Piętnaście tam temu policja coś przeoczyła, zaniedbała swą pracę bądź ktoś sprawił, by trop zakopiańskich policjantów minął się z prawdą. Według mnie sprawca nie działał sam, na pewno miał pomocnika, który skutecznie zacierał ślady. Mogła to być żona, kochanka czy też przyjaciółka. Niewykluczone, że owa postać była blisko śledczych i miała możliwość namieszać w śledztwie. Nigdy nie podejrzewa się osób blisko związanych ze sprawą, wiadomo najciemniej pod latarnią. Dlatego też kobieta mogła na spokojnie obserwować postępy policji i podrzucać fałszywe poszlaki, ukryć zostawiony przez przypadek materiał dowodowy i zapewnić ukochanemu wolność. Czego się nie robi z miłości, człowiek w imię głębokiego uczucia przestaje racjonalnie myśleć i zrobi wszystko dla drugiej osoby. Morderca wykorzystał zafascynowanie kobiety do własnych celów, wiedział, że może jej ufać bezgranicznie. Choć minęło tyle lat, nadal czuje podniecenie na myśl o tej zbrodni, rozpiera go duma, że mimo wszystkiego co zrobił jest bezkarny. Niestety pojawienie się Pawła Wolskiego burzy spokój naszego bohatera, który ma już świadomość co niedługo nastąpi. Trzeba wyeliminować zagrożenie zanim będzie za późno. Jest w euforii, że może zaplanować kolejne morderstwo, które będzie idealnym dopełnieniem zbrodni sprzed piętnastu lat.

Piętnaście tam temu policja coś przeoczyła, zaniedbała swą pracę bądź ktoś sprawił, by trop zakopiańskich policjantów minął się z prawdą. Według mnie sprawca nie działał sam, na pewno miał pomocnika, który skutecznie zacierał ślady. Mogła to być żona, kochanka czy też przyjaciółka. Niewykluczone, że owa postać była blisko śledczych i miała możliwość namieszać w śledztwie....

- Słuchaj, ja już wszystko wiem -Paweł Wolski podszedł bliżej, a ja wciąż podziwiałam piękny widok z góry.
- Mówisz o tej sprawie jedenastoletniej dziewczynki?
- Tak -rozgorączkowany tylko czekał na to, by podzielić się ze mną swoimi odkryciami.
- Paweł, minęło piętnaście lat. Warto w tym znowu grzebać?
- Anka! wiem kto ją zabił. To Henryk Maliński.
- Maliński? Ale przecież on był policjantem zajmującym się tą sprawą. Dlaczego miałby ją zabijać?
- Ta sprawa nie dawała mi spokoju. Szukałem i szukałem, aż znalazłem nagranie świadczące o tym, że on ją znał wcześniej. Podobnie jak inne dziewczynki z okolicy..
- To jeszcze nie dowód..
- Mało tego, w jego domku letniskowym znaleziono jej biżuterię.
- Nie chcę się do tego mieszkać. Maliński jest już na emeryturze i nie sądzę, by chciał nas widzieć.
- Anka, co z tobą?! -złapał mnie za nadgarstek - Kasia miała taką samą. Wiesz?!
- Wiem.
- Ale skąd?!
- Wiem też co się wtedy stało, ale prawda nie może ujrzeć światła dziennego.
- Mów! -Paweł niebezpiecznie zbliżył się do krawędzi skały.
- Chcesz wiedzieć? Naprawdę?! Maliński to mój ojciec! Wszystkim dawał te bransoletki, mocował na stale! Wszystkim dziewczynkom, które..molestował.. Ale to z Kaśką, to był wypadek. Nie chciał jej zabić.
- Chodź, jedziemy na komisariat.
- Nigdzie nie jadę. Zostaw mnie!
- Musimy, będę z tobą.
- Rozumiesz co znaczy NIE?! -odetchnęłam go trochę za mocno.. Spadł z góry, po chwili pod jego głową pojawiła się plama krwi - Wybacz, nie chciałam..

- Słuchaj, ja już wszystko wiem -Paweł Wolski podszedł bliżej, a ja wciąż podziwiałam piękny widok z góry.
- Mówisz o tej sprawie jedenastoletniej dziewczynki?
- Tak -rozgorączkowany tylko czekał na to, by podzielić się ze mną swoimi odkryciami.
- Paweł, minęło piętnaście lat. Warto w tym znowu grzebać?
- Anka! wiem kto ją zabił. To Henryk Maliński.
- Maliński? Ale...

....prokurator, który poklepuje po plecach przestępców - innych prawników, tylko dla tego, że kiedyś tam... skończyli wydział prawa, przy czym zakładam, że ten morderca to taki właśnie prawnik, którego do tego ten prokurator jeszcze traktuje jako kolegę i nazywa na ty traktując jak praworządnego obywatela, a to przecież może być nasz poszukiwany morderca tylko z LAW na czole flamastrem....

....prokurator, który poklepuje po plecach przestępców - innych prawników, tylko dla tego, że kiedyś tam... skończyli wydział prawa, przy czym zakładam, że ten morderca to taki właśnie prawnik, którego do tego ten prokurator jeszcze traktuje jako kolegę i nazywa na ty traktując jak praworządnego obywatela, a to przecież może być nasz poszukiwany morderca tylko z LAW na...

Morderca to syn komendanta policji, a ten musiał pozostać bezkarny! Komendant to wpływowy człowiek, który wszędzie miał układy i mierzył wysoko, taka zbrodnia dokonana przez jego syna zniszczyłaby wszelkie jego starania i marzenia o jeszcze wyższym stanowisku! Dlatego też użył wszelkich sił, aby nikt nie poznał prawdy, zacierając wszelkie ślady i fałszywie kierując trefne tropy, które miały śledczych wyprowadzić do zamknięcia śledztwa. Wszystko potoczyło się dokładnie tak jak zostało to przez niego wykreowane i zaplanowane! Po wielu latach jednak ktoś zaczyna szperać w tej sprawie.

Morderca to syn komendanta policji, a ten musiał pozostać bezkarny! Komendant to wpływowy człowiek, który wszędzie miał układy i mierzył wysoko, taka zbrodnia dokonana przez jego syna zniszczyłaby wszelkie jego starania i marzenia o jeszcze wyższym stanowisku! Dlatego też użył wszelkich sił, aby nikt nie poznał prawdy, zacierając wszelkie ślady i fałszywie kierując trefne...

Morderca był zbyt sprytny żeby go złapano. Zero odcisków palców, dowodów i nawet żadnego podejrzanego. Postanowiono wrobić niewinnego człowieka żeby miasto żyło w spokoju... i tak prawdziwy morderca został na wolności.

Morderca był zbyt sprytny żeby go złapano. Zero odcisków palców, dowodów i nawet żadnego podejrzanego. Postanowiono wrobić niewinnego człowieka żeby miasto żyło w spokoju... i tak prawdziwy morderca został na wolności.

Kto pomógł mordercy? A może kto wykorzystał sprzyjający zbieg okoliczności, aby pomóc zarówno sobie, jak i mordercy? Może tak naprawdę samobójstwo nie było związane z morderstwem dziewczynki, ale policja postanowiła je wykorzystać do szybkiego zamknięcia sprawy tak, aby nie było podejrzeń, że doszło do "zaniedbania". W końcu czemu by nie poświęcić jednej dziewczynki i przypadkowego samobójcy, żeby zdobyć wiedzę, którą dysponują tylko mordercy zamieszani w tajemnice półświatka?
Ręka rękę myje, a informacje dla Zakopiańskiej policji są na wagę złota. Przecież i tak nikt się nie zorientuje, że w zmowie z mordercą policjant zamknął śledztwo, pozostawiając tak wiele nieścisłości i luk w historii. Nikt nic nie zauważył, do momentu... Do momentu, kiedy z Warszawy przyjeżdża ten wścibski policjant szukający sensacji. Wykurzyć go? Nastraszyć? Czy może lepiej zgodnie z powiedzeniem "przyjaciół trzymać blisko, wrogów jeszcze bliżej" pozornie pomagać w dojściu do "właściwych" wniosków? Oto jest pytanie. Przecież prawda nie może wyjść na jaw.

Kto pomógł mordercy? A może kto wykorzystał sprzyjający zbieg okoliczności, aby pomóc zarówno sobie, jak i mordercy? Może tak naprawdę samobójstwo nie było związane z morderstwem dziewczynki, ale policja postanowiła je wykorzystać do szybkiego zamknięcia sprawy tak, aby nie było podejrzeń, że doszło do "zaniedbania". W końcu czemu by nie poświęcić jednej dziewczynki i...

W Zakopanem wszyscy się znają, gdy dochodzi do zbrodni ujawniają się podziały społeczne. Ci którzy mają władzę, pieniądze, zaufanie mieszkańców i wiedzę na temat tego, kto jest prawdziwym mordercą ukrywają prawdę, a w rolę ofiary wyrabiają niewinnego człowieka, być może sami przyczyniają się do jego "samobójstwa", by nikt nie drążył tematu. Jednak po latach Wolski dociera do jednej z tych osób, którą dręczą wyrzuty sumienia i chce ujawnić prawdę. Może to być burmistrz uwikłany w jakiś nie do końca Ecobiznes, zagrażający zdrowiu mieszkańców, albo nielegalną sprzedaż działki pod luksusowy hotel?. Przy okazji tej sprawy odkrywa inne tajemnice.

W Zakopanem wszyscy się znają, gdy dochodzi do zbrodni ujawniają się podziały społeczne. Ci którzy mają władzę, pieniądze, zaufanie mieszkańców i wiedzę na temat tego, kto jest prawdziwym mordercą ukrywają prawdę, a w rolę ofiary wyrabiają niewinnego człowieka, być może sami przyczyniają się do jego "samobójstwa", by nikt nie drążył tematu. Jednak po latach Wolski dociera...

Jednym z najważniejszych niezbadanych przez policję wątków było pytanie o to, dlaczego 11-letnia dziewczynka nocą szła sama ciemnym lasem. Dlaczego rodzice dziewczynki pozwolili jej wyjść z domu po północy? Dlaczego mała szła w kierunku, który nie prowadził do żadnego ze znanych jej miejsc.
Paweł Wolski odkrył, że rodzina dziewczynki od pokoleń związana była z satanistyczną sektą, która składała ofiary z ludzi. Każde dziecko, które było pierworodną dziewczynką musiało zostać poświęcone w imieniu diabelskiej opieki nad członkami sekty.
Do stowarzyszenia należał zarówno burmistrz Zakopanego, jak i komendant miejscowej policji. Wrobienie lokalnego kryminalisty i umorzenie śledztwa nie sprawiło im żadnych kłopotów. Sprawca został wskazany, a na dodatek sam się ukarał. Nie budziło to żadnych podejrzeń wśród opinii publicznej.
Jednak prawdziwy winny nadal chodzi na wolności. Ma duży dom, dwójkę dzieci i psa rasy Golden retriever. Jego kariera nabrała kilka lat temu rozpędu i dziś zarządza jednym z największych hoteli w Zakopanem. Oficjalnie jego pierworodny syn właśnie zaczął studia, a faktycznie jego pierworodna córka została zamordowana piętnaście lat temu.

Jednym z najważniejszych niezbadanych przez policję wątków było pytanie o to, dlaczego 11-letnia dziewczynka nocą szła sama ciemnym lasem. Dlaczego rodzice dziewczynki pozwolili jej wyjść z domu po północy? Dlaczego mała szła w kierunku, który nie prowadził do żadnego ze znanych jej miejsc.
Paweł Wolski odkrył, że rodzina dziewczynki od pokoleń związana była z...

Ktoś, kto widział w nim więcej, niż ten jeden, potworny czyn. Ktoś, kto być może go kochał – rodzic, małżonek, rodzeństwo? Ktoś, kto znał go wcześniej, dorastał z nim, widział jego starania aby znaczyć coś w świecie, kto się z nim śmiał, żartował.

Może był zaślepiony, a może wręcz przeciwnie – dostrzegał więcej. Dostrzegał dobro ukryte we wnętrzu mordercy, które potrafi jeszcze wykiełkować, wystarczy tylko dać mu szansę i odrobinę czasu. Możliwe jednak, że wcale tam tego nie było i ten ktoś pokłada jedynie nadzieję, iż się nie myli. Możliwe, że ten ktoś nie ma w sobie wystarczającej siły, aby odróżnić własne wyobrażenia od prawdziwej postaci mordercy.

Może sam siebie obwinia – on nie zrobiłby tych wszystkich złych rzeczy, nie zostałby mordercą, gdybym tylko dał mu wystarczającą ilość wsparcia, gdybym nie był tak zajęty sobą! Wtedy zauważyłbym znaki, nie dopuściłbym do tragedii.

Może ocalenie zabójcy – choć tak nieetyczne – było dla niego przeprosinami, ostatnim aktem przywiązania, nawet jeśli obiekt tej miłości na to nie zasługiwał. Zamykał oczy na dramat innych, żyjących oraz martwych, mógł skupić się jedynie na własnym żalu.

Przez to również stawał się winny, ale to usprawiedliwiał. Może nie potrafił zapomnieć o osobie, którą był morderca zanim wydarzyło się to wszystko, zanim miał miejsce cały ten ból, żyjących oraz martwych. Może wcale nie chciał.

Ktoś, kto widział w nim więcej, niż ten jeden, potworny czyn. Ktoś, kto być może go kochał – rodzic, małżonek, rodzeństwo? Ktoś, kto znał go wcześniej, dorastał z nim, widział jego starania aby znaczyć coś w świecie, kto się z nim śmiał, żartował.

Może był zaślepiony, a może wręcz przeciwnie – dostrzegał więcej. Dostrzegał dobro ukryte we wnętrzu mordercy, które potrafi...

Morderca urodził się w patologicznej rodzinie. Był siódmym albo ósmym dzieckiem swojej wiecznie pijanej matki. Trudno powiedzieć czy siódmym czy ósmym, ponieważ wiecznie pijana kobieta sama nie wiedziała, którego z bliźniaków urodziła pierwszego. Samo wspomnienie bliźniaczej ciąży wyparła niezwłocznie po tym jak bogaci państwo z Warszawy zapłacili za dziecko i odjechali.
Matka bowiem sprzedała chłopca niczym sprzedawczyni kilo mąki w sklepie spożywczym.
Każde z ośmiorga dzieci odziedziczyło po rodzicielce jej najgorsze cechy charakteru. Można powiedzieć, obdarowała ich w tym zakresie po równo i bez faworyzowania.
I tylko dzięki swojej pazerności na pieniądze niechcący poprawiła byt syna sprzedanego Warszawiakom. Dopóki chłopak rósł, nowi rodzice nie mieli z nim specjalnych problemów, jednak genów się nie oszuka.
Kiedy mężczyzna dorósł, nagle poczuł, że musi mordować. To on uprowadził i zabił jedenastoletnią dziewczynkę, po czym winę bez skrupułów zwalił na swego brata bliźniaka - rzekomego sprawcę morderstwa. Ten z kolei może i był nic nie wart, ale muchy by nie skrzywdził, z rozpaczy, że został posądzony o zabójstwo, popełnił samobójstwo.
Tymczasem sprytny brat bliźniak wrócił sobie spokojnie do swoich nowych rodziców i właśnie rozgląda się dookoła za kolejną małą dziewczynką.

Morderca urodził się w patologicznej rodzinie. Był siódmym albo ósmym dzieckiem swojej wiecznie pijanej matki. Trudno powiedzieć czy siódmym czy ósmym, ponieważ wiecznie pijana kobieta sama nie wiedziała, którego z bliźniaków urodziła pierwszego. Samo wspomnienie bliźniaczej ciąży wyparła niezwłocznie po tym jak bogaci państwo z Warszawy zapłacili za dziecko i odjechali.
...