"Magia papieru I"

- Niestety szpital nie może wykonać dla pańskiego ojca tej operacji.
Na biurku ląduje plik zielonych papierków z wizerunkami polskich królów.
- Yyy... w sumie, niech pan poczeka, cos mi się zdaje, że zwolnił się wczoraj jeden termin.

"Magia papieru II"

- Przekroczyła pani prędkość o 50km, a to skutkuje utratą prawa jazdy.
Kobieta wyciąga z torebki plik papierków z dziwnym skrótem PLN.
- No chyba, że ma pani dla mnie jakąś propozycję, to zobaczę co da się zrobić.

Wersja uwspółcześniona "Magia plastiku".

- Hej maleńka, może skoczysz do mnie na drinka?
- Jesteś ode mnie starszy o czterdzieści lat.
Mężczyzna kieruje się w stronę czarnego aventadora, a tylnej kieszeni wypada zlota karta kredytowa.
- Zaczekaj przystojniaku, nie dałeś mi skończyć, a prawda jest taka, że uwielbiam dojrzałych mężczyzn.

*tekst niema na celu nikogo obrazić, tylko wskazać pewne ludzkie zachowania, które można zmienić jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, używając papierów, że tak się wyrażę, wartościowych, a które to zachowania niestety istnieją we współczesnym świecie

I niech mi ktoś powie, że to nie magia :)

"Magia papieru I"

- Niestety szpital nie może wykonać dla pańskiego ojca tej operacji.
Na biurku ląduje plik zielonych papierków z wizerunkami polskich królów.
- Yyy... w sumie, niech pan poczeka, cos mi się zdaje, że zwolnił się wczoraj jeden termin.

"Magia papieru II"

- Przekroczyła pani prędkość o 50km, a to skutkuje utratą prawa jazdy.
Kobieta wyciąga z torebki...

Magia papieru to mój świat.
Jestem Czarnoksięgarzem. Mam długą, białą szatę, która szeleści jak kartki papieru. Atramentowe, rozrzucone czarne literki widnieją na niej niczym pogubiony alfabet. Sprzedaję wyjątkowe książki, dzięki nim tworzę, kreuję rzeczy, miejsca i krainy. By one powstały w całej swojej okazałości, potrzebuję Wiernego Czytelnika. To on uwalnia magię, czytając. Za każdym razem gdy otwiera książkę i towarzyszy bohaterom, powstaje mała papierowa wyspa na Oceanie Pustki. Wyspa powiększa się, im więcej czytelników sięgnie po opowieść! Przez papierową lunetę spoglądam na moje wyspy, największa z nich to świat Harry’ego Pottera, ze strzelistą wieżą Hogwartu otoczoną Zakazanym Lasem. Na wschód od niej widać Wyspę Ani z Zielonego Wzgórza. Na zachodzie leży tajemnicza Wyspa Władcy Pierścieni. Jestem dumny z mojej papierowej planety. W wolnych chwilach przyglądam się jak Wierni Czytelnicy przewracają kolejne kartki książek, poznając historie, tworzą papierowe i niezwykłe wyspy.

Magia papieru to mój świat.
Jestem Czarnoksięgarzem. Mam długą, białą szatę, która szeleści jak kartki papieru. Atramentowe, rozrzucone czarne literki widnieją na niej niczym pogubiony alfabet. Sprzedaję wyjątkowe książki, dzięki nim tworzę, kreuję rzeczy, miejsca i krainy. By one powstały w całej swojej okazałości, potrzebuję Wiernego Czytelnika. To on uwalnia magię,...

Papierowa Czarodziejka machnęła ręką, a wtedy strumień ciężkich ksiąg w twardych oprawach pojawił się znikąd w powietrzu, ruszając pędem na przeciwnika. Bibliofob nie zdążył nawet mrugnąć, gdy stos literatury przygniótł go do muru. Jego niechęć do czytania jednak była tak wielka, że poszczególne słowa i litery zaczęły odrywać się od stron, odpychane siłą jego czytelniczej antypatii, rozpraszając się natychmiast w przestrzeni.
Jego oponentka ze zgrozą dostrzegła to w ułamku sekundy i ponowiła ofensywę. Tym razem jednak oprócz druków zwartych zastosowała także pojedyncze pisma i broszury. Potok zdań runął na Bibliofoba, a ostre brzegi kartek raniły jego ciało. Zamknął szczelnie oczy, aby pod jego powieki nie przedostała się choćby jedna kropka, i próbował podpalić omiatające go zaciekle sterty papieru, ale było ich tyle, powodujących ze świstem podmuchy wiatru, że płomienie natychmiast gasły.
W końcu zniknął zupełnie pod wielkim zwałem rozmaitych pism, które drżały tylko lekko od jego słabnących prób oporu. Papierowa Czarodziejka zbliżyła się nieznacznie, niepewna, czy Bibliofob nie ożyje nagle, trafiając w nią kulą analfabetyzmu albo co gorsza strzałami ogłupiających seriali paradokumentalnych.
Jej adwersarz w końcu zamarł, a Czarodziejka uniosła dłonie, podrywając tym samym do góry całą górę papieru, która zastygła w powietrzu nad Bibliofobem. On sam był już tylko nikłym cieniem, jego postać skurczyła się, uciekając przed otaczającymi go słowami. Nadszedł jego koniec.

Papierowa Czarodziejka machnęła ręką, a wtedy strumień ciężkich ksiąg w twardych oprawach pojawił się znikąd w powietrzu, ruszając pędem na przeciwnika. Bibliofob nie zdążył nawet mrugnąć, gdy stos literatury przygniótł go do muru. Jego niechęć do czytania jednak była tak wielka, że poszczególne słowa i litery zaczęły odrywać się od stron, odpychane siłą jego czytelniczej...

Na czym polega magia papieru? To pytanie wydaje się trochę głupie, a jednak trzeba było je zadać. W końcu papier ma niesamowitą moc. Potrafi przenosić ludzi w miejsca, o których im nawet się nie śniło, może tworzyć nowe krainy, kreować postacie i nowe gatunki zwierząt. A wszystko co zostaje napisane staje się prawdą.

Ponadto magia papieru jest bardzo silna. Nie jest to jakaś bezużyteczna umiejętność, która nie pomoże w walce ze złem. Prawdę mówiąc kto kiedyś nie zaciął się kartką?

Papier ma zarówno moc tworzenia jak i niszczenia. Właściwie użyty może uczynić osobę, która nim włada niepokonaną. Co prawda mało kto w to wierzy, bo magia papieru brzmi tak niepozornie. Jednak mam zamiar zgłębić jej tajniki i udowodnić wszystkim jak bardzo się mylili. Zamierzam zostać papierową czarownicą.

Na czym polega magia papieru? To pytanie wydaje się trochę głupie, a jednak trzeba było je zadać. W końcu papier ma niesamowitą moc. Potrafi przenosić ludzi w miejsca, o których im nawet się nie śniło, może tworzyć nowe krainy, kreować postacie i nowe gatunki zwierząt. A wszystko co zostaje napisane staje się prawdą.

Ponadto magia papieru jest bardzo silna. Nie jest to...

Nikt nigdy mnie nie rozumiał, była dziwna, wręcz wytykana palcami. Co takiego wpłynęło na moją inność? Słyszę książki - tak, wiem, brzmi niedorzecznie, ale mnie dotyczy. Ta namiastka magii była ze mną odkąd pamiętam, w wieku trzech lat nie bawiłam się lalkami, tylko rozmawiałam z książkami, które swoimi opowieściami zapełniały mi całe dnie. Byłam dzieckiem szczęśliwym, uważanym za egzemplarz z bardzo mocno rozwiniętą wyobraźnią, nie budziło to większego zdziwienia aż do lat szkolnych. Właśnie wtedy uważano mnie za chodzące dziwadło, wyśmiewano mnie, szeptano za plecami, ale złe słowa nigdy mnie nie dotykały, nie raniły. Żyłam cały czas we własnym, wyjątkowym świeci. Dopiero w okolicach dziesiątych urodzin moja własna mama rozwiała wszelkie wątpliwości i niedopowiedzenia - od urodzenia należę do klanu magicznych, a konkretnie do podgrupy bibliotecznej, która komunikuje się z książkami. Mój dar został mi wytłumaczony, mama poprosiła mnie o dyskrecję, która do tej pory umożliwia mi normalne życie. Kolejne lata nauki były dla mnie bardzo łaskawe, dzięki pomocy moich papierowych, bardzo licznych, przyjaciół każdy następny rok nauki był dla mnie przyjemniejszy. Zdobywałam nagrody, stypendia, trafiłam na wymarzone studia, skończyłam je z najlepszym wynikiem na roku, a obecnie realizuję się w zawodzie. Nie czuję się nieuczciwie, po prostu korzystam z jednej z moich umiejętności, która może mnie zaprowadzić jeszcze dalej, niż jestem sobie w stanie wyobrazić.

Nikt nigdy mnie nie rozumiał, była dziwna, wręcz wytykana palcami. Co takiego wpłynęło na moją inność? Słyszę książki - tak, wiem, brzmi niedorzecznie, ale mnie dotyczy. Ta namiastka magii była ze mną odkąd pamiętam, w wieku trzech lat nie bawiłam się lalkami, tylko rozmawiałam z książkami, które swoimi opowieściami zapełniały mi całe dnie. Byłam dzieckiem szczęśliwym,...

Magia papieru, to sztuka, dzięki której przelane przez maga na papier myśli ożywiają się i wylatują w świat. Dobra magia papieru pomaga ludziom zrozumieć siebie, swoje uczucia, pozwala na dzielenie się dobrem. Zła magia papieru z kolei powoduje, iż między ludźmi rozpoczynają się kłótnie, niesnaski, pobudza ona ich złe cechy charakteru i słabości. Dlatego tak ważne jest, by mag dobrze operował słowem pisanym. Nie może być również egoistą, by kierować drogę szyku słów dla własnej korzyści.

Magia papieru, to sztuka, dzięki której przelane przez maga na papier myśli ożywiają się i wylatują w świat. Dobra magia papieru pomaga ludziom zrozumieć siebie, swoje uczucia, pozwala na dzielenie się dobrem. Zła magia papieru z kolei powoduje, iż między ludźmi rozpoczynają się kłótnie, niesnaski, pobudza ona ich złe cechy charakteru i słabości. Dlatego tak ważne jest, by...

Młoda dziewczyna uśmiechnęła się i odpowiedziała skinieniem głowy poczciwemu staruszkowi z kawiarenki. Od kilku dni widziała w jego oczach zmartwienie, jednak dopiero dziś poznała ku temu powód. Jego żona nie miała się dobrze, gasła z każdą godziną a on nie mógł pozwolić sobie by być przy niej i dzielić każdą bezcenną chwilę, jaka im pozostała. Na myśl o tym, jej serce zaciskało się boleśnie.
Zajęła stolik i otworzyła dziennik.
"Czy chcesz pomóc?", brzmiało pierwsze zdanie.
Ujęła pióro i napisała.
"Tak."
"Czy jesteś pewna?”- litery pojawiały się jakby były kreślone niewidzialną dłonią.
Chwila wahania.
"Tak."
"Stare, rozłożyste drzewo przy strumieniu. Najpiękniejsze wspomnienie. Tam powróci spokój."
Dziewczyna zamknęła dziennik i schowała go do torebki. Wstała i podeszła do mężczyzny.
- Proszę ją tam zabrać - powiedziała do zaskoczonego mężczyzny. - Do waszego drzewa nad strumieniem.
Ten przez chwilę nie zareagował. Po chwili po jego pomarszczonych policzkach spłynęły łzy, ukrył twarz w dłoniach.
Dziewczyna wyciągnęła dłoń, lecz zamarła. Nagle odwróciła się na pięcie i odeszła szybkim krokiem. Nawet nie starła ze swoich własnych policzków łez.
Lecz choć wiedziała, że jego ból stał się rowniez jej bólem, uznała że było warto. Magia papieru to dar by pomagać innym.
Magia ta to nie widowiskowe fajerwerki czy szaleństwo żywiołów. Nie. Ta magia jest cicha i subtelna, pojawia się bez dźwięku, bez pokazu. Jest magią duszy i potrafi kilkoma słowami ją uleczyć.

Młoda dziewczyna uśmiechnęła się i odpowiedziała skinieniem głowy poczciwemu staruszkowi z kawiarenki. Od kilku dni widziała w jego oczach zmartwienie, jednak dopiero dziś poznała ku temu powód. Jego żona nie miała się dobrze, gasła z każdą godziną a on nie mógł pozwolić sobie by być przy niej i dzielić każdą bezcenną chwilę, jaka im pozostała. Na myśl o tym, jej serce...

Z reguły papier sam w sobie nie ma wielkiej wartości. Wyjątkiem są banknoty, dokumenty i inne tego typu papiery wartościowe. W pewnych okolicznościach najbardziej pożądanym papierem staje się ten najpospolitszy, toaletowy. Jednak powyższe przykłady nie mają nic wspólnego z magią. No, może poza ostatnim.
Magia jest czymś przenikającym rzeczywistość i nie dającym się uchwycić; jest jak neutrino, które wymaga specjalnych okoliczności, by być zarejestrowanym. W pewnym sensie pisarz bywa taką "specjalną okolicznością", a dokładniej mówiąc, rzadki stan jego wyobraźni. Zdarzyć się może, że wypełni ją chłonna, zneutralizowana substancja niezwykle wrażliwa na magiczne cząsteczki. Pisarz użyje ich jak kropelek atramentu, ale nie takiego, który daje ciało literom, tylko tego, który napełni je magicznym znaczeniem. Dzięki tak wzbogaconemu pismu każdy papier stanie się papierem wartościowym, dokumentem zawierającym tę cząstkę rzeczywistości, jakiej gołym okiem nie widać.
Magia papieru, to magia rękopisów, brudnopisów, drogocennych karteczek z na-kolanie-zanotowanymi spostrzeżeniami, owymi neutrino magicznej rzeczywistości.

Z reguły papier sam w sobie nie ma wielkiej wartości. Wyjątkiem są banknoty, dokumenty i inne tego typu papiery wartościowe. W pewnych okolicznościach najbardziej pożądanym papierem staje się ten najpospolitszy, toaletowy. Jednak powyższe przykłady nie mają nic wspólnego z magią. No, może poza ostatnim.
Magia jest czymś przenikającym rzeczywistość i nie dającym się...

Magia papieru - biorę piękny, gruby papier na okładkę. Dla każdego coś innego, będzie piękne: gładkie dla minimalistów, z motywem bajowym dla dzieci, słodkie, pastelowe kolory, zachody słońca, kwiaty, serca dla kobiet, w samochody dla mężczyzn. Następny papier dla tekstu...ciut słodyczy, trochę akcji, kapka humoru. Najpierw poznaję czytelnika, później mieszam składniki i ..... piękna książka wychodzi spod moich rąk.

Magia papieru - biorę piękny, gruby papier na okładkę. Dla każdego coś innego, będzie piękne: gładkie dla minimalistów, z motywem bajowym dla dzieci, słodkie, pastelowe kolory, zachody słońca, kwiaty, serca dla kobiet, w samochody dla mężczyzn. Następny papier dla tekstu...ciut słodyczy, trochę akcji, kapka humoru. Najpierw poznaję czytelnika, później mieszam składniki i...

Mag papieru jest postacią, która w dawnych czasach pełniła bardzo istotną funkcję w życiu towarzyskim i edukacyjnym wspólnot ludzkich. Z czasem jego rola zmniejszała się jednak jeszcze 200-300 lat temu można było spotkać go w każdej większej mieścinie. Na pierwszy rzut oka można było wziąć go za zwykłego skrybę / bibliotekarza jednak pomyłka nie mogła być większa. Mag papieru bowiem nie tylko opiekował się kolekcjami czy przepisywał manuskrypty. Jego największą i pilnie strzeżoną mocą były zaklęcia, które sprawiały, że ludzie obojętni wobec słowa pisanego wpadali w sidła papierowego świata. Poświęcali im całe życia i nie rzadko całe fortuny. Zakochali się w powieści i słowie bez pamięci. Często dla zauroczonego przez Maga Papieru człowieka nie było już ratunku. Z tych którzy zabrnęli w nałogu najdalej Mag Papieru wybierał raz na 50 lat ucznia, którego przyuczał zaklęć, uroków i klątw tak by w przyszłości zajął jego miejsce, a Magia Słowa i Papieru była wieczna!

Mag papieru jest postacią, która w dawnych czasach pełniła bardzo istotną funkcję w życiu towarzyskim i edukacyjnym wspólnot ludzkich. Z czasem jego rola zmniejszała się jednak jeszcze 200-300 lat temu można było spotkać go w każdej większej mieścinie. Na pierwszy rzut oka można było wziąć go za zwykłego skrybę / bibliotekarza jednak pomyłka nie mogła być większa. Mag...