego, kto ogląda. Prosiłabym też o nie stosowanie argumentów ad personam, bo nie wiem na jakiej zasadzie próbujesz mi wmówić, że jestem osobą, która "nie potrafi oglądać filmów". Takie coś jest naprawdę bardzo niemiłe w dyskusji...

A co do wartości - wyobraź sobie teraz społeczeństwo, które nie czyta w ogóle, a tylko ogląda filmy. Już istnieje wielki problem z umiejętnością czytania ze zrozumieniem, a to jest związane z tym, że wiele osób po prostu nie czyta. Do tego dochodzi coraz większa grupa ludzi, którzy mają wielkie problemy z zasadami ortografii i interpunkcji i nie potrafią się składnie wypowiedzieć na papierze. Z czym to jest związane jeśli nie z "nieczytaniem"? Mimo wszystko też, czytanie wymaga od nas większego wysiłku intelektualnego, niż bierne wpatrywanie się w obraz. I owszem, są filmy, które również wymagają od nas takiego wysiłku, i tak - są też książki, które wręcz ogłupiają. Natomiast jeśli weźmiesz na tapetę dzieła wartościowe, będę stała murem za stwierdzeniem, że przeczytanie np. klasyki będzie o wiele bardziej wartościowe, niż zapoznanie się z jej adaptacją. Chyba, że ktoś należy do, niestety coraz liczniejszego, grona osób, które takie powieści po prostu "zaliczają", byle tylko móc się pochwalić znajomością danej lektury.

Jeśli natomiast chodzi o wyobraźnię - samo wykreowanie w myślach obrazu opisywanego człowieka jest związane właśnie z siłą naszej wyobraźni. Na filmie masz wszystko podane na tacy - to jak ktoś wygląda, jak się porusza, jak mówi, całe tło, wszystkie detale wokół. Dostajesz już gotową wizję reżysera. W książce musisz to sobie wyobrazić. I nie, w książce niekoniecznie wszystko będzie napisane wprost. Wręcz przeciwnie - częstokroć sami musimy coś wywnioskować tylko np. z wypowiedzi postaci, aluzji rzuconych gdzieś przez narratora, nieraz nawet na podstawie tego, co danej scenie towarzyszy. A przy tym wciąż musimy sobie wpierw wyobrazić jak dana scena może wyglądać. Nie, zdecydowanie czytelnictwo o wiele bardziej wpływa na wyobraźnię, niż film (i zauważ, że nie piszę tutaj, że filmy w ogóle nie mają na to wpływu). Dodam zresztą jeszcze raz, bo chyba ci to umknęło w mojej poprzedniej wypowiedzi, że jak najbardziej są filmowe dzieła sztuki, w których nie chodzi o prosty przekaz i które wymagają od widzów sporego wysiłku intelektualnego. Zresztą obraz sam w sobie jest niezwykle istotny dla kreowania ludzkiej inteligencji, ale to zupełnie nie o to chodzi tutaj. Ot, opisując to na przykładzie, o wiele cenniejsze dla mnie jest przeczytanie takiej "Dumy i uprzedzenia", niż obejrzenie jej adaptacji - w tej drugiej bowiem nie dość, że wiele scen zostaje pominiętych, to jeszcze ja nie jestem w stanie móc czerpać przyjemności z obcowania z przepięknym stylem autorki, której bogactwo językowe naprawdę potrafi zachwycić.

Co do punktu 2 zaś - jakiekolwiek obcowanie z czymś pokroju Greya nie ma żadnego związku z rozwojem intelektualnym i powoływanie się na taki przykład nie bardzo ma tu sens -.-

To jeśli nie masz zamiaru wywyższać czegokolwiek/kogokolwiek, to może przestaniesz usilnie starać się wmówić, że jakkolwiek w dyskusji został poruszony wątek "czytelnicy są lepsi od widzów" (czy coś w tym stylu, nie wiem jak to inaczej ująć). Nie no, naprawdę - jak piszesz o czymś takim, to mam wrażenie, że sam stwarzasz ten problem, a co za tym idzie gdzieś ci on tam tkwi...