Stało się! Jeden z najwybitniejszych i najpoczytniejszych współczesnych pisarzy polskich ujawnia wreszcie pełny zapis swojego dziennika, który prowadził przez ostatnie lata.

"Dziennik" Pilcha to nie zapiski z błahej codzienności. To narracja, w której nie znajdziemy wydumanych autoanaliz, spisu chorób i dolegliwości czy nieustającego narzekania na świat i bliźnich. W "Dzienniku", który czyta się jak najlepszą powieść, Pilch prezentuje swoje spojrzenie na świat - zdaje relacje z bieżących wydarzeń, komentuje medialne doniesienia, a przede wszystkim - dzieli się swoim doświadczeniem kultury.

A co Ty wiesz o kulturze?

Z okazji premiery "Dziennika" Jerzego Pilcha zapraszamy do udziału w konkursie. Codziennie przez 7 dni będziemy prezentować fragmenty "Dziennika", w których Pilch opowiada o przeczytanych książkach, ulubionych autorach lub o obejrzanych filmach. Waszym zadaniem będzie odgadnięcie o czym pisze Jerzy Pilch! Codziennie będziemy też publikować podpowiedzi, aby pomóc Wam wpaść na właściwy trop. Codziennie wygrywa osoba, która jako pierwsza poda w komentarzu poprawną odpowiedź.

ZAGADKA NA ŚRODĘ:

„Dzieł życia” nie było mu dane stworzyć, ale w tym, co zdążył skomponować – a nie były to jakieś śladowe ilości: opera plus z pół setki innych utworów – dał mocną zapowiedź. Fachowcy, też jego profesorowie na Wydziale Kompozycji – Aleksander Brachocki i Tadeusz Prejzner – nie mieli cienia wątpliwości: „talent tej skali w Europie się nie zmieści”.

PODPOWIEDŹ

Owszem, pamiętam odsłonięcie pamiątkowej tablicy na ścianie stojącego dokładnie naprzeciw naszego kościoła budynku, „w którym żył i tworzył”. Byłem wówczas uczniem trzeciej klasy wiślańskiej podstawówki, chyba cała szkoła brała udział w tej dziwacznej imprezie – na wskroś dziwacznej, bo cóż to znaczy, że wokół domu, w którym ma warsztat szewc pan Cichy, w którym mieszka prowadząca szkółkę niedzielną pani Marteczka, tuż obok ulubionego (godzinami lubił on przez nie wyglądać) okna fryzjera pana Maliny, zebrały się tłumy? Cóż to znaczy, że ktoś zrywa wiszącą na murze (biało-czerwoną?) tkaninie i pokazuje się prostokątny marmur ze złotymi literami poświęcony komuś, kto żył tu tak dawno, że chyba w ogóle go nie było? Cóż to znaczy? Wtedy nic, po latach wszystko. Tylko przeszłość istnieje, tylko ona jest niezbita.

O KIM PISZE JERZY PILCH?